Een gezonde kat of hond heeft in rust een ademhalingsfrequentie van 10 tot 30 keer per minuut. De ademhaling mag niet gepaard gaan met geluid. Bij een snelle ademhaling, diepe ademhaling of andere ademhalingsproblemen is het verstandig om de hulp van een dierenarts in te roepen.
De ademhaling van een hond zegt veel over de gezondheid. Een versnelde of zware ademhaling is het teken dat er zich problemen voordoen. Misschien ervaart je hond veel meer stress of is je hond benauwd door de warmte.
Vaak zul je merken dat je hond dan ook niet echt in (diepe) slaap is. Het hijgen en snel ademen is in dit geval heel normaal, het helpt een hond namelijk om af te koelen, want hond kan niet zweten zoals een mens bijvoorbeeld doet.
Signalen van ongemak: het regelmatig maken van geluiden als grommen of janken, verandering in lichamelijke verzorging, een depressieve indruk maken, veranderde reactie op mensen of andere honden (een hond kan steun gaan zoeken bij u, of zich juist gaan verstoppen of terugtrekken).
Een gemiddeld gezond huisdier zou tussen de 15 en 35 ademhalingen per minuut moeten nemen als hij rust. (Natuurlijk zal uw hond sneller ademen als hij beweegt). Alles boven de 40 ademhalingen per minuut als uw hond rust, wordt als abnormaal beschouwd en is het waard om te onderzoeken.
Als u merkt dat uw hond snel ademt terwijl hij rust, of snel ademt terwijl hij slaapt, kan hij last hebben van ademhalingsmoeilijkheden . Neem contact op met uw dierenarts als u een van de volgende tekenen opmerkt: Opvallend moeizame ademhaling (buikspieren aanspannen om te helpen ademen) Bleek, blauwachtig of baksteenrood tandvlees.
Gedrag. Als baasje kun je soms aan het gedrag van je hond merken dat hij zich niet lekker voelt, of gewoonweg ziek is. Als je hond zijn mand niet uit wil komen, zijn eten laat staan, minder enthousiast reageert wanneer je thuiskomt, of geen zin meer heeft om te spelen.
Wanneer je hond het benauwd heeft, probeert het de hals lang te maken en ademt het met korte en krampachtige bewegingen. Daarbij hoor je rochelende en/of snurkende geluiden tijdens de ademhaling. Is er sprake van een extreme benauwdheid? Dan zal je de hond zelfs zien 'neusvleugelen'.
Dromen en slaapcycli: Zoals eerder vermeld, ademen honden vaak sneller tijdens de REM-slaapfase vanwege het dromen . Dit is doorgaans ongevaarlijk en hoeft geen reden tot bezorgdheid te zijn, tenzij het extreem snel is of uw hond gestrest lijkt.
Hartproblemen zijn te herkennen aan de volgende symptomen: hoesten. de hond oogt zwak of heeft een slecht uithoudingsvermogen. omvallen of wegzakken, flauwte (kan voorkomen, hoeft niet)
Uw hond kan zijn oren naar achteren trekken of dichtknijpen als hij gestrest of angstig is. Dit is niet altijd duidelijk bij rassen met flaporen. Een van de subtielere tekenen van stress en angst die gemakkelijk gemist wordt, is neus- en liplikken, geeuwen en kwijlen.
Een hond kan gaan hijgen of zwaar gaan ademen doordat het lichaam te weinig zuurstof krijgt. Een hond met problemen met de zuurstofvoorziening zal ook sneller ademen in rust, dus als de hond slaapt. Normaliter ademt een hond in rust minder dan 30 maal per minuut (ongeacht de grootte van de hond).
Als je hond vaak aan zijn poot likt of bijt, kan voeding een belangrijke oorzaak zijn. Voedselallergieën en -intoleranties kunnen leiden tot overmatig likken en bijten aan de poten. Door over te stappen op hypoallergeen voer of een eliminatiedieet te proberen, kun je ontdekken of voeding het probleem veroorzaakt.
De ademhaling van een hond bepalen
Afhankelijk van het ras, heeft een gezonde hond 12 tot 24 ademhalingen per minuut. Zo meet je de ademhaling: Tel gedurende 10 seconden hoe vaak de borst van de hond uitzet. Vermenigvuldig dit met 6 om het aantal ademhalingen per minuut te berekenen.
Een normale ademhaling voor een puppy is zo'n 10 tot 30 ademhalingen per minuut. Een volwassen hond heeft in rust een ademhalingsfrequentie van 15 tot 35 keer per minuut. De ademhaling van een oudere hond is wat trager, en ligt over het algemeen tussen de 14 tot 16 ademhalingen per minuut.
Veel meer of juist minder gaan eten en daardoor aankomen of afvallen. Een verandering in het energielevel (of verlies van interesse in dingen die hem eerder wél interesseerden). Stijfheid of moeite met opstaan en traplopen. Meer slapen dan normaal, of andere gedragsveranderingen.
Een stervende hond kan zich heel anders gedragen als hij bijna dood is. Ze kunnen zich verstoppen, wegvluchten of zonder echt doel door het huis dwalen. Waarschijnlijk zullen ze stoppen met eten en drinken, en de meeste honden zullen niet meer spelen of met hun baasjes bezig zijn.
Als je merkt dat je hond een van de volgende dingen vertoont: Een verandering in eetlust. Overmatig likken, vooral van de poten. Desinteresse of verlies van interesse in wandelingen, speeltijd en/of andere vroeger zo geliefde bezigheden.
Tekenen van ademhalingsproblemen:
Piepende of fluitende geluiden : Ongebruikelijke geluiden tijdens het ademen, zoals piepende of fluitende geluiden, kunnen duiden op een blokkade of obstructie in de luchtwegen.
Overmatig hijgen kan een teken zijn van medische problemen zoals ademhalingsproblemen, een aangeboren hartaandoening, hormonale onevenwichtigheden, of andere ernstige aandoeningen. De dierenarts kan een grondige diagnose stellen en een passend behandelplan aanbevelen.