Als een bepaalde aandoening de katatonie veroorzaakt, behandelt de arts deze eerst. Soms is dit voldoende om de katatonie te genezen. Wanneer dit niet voldoende is kan de arts medicatie toedienen. Veelgebruikte medicatie bij katatonie zijn benzodiazepinen.
Artsen kunnen een katatonie vaak goed behandelen met een combinatie van medicijnen en ECT (elektroconvulsietherapie). Soms zijn er meer behandelingen met ECT nodig. Het is belangrijk dat je een behandeling krijgt totdat de katatonie helemaal verdwenen is.
Prevalentie: 20% van de mensen met een acuut psychiatrisch beeld. Verschillende studies naar pre- valentie van katatonie bij mensen met ASS melden cijfers tussen 6-20%, hierbij wordt geen onderscheid gemaakt op aanwezigheid van een verstandelijke beperking.
Katatonie kan meestal eenvoudig en effectief worden behandeld met benzodiazepinen; terughoudendheid met deze middelen is niet nodig. Lorazepam is het middel van eerste keus. Op katatonie lijkende beelden, zoals een maligne neuroleptisch syndroom en een non-convulsieve status epilepticus, dienen uitgesloten te worden.
Doseringen tot 30 mg lorazepam per dag zijn soms noodzakelijk. Indien er na twee dagen geen effect waarneembaar is van lorazepam (tenminste 15mg of elke dosering die overmatige sedatie geeft) en het beeld ernstig is: overweeg te starten met ECT (2 tot 3x/week, bilateraal, minimaal 6x).
Sommige mensen zijn niet meer in staat zich te bewegen en staan soms urenlang stil. Andere mensen maken juist doelloze bewegingen of vertonen bizar gedrag. In ernstige gevallen (lethale katatonie) kan iemand helemaal niets meer doen en kan de katatonie fataal worden.
Letale of maligne katatonie is een subtype van katatonie waarbij ook koorts en autonome instabiliteit aanwezig zijn. Letale katatonie is vaak niet te onderscheiden van het maligne antipsychoticasyndroom.
Bij het katatone type van schizofrenie lijd je aan bewegingsstoornissen, dat zich uit in onbeweeglijkheid of overbeweeglijkheid. Iemand beweegt nauwelijks en zit of staat soms uren stil in een verkrampte houding.
Catalepsie is een medisch symptoom, een kenmerk van catatonie waarbij spierverstijving in de ledematen of het gehele lichaam optreedt, de patiënt minder gevoelig is voor pijn en ook andere lichaamsfuncties (waaronder ademhaling) en het bewustzijn zich op een verlaagd niveau kunnen bevinden.
Schizofrenie, soms ook wel 'psychosegevoeligheidssyndroom' genoemd, valt onder de psychotische stoornissen. Een psychose is een toestand waarbij iemand zijn grip op de realiteit kwijt is. Hij ziet of hoort soms dingen die er niet zijn (hallucinaties) en is overtuigd van bepaalde ideeën die niet kloppen (wanen).
De arts zal de diagnose vaststellen aan de hand van: gegevens uit gesprekken, psychiatrisch onderzoek, het eigen levensverhaal. observaties van gedrag en gebeurtenissen. informatie over het verloop van de verschijnselen, de symptomen, het gedrag.
Er zijn geen medicijnen die een conversiestoornis kunnen genezen. Wel zijn er medicijnen die bijvoorbeeld somberheid en angst, die samen kunnen voorkomen met de conversiestoornis, kunnen verminderen.
De oorzaak van een functionele neurologische stoornis is niet precies bekend. Waarschijnlijk is er ook niet 1 oorzaak, maar is het een optelsom van verschillende oorzaken. Deze oorzaken kunnen lichamelijk, psychisch en/of sociaal zijn. Oorzaken verschillen ook van persoon tot persoon.
De oorzaak ligt in acute stress door angst of woede die de persoon niet kan verwerken. De spanning of angst is op dat moment zo hoog dat de hersenen bepaalde lichamelijke functies uitschakelt zodat de persoon deze stress niet meer ervaart. Het beeld doet daardoor vaak denken aan een neurologische aandoening.
Uit de resultaten komt naar voren dat schizofrenie geassocieerd blijkt met een kortere levensverwachting: mannen bereiken een voorspelde leeftijd van gemiddeld 59,9 jaar, terwijl dat bij vrouwen 67,6 jaar is. De metabole ontregeling wordt, zoals gezegd, als belangrijke oorzaak gezien van de kortere levensverwachting.
Helaas is schizofrenie niet te genezen. Voor behandeling van schizofrenie is het van groot belang dat zo snel mogelijk de juiste diagnose gesteld kan worden. De behandeling is vervolgens gericht op het verminderen van de psychotische verschijnselen, en het verlagen van de intensiteit van deze verschijnselen.
De oorzaak van loopstoornissen kan neurologisch zijn, bijvoorbeeld door een klapvoet bij een hernia. Maar ook een slechte bloedcirculatie of een aandoening aan het evenwichtsorgaan kan leiden tot een verstoord looppatroon.
FNS is alleen niet eenvoudig of bijvoorbeeld met medicijnen te verbeteren. Er is wel steeds meer inzicht welke behandelingen effect hebben. Speciaal opgeleide fysiotherapeuten spelen daar een belangrijke rol in. Met de juiste behandeling kan 70% van de patiënten verbeteren.
Neuropsychiatrie: neuropsychiaters focussen op de biologische (of neurologische) oorzaken van psychische stoornissen. Ziekenhuispsychiatrie: psychiaters in het ziekenhuis behandelen cliënten die naast een lichamelijke aandoening (waarvoor ze naar het ziekenhuis moeten) ook een psychische aandoening hebben.
Jouw conversiestoornis kan op verschillende manieren worden behandeld. Een conversiestoornis kan worden behandeld door je huisarts, fysiotherapeut, neuroloog en/of psycholoog. Welke behandelaar en behandelvorm voor jou geschikt is, ligt aan jouw klachten en de oorzaak van jouw conversiestoornis.
Sommige mensen met een conversiestoornis worden arbeidsongeschikt verklaard, terwijl van anderen juist verwacht wordt dat zij blijven werken. De druk om versneld of binnen een bepaalde tijd te re-integreren heeft regelmatig een averechts effect. Werk kan een belangrijke waarde zijn voor een patiënt.
Er kunnen verschillende lichamelijke klachten ontstaan, zoals spierzwaktes en moeite met praten. Zo kan een van de ledematen door stress 'uitvallen' of verlamd raken, zoals een been of arm. Je hebt hier dan geen gevoel meer in of kan deze niet meer gebruiken.
Behandeling. De symptomen van schizofrenie worden behandelt met medicijnen, zogenaamde antipsychotica. Slechts weinig patiënten herstellen helemaal na behandeling. De meesten houden last van matige of ernstige verschijnselen, die kunnen verergeren door stressvolle gebeurtenissen.
Positieve symptomen zijn wanen en hallucinaties. Negatieve symptomen zijn dingen die iemand mist zoals energie, initiatief en inspiratie. Cognitieve symptomen zijn problemen met denken, geheugen, plannen en het organiseren van werkzaamheden. Daarnaast kan ook sprake zijn van vervlakte of inadequate emoties.