De genen die het risico op hooikoorts verhogen, zijn dezelfde genen die auto-immuunziektes als diabetes type 1 veroorzaken. Opvallend is dat zowel het aantal mensen met allergieën als het aantal mensen met auto-immuunziektes in Europa toeneemt.
Om te begrijpen wat een allergie is, is het noodzakelijk om eerst aan te geven dat het immuunsysteem onlosmakelijk verbonden is met de aandoening allergie.
Bij een auto-immuunziekte valt het afweersysteem lichaamseigen cellen of weefsels aan. Dat is anders dan bij een allergie, waarbij een hevige reactie juist kan ontstaan door niet-lichaamseigen stoffen, zoals huisstofmijt, stuifmeel of pinda's.
Als u hooikoorts heeft, kan de allergoloog u immunotherapie met inhalatieallergenen voorstellen. Deze therapie bestaat uit het toedienen van allergenen in steeds hogere concentraties. Het doel hiervan is om u minder allergisch te maken. Dit wordt ook wel desensibiliseren genoemd.
Prenen raadt aan om suiker (snoep, frisdrank, chocolade), witmeelproducten, alcohol, koffie, azijn, cacao, charcuterie, sterke kazen, conserven, ingemaakte voeding, slechte vetten en koemelkproducten (behalve zure zuivel) te vermijden. Ook met met peper, zout, mosterd en kerrie moet je niet overdrijven.
Door ontstekingen vernauwen de vertakkingen van de longen, dit kan leiden tot benauwdheid (moeite met ademen), hoesten en 'piepen' (piepende ademhaling). Omdat hooikoorts en allergisch astma deel uitmaken van dezelfde aandoening hebben veel mensen last van beide aandoeningen.
Het is een overmatige afweerreactie.” Dat een auto-immuunziekte zich op latere leeftijd plotseling openbaart en dan gelijk zo ernstig als in het geval van shorttrackster Lara van Ruijven, is volgens Leavis uitzonderlijk. “Het kan wel dat het in een keer zo ontploft, maar dat is echt zeldzaam.
In de meeste gevallen spelen bij een auto-immuunziekte chronische ontstekingen van de organen of gewrichten een rol. Ook symptomen als vermoeidheid, depressie, pijnklachten en een algeheel ellendig gevoel hangen samen met dit type aandoeningen.
Andere oorzaken van een auto-immuunziekte:
Een belangrijke tweede oorzaak is chronische stress. Als de stress-as, dat wil zeggen het hormonale systeem dat vanuit de hersenen en de hypofyse de bijnieren aanstuurt voor een chronisch verhoogde aanmaak van cortisol zorgt.
Er is een scala aan medicijnen die kunnen worden ingezet bij auto-immuunziekten. Van ontstekingsremmende geneesmiddelen zoals ibuprofen, voltaren en naproxen tot bijnierschorshormoon cortison. Maar ook medicijnen die de stoffen blokkeren die de witte bloedcellen gebruiken om met elkaar te communiceren.
Medische aandoeningen
De grootste risicofactor voor het ontwikkelen van astma is een voorgeschiedenis van een atopische aandoening; waarbij astma veel vaker voorkomt bij patiënten die ofwel eczeem of hooikoorts hebben. Astma is geassocieerd met het syndroom van Churg-Strauss (een auto-immuunziekte) en vasculitis.
Levensverwachting. Zonder behandeling heeft een patiënt met auto-immuunhepatitis ongeveer 20% kans op vijf jaar overleving. Door behandeling met een combinatie van ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen die het afweersysteem onderdrukken is dit beeld veranderd.
Bij een chronische immuunziekte functioneert het immuunsysteem niet goed. Er zijn grofweg vier soorten chronische immuunziekten: De afweer is te sterk en richt zich naar binnen (auto-immuunziekten zoals reuma) De afweer is te sterk en richt zich op externe factoren (allergieën, eczeem)
Als een van de onderdelen van het afweersysteem niet goed werkt, dan kan er een afweerstoornis ontstaan. Mensen met een afweerstoornis zijn vaker ziek dan anderen. Als ze ziek zijn, verloopt de ziekte vaak heftiger en is soms moeilijker te genezen. Gelukkig zijn afweerstoornissen zeldzaam.
Fibromyalgie doet in principe niks met je afweer, je behoort niet tot een externe risicogroep. Je hebt dus geen verhoogde kans. Met een auto-immuunziekte heb je wel een verhoogde kans en behoor je tot een risicogroep. Veel mensen geloven dat fibromyalgie een auto-immuunziekte is.
Eczeem is een auto-immuunziekte. Waarbij iedereen zijn eigen unieke gevoeligheden heeft die een uitbraak kunnen veroorzaken.
Je kunt vermoeid raken door hooikoorts. Deze vermoeidheid veroorzaakt door hooikoorts kan een aantal redenen hebben. Allereerst is je immuunsysteem tijdens je hooikoortsallergie in gevecht met de pollen. De constante vrijlating van histamine om de 'gevaarlijke' pollen tegen te gaan, kan je lichaam energie kosten.
De volgende medicijnen hebben de voorkeur. Loratadine en cetirizine. Deze medicijnen kunt u zowel bij hooikoorts als bij allergie voor huisdieren of huisstofmijt gebruiken. Deze medicijnen werken ongeveer 24 uur.
Door hooikoorts raken vooral de slijmvliezen van de ogen en de neus-, mond- en keelholte geïrriteerd. U kunt ook last hebben van algemene ziekteverschijnselen. De verschijnselen die het meest voorkomen zijn: jeukende neus.