Als de patiënt niet meer wakker wordt na sedatie noemen we dat een coma. Dat kan gebeuren na hersenletsel of bijvoorbeeld bij ernstige infectieziekten. Mensen die we in slaap houden met sedatie kunnen pas wakker worden als we de sedativa stoppen. Na het stoppen verschilt het per patiënt wanneer hij wakker is.
Bij een coma is er sprake van een sterk verminderd bewustzijn. In het geval van een natuurlijk coma is die toestand spontaan opgetreden, bijvoorbeeld door hersenbeschadiging. Een kunstmatig coma wordt doelbewust tot stand gebracht met behulp van slaapmiddelen en pijnstillers.
Coma is een vorm van bewusteloosheid. Voor andere mensen lijkt het alsof je heel diep slaapt: je reageert niet meer op hun stem of wanneer ze je aanraken. Zelfs als iemand je hard knijpt, zul je hier meestal niet op reageren zoals je normaal zou doen. Dat komt omdat delen van de hersenen niet meer goed werken.
Sedatie is een vorm van anesthesie waarbij je bewustzijn wordt verlaagd. Hiertoe krijg je een slaapmiddel (een zogenaamde sedativum) toegediend. Propofol is een voorbeeld van middelen die gebruikt worden. Bij sedatie raak je in slaap, maar de slaap is minder diep dan bij narcose.
Een coma duurt zelden langer dan 4 tot 6 weken. Daarna komt de persoon meestal te overlijden. Wanneer een coma langer dan 4 weken duurt, spreken we van een langdurig coma of een coma vigil.
Op de intensive care (IC) krijgen patiënten vaak geneesmiddelen die rust geven (sedativa). Vaak geven we een beetje sedatie om stress of angst bij de patiënt weg te nemen. Soms geven we veel sedatie omdat de patiënt beter te behandelen is als hij slaapt. Bijvoorbeeld als een patiënt heel moeilijk te beademen is.
'Coma lijkt van buitenaf erg op slaap', zegt dr. Ingrid Baar. 'Er is een gedaald bewustzijn en een verminderde aandachtsfunctie. Alleen is een comateuze patiënt niet wekbaar en is er geen interactie met de omgeving.
Gemiddeld duurt het een tot drie dagen voor de patiënt overlijdt.
Bij palliatieve sedatie sterven mensen meestal binnen een paar dagen. Maximaal kan het twee weken duren.
De non-invasieve beademing kan enkele uren tot enkele dagen duren. Wanneer de toestand en de conditie van de patiënt verbetert, wordt de ademhalingsondersteuning in stapjes afgebouwd en kan patiënt zelfstandig gaan ademen. Hoelang dit duurt is voor elke patiënt verschillend.
De patiënt gaat reageren op bijvoorbeeld licht, geluid en pijn. Hij doet de ogen open, gaat soms meer bewegen, probeert opdrachten uit te voeren, herkent bekenden en omgeving. Vaak kan hij niet meteen weer praten.
Vraag dus gerust om hulp! Praat tegen degene die in coma ligt. Een comapatiënt heeft nog wel hersenactiviteit. Hoewel het hier niet altijd op lijkt, kan het goed zijn dat een comapatiënt je hoort en/of begrijpt.
De meeste mensen die in coma liggen kunnen na enkele dagen tot weken weer bij bewustzijn komen. Voor anderen kan dat helaas veel langer duren; maanden of jaren.
Gesedeerd zijn betekent in feite dat iemand kunstmatig in slaap wordt gehouden. Het bewustzijn wordt verlaagd door het toedienen van rustgevende of slaapmedicijnen.
Als de patiënt infuusvoeding krijgt, produceert hij ondanks dat hij geen voedsel binnen krijgt via de maag en darm, toch ontlasting, omdat de darmwand zichzelf continu vernieuwt. Ook comateuze patiënten en beademde patiënten die gesedeerd zijn, krijgen spontaan ontlasting.
Nadelen sedatie
Door de sedatie gaat u oppervlakkiger ademhalen, waardoor het soms nodig is zuurstof toe te dienen. Als uw zuurstofgehalte te ver daalt, kan het nodig zijn de werking van het slaapmiddel op te heffen door u een medicijn toe te dienen. Ook kunt u minder gevoelig zijn voor het medicijn.
Als een patiënt een uitgebreid onderzoek en/of behandeling ondergaat, kan dit plaats vinden onder Procedurele Sedatie Analgesie (PSA) door een Sedatie Praktijk Specialist (SPS). Sedatie wordt ook wel een roesje genoemd. Sedatie is alleen geschikt voor ingrepen die niet heel pijnlijk zijn.
Het toedienen van sedatie heeft de volgende effecten op uw lichaam: Het bewustzijn wordt verminderd door het sedativum: u wordt slaperig en suf. U maakt de behandeling daardoor niet helemaal bewust mee. Soms bent u na afloop zelfs al vergeten wat er is gebeurd.
Een stervende heeft meestal weinig of geen behoefte meer aan eten en drinken.Hij of zij kan snel vermageren.De wangen vallen in, de neus wordt spits en de ogen komen dieper in hun kassen te liggen. Dit is natuurlijk en hoort bij het sterven.
palliatieve sedatie en euthanasie. Palliatieve sedatie verkort het leven niet.Bij euthanasie wordt actief een einde aan het leven gemaakt. Je wordt door medicijnen in (diepe) slaap gebracht om te zorgen dat je niet meer lijdt.
Palliatieve sedatie gebeurt door een arts.Door medicijnen wordt de cliënt 'soezerig' of valt het in een diepe slaap. Het doel van palliatieve sedatie is het verlichten van de klachten en zo min mogelijk lijden van de cliënt. De sedatie kan tijdelijk of blijvend (in de laatste levensfase) worden ingezet.
Hoe langer het coma duurt, hoe groter de kans is op blijvende gevolgen. Hersendood en overlijden: hersenen en hersenstam zijn volledig en permanent uitgevallen. Vegetatieve toestand: Na enkele weken coma kunnen patienten beginnen met het openen van de ogen ook al is de hersenbeschadeging onherstelbaar .
er is geen hersenstamreflex, dat wil zeggen de hersenstam reageert niet meer op prikkels; er is geen elektrische activiteit in de hersenen meer, en er gaat geen bloed door de hersenen; de persoon kan niet meer zelf ademhalen.
Narcolepsie ontstaat doordat u te weinig hypocretine heeft. Dat is een stofje in de hersenen dat slapen en wakker zijn regelt. Zonder dit stofje kunt u niet lang wakker blijven of niet goed doorslapen. Narcolepsie is waarschijnlijk een auto-immuunziekte.