De correcte spelling is hoe laat, in twee woorden. Hoe laat is het? Hoe laat ga je naar huis?
Hoe laat is juist. Deze vaste combinatie bestaat uit twee woorden. De betekenis is '(op) welk tijdstip', 'wanneer'. Hoe laat wordt altijd met een spatie geschreven.
d.i. in eigenlijken zin: zijn tijd waarnemen, op zijn tijd passen, zijne zaken behartigen en op het getij letten; vervolgens verstandig zijn, zijn weetje weten, weten of zien hoe het met iemand of iets staat, gesteld is.
Simpele regel: altijd aan elkaar
Samenstellingen (woorden uit twee of meer zelfstandige naamwoorden) schrijf je altijd aan elkaar, zonder spaties dus. Het is bijvoorbeeld autoverzekering en niet auto verzekering. Ook langere woorden schrijf je aan elkaar, tenzij er verwarring ontstaat.
Hoeveel is een onbepaald telwoord dat vraagt naar een bepaalde hoeveelheid. In dat geval schrijven we hoeveel aan elkaar.
Antwoord. De schrijfwijze hangt af van de betekenis. We schrijven hoe lang los als het verwijst naar de lengte van iets. Gaat het om de duur van iets, dan schrijven we hoelang aaneen.
' 'Hoe ver is het naar het station? ' heeft de voorkeur. Bij hoe( )ver geldt het volgende betekenisverschil: als een afstand bedoeld is, is hoe ver juist; in meer figuurlijke zin is hoever één woord.
Wat is goed: aan elkaar of aanelkaar? En hoe zit het bijvoorbeeld met bij elkaar / bijelkaar en met elkaar / metelkaar? Goed zijn: aan elkaar, bij elkaar en met elkaar. Elkaar staat dus telkens los achter het voorzetsel.
Bestaat het woord uit twee losse woorden die een samenstelling vormen, dan schrijf je een koppelteken. Ontstaat er geen verwarring, dan schrijf je gewoon alles aan elkaar. Is het woord geen samenstelling, maar bijvoorbeeld een meervoud of een enkel woord, dan schrijf je een trema.
Als twee (of meer) woorden samen één nieuw woord vormen, heet dat een samenstelling. Zo kun je met rug en zak de samenstelling rugzak vormen. In het Nederlands kun je ontelbaar veel en in principe oneindig lange samenstellingen maken.
Als je 'datum of tijdstip' schrijft, kun je 'schikt' gebruiken. Als je en/of schrijft, ga je uit van meervoud. In principe hebben de persoonsvorm (werkwoord) en het onderwerp hetzelfde aantal. Dus: enkelvoudig onderwerp + enkelvoudige persoonsvorm (ik ben), en meervoudig onderwerp + meervoudige persoonsvorm (wij zijn).
Tussen de middag betekent dus: 'tijdens of rond het middaguur', oftewel: 'rond lunchtijd'. De meeste Nederlanders bedoelen nu met middag de periode van 12.00 tot 18.00 uur. In België is middag in de betekenis 'het midden van de dag' nog wel gangbaar.
'24-uurs' kan ook gezien worden als een bijvoeglijk naamwoord. Deze spellingen zijn daarom ook goed: 24-uurs economie, 24-uurseconomie. 24-uurs staking, 24-uursstaking.
Het koppelteken wordt ingezet om (1) de scheiding aan te duiden van samenstellingen die moeilijk te herkennen zijn, (2) de scheiding van een buitenlands en Nederlands woord aan te duiden, (3) de gelijkwaardigheid van een samenstelling te laten zien en (4) om te laten zien dat een uitdrukking één geheel is.
Met een koppelteken verbind je een woord, een letter of een getal met een andere woord. Dit doe je om het woord makkelijker te kunnen lezen. Kijk bijvoorbeeld naar het volgende woord: stage-uren. Zonder een koppelteken moet je drie keer kijken wat er nou eigenlijk staat: stageuren.
vrije tijd | VRT Taal.
koffieautomaat = de koffieautomaat zelfst. naamw. (m.) Uitspraak: [`kɔfiɑutomat] Verbuigingen: koffieauto|maten (meerv.)
De combinatie wat voor vraagt altijd naar een classificering: tot welke soort behoort het genoemde? (1) Wat voor chocolaatjes eet Lieven graag? (Welke soort chocolaatjes?) (2) Wat voor muziek hoort David graag? (Welke soort muziek?)
Het bijwoord hoever en de combinatie in hoever(re) geven aan in welke mate iets geldt. Ze hebben de figuurlijker betekenis 'tot op welke hoogte'. Ik weet niet hoever hij het wil drijven.
Hoe lang wordt los geschreven als het een lengte of afstand aanduidt ('van welke lengte'). Als één woord verwijst hoelang naar een tijdsduur ('van welke tijdsduur, gedurende welke periode'). In de uitdrukking tot hoelang ('tot wanneer') is hoelang ook één woord.
Het aaneengeschreven bijwoord hoever (gebruikelijker is hoeverre) duidt op de mate waarin iets het geval is: (2) In hoever(re) ik dat met je eens ben, zal straks wel blijken.
'” Al enige tijd moet hoelang altijd als één woord worden geschreven als het om een tijdsduur gaat.
De spelling van niet()waar is afhankelijk van de betekenis. Niet waar wordt in twee woorden geschreven als het gaat om het tegendeel van (wel) waar. Het wordt gebruikt om de juistheid van een uitspraak te ontkennen.