Kattenziekte is de meest dodelijke virusziekte bij de kat en heeft een dramatisch snel en wreed verloop. Het wordt veroorzaakt door het feline panleukopenia virus.
We kunnen een dier met kattenziekte behandelen, maar er zijn geen geneesmiddelen tegen het virus zelf. Elke patiënt zal het virus zelf moeten overwinnen. De kans op herstel is afhankelijk van de ernst van de ziekte, de conditie van de kat en de kwaliteit van de zorg.
Wat zijn de symptomen van een kat met kattenziekte? Katten van alle leeftijden kunnen ziek worden maar kittens zijn het meest gevoelig. De belangrijkste symptomen zijn braken, diarree, hoge koorts, verminderde weerstand en waggelende gang bij kittens. In het bloed valt een laag witte bloedcelgehalte op.
Een kat met kattenziekte moet zeer intensief in een quarantaine behandeld worden. De kat moet aan het intraveneus infuus, soms is zelfs bloedtransfusie nodig. Ook zijn er veel ondersteunende medicijnen nodig om het braken te onderdrukken en de bloederige diarree te behandelen.
Een eencellige parasiet, Toxoplasma gondii, veroorzaakt de zeer algemeen voorkomende infectieziekte toxoplasmose. Vrijwel alle diersoorten en de mens kunnen besmet raken.
Kattenziekte is de meest dodelijke virusziekte bij de kat en heeft een dramatisch snel en wreed verloop. Het wordt veroorzaakt door het feline panleukopenia virus.
De oorzaak van toxoplasmose is de parasiet Toxoplasma gondii. Deze toxoplasmaparasieten komen vooral voor in de uitwerpselen van katten. Je kunt de ziekte dus oplopen wanneer je hiermee in contact komt, bijvoorbeeld bij het verschonen van de kattenbak.
Hij verbergt zijn zwakte voor anderen, omdat hij van nature territoriaal moet kunnen zijn. Je kunt pijn bij een kat herkennen aan de lichaamstaal, gezichtsuitdrukking en het gedrag. Bijvoorbeeld dichtgeknepen ogen, gefronste wenkbrauwen, hangend hoofd, kromme houding, blazen, gespannen of juist rustig gedrag.
De kattenziekte, of feline parvovirus (FPV), is een hoogst besmettelijk darmvirus. Hoewel mensen niet besmet kunnen raken, kunnen zij de ziekte door contact met besmette katten wel overdragen. Dat kan bijvoorbeeld via vlooien van een besmette kat op hun kleding.
Een kat kan enkele dagen zonder eten. Als een kat voor een langere periode niet eet, ontstaan er schadelijke lever veranderingen. Dit komt doordat een kat zijn vetreserves gaat gebruiken. Dit vet wordt in de lever opgeslagen en dat gaat vervetten, hierdoor kan de lever zijn werk niet goed meer doen.
Het virus is zéér besmettelijk en wordt voornamelijk overgedragen via de ontlasting van besmette katten. Wanneer ergens braaksel of ontlasting van een besmette kat heeft gelegen kan het virus nog tot een jaar lang aanwezig blijven in de omgeving. Het virus is dus zeer resistent.
Van alle katten die het virus oplopen, overwint 40% het virus binnen 3 tot 4 maanden. Er bestaat een enting tegen dit virus, maar dat wordt in Nederland niet standaard gegeven. Lees verder bij FeLV.
Symptomen kattenaids
In eerste instantie (2-6 maanden na infectie) heeft het dier vage klachten: moe, slechte vacht, koorts, vergrote lymfeknopen. In tweede instantie (maanden tot jaren na de infectie) kan de kat afvallen, minder goed eten, blijvende diarree, gebitsproblemen of zweren in de mond krijgen.
Hoe krijg je het virus uit je huis? Het parvo virus is heel resistent en is goed bestand tegen schoonmaakmiddelen, warmte en alcohol. Het virus kan nog maanden tot ruim een jaar actief blijven in de omgeving. Het enige schoonmaakmiddel dat werkt is chloor.
Toxoplasma gondii is een protozo (een eencellig micro-organisme) die bij katten voorkomt en het zenuwstelsel en de spieren kan aantasten. Katten worden vooral besmet door het eten van rauw vlees en prooidieren. Besmette katten scheiden de oöcysten (een soort eitjes) uit in de ontlasting gedurende 2-3 weken.
Toxoplasmose is een infectie veroorzaakt door een eencellige parasiet, de Toxoplasma gondii. Deze parasiet gebruikt de kat als gastheer. Besmetting van de kat gebeurt via het eten van geïnfecteerde prooidieren (bv. muizen, …).
1. Een miljoen bacteriën per gram kattenhaar. Onderzoek van de Tokushima University (Japan, pdf) uit 2005 laat zien dat een gram kattenharen gemiddeld bijna een miljoen bacteriën bevat (op haren van mensen zitten er niet heel veel minder, dus niet gaan gillen nu).
Het is dus geen wonder dat veel katten in hun leven ooit een toxoplasmose-infectie doormaken. De kat is de enige eindgastheer van Toxoplasma gondii, alleen in kattendarmen kan deze parasiet zich voortplanten en oöcysten uitscheiden.
Als je al toxoplasmose hebt gehad, ben je er daarna immuun voor en kan een besmetting geen kwaad. Maar als je tijdens de zwangerschap voor de eerste keer besmet raakt, kan dat grote gevolgen hebben. De parasiet kan immers overgedragen worden op de foetus en kan ernstige afwijkingen veroorzaken.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Wanneer een kat pijn heeft zal hij vaak meer en langer slapen. Maar ook juist minder slapen kan voorkomen bij een kat met pijn. Katten met veel pijn kunnen meer inactief wakker liggen en niet écht slapen.
Je kat miauwt veel om aandacht te vragen
Dan hebben ze vrij snel in de gaten dat miauwen wat oplevert en wordt het aangeleerd gedrag. Je kat kan gaan miauwen uit verveling, hij wil dan aandacht van je of spelen. Er zijn katten die dan juist 's nachts veel miauwen.
Als toxoplasmose moet worden behandeld, kan dat met verschillende antibiotica. Antibiotica van het sulfonamide-type remmen de groei van Toxoplasma gondii. Deze middelen dringen door in de parasiet en verhinderen de aanmaak van een stof die essentieel is voor de parasiet. De parasiet sterft hierdoor.
De ziekte kan enkele weken of maanden duren. Iemand met een verminderde weerstand kan ergere klachten krijgen bij een besmetting met Toxoplasma gondii, zoals een oogafwijking, aantasting van het zenuwstelsel, de hartspier of de hersenen. Bij zwangere vrouwen kan het erg gevaarlijk zijn voor het ongeboren kind.
Toxoplasmose komt door middel van een bloedtest aan het licht. Bij een acute infectie is de toxoplasmose na een week zichtbaar, anders is dat tussen 2 en 8 weken. De bloedtest kun je bij de huisarts of gynaecoloog laten afnemen. Je kunt binnen ongeveer 24 uur de uitslag van de test verwachten.