Het bittere kruid (internationale titel: Bitter Sweet) is een Nederlandse speelfilm uit 1985 van Kees van Oostrum, deels gebaseerd op de roman Het bittere kruid van Marga Minco. Marga Minco was na het zien van de film allerminst gelukkig met het resultaat, dat ze te veel vond afwijken van haar boek.
Het bittere kruid is een waargebeurd verhaal over de Tweede Wereldoorlog. In dit boek van 90 bladzijdes ga je mee met het leven van de schrijfster Marga Minco, een Joods meisje. Ze leeft in een Joods gezin tot het punt waarop ze door de Duitsers worden opgeroepen.
Århus: Turbine, 2021. Fictie, gebonden. Vert. van Het bittere kruid.
Het thema is: de Joden moesten erg zwaar lijden in de Tweede Wereldoorlog: In 'Het bittere kruid' wordt het verhaal verteld van Marga Minco. Haar familie wordt door de Duitsers opgepakt, en zo komt ze er alleen voor te staan. Ze moet in haar eentje de oorlog zien te overleven.
Personages Hoofdpersoon: Marga Minco: zij is de ik-figuur in het verhaal. Ze groeit op in een joods gezin en verhuist veel tijdens de oorlog. Aan het begin van de oorlog is ze 14 jaar, en aan het eind is ze ongeveer 18.
Tijd Het bittere kruid speelt zich af in de tweede wereldoorlog en de vertelde tijd bestrijkt 5 jaar, precies de duur van de oorlog dus. De verteltijd is ongeveer 3 uur. Het verhaal is Chronologisch, het begint aan het begin van de oorlog en eindigt aan het einde ervan.
De titel geeft uitdrukking aan een bitter leed, aan een verdriet waar niets meer bij kan. Niet alleen zijn er overeenkomsten tussen beide werken, ook een scherp contrast doet zich voor. Het bittere kruid eindigt met: 'Maar ik miste het geloof van mijn oom.
Het boekje heeft als ondertitel 'een kleine kroniek' en is opgedragen 'aan de nagedachtenis van mijn ouders, dave en lotte, bettie en hans'. De tekst wordt voorafgegaan door een motto, bestaande uit de eerste regels van het gedicht 'De trein' van Bert Voeten, de echtgenoot van de schrijfster.
Lotte: Flat character, zij is met Dave getrouwd. Bettie: Flat character, zij is de zus van Marga en wordt al in het begin van de oorlog opgepakt bij een razzia in Amsterdam. Compositie Het boek begint op de dag dat de hele familie terugkomt na een paar dagen weg geweest te zijn.
Het bittere kruid is een menselijk document van een uitzonderlijk gehalte waarin met een maximum aan soberheid de ondergang van een joodse familie tijdens het nazibewind is opgetekend. De roman werd wereldwijd vertaald en unaniem geprezen.
Op 31 maart 2021 wordt aan het pand Prins Hendrikstraat 194 in Breda een plaquette gehangen die erop wijst dat dit het huis is waar Marga Minco op 31 maart 1920 werd geboren.
Marga Minco (1920) schreef Het bittere kruid in 1957. In het boek beschrijft ze hoe ze in mei 1943 op het nippertje ontsnapt aan deportatie. Minco sluipt door een tuinpoortje haar huis aan de Amsterdamse Sarphatistraat uit en overleeft als enige van haar Joodse familie de oorlog.
Minco werd in 1920 geboren in Ginneken bij Breda, waar ze haar jeugd doorbracht als jongste van drie kinderen in een orthodox-joods gezin.
Het gezin Minco woonde enige tijd aan de Snoeckgensheuvel nummer 54 in Amersfoort. In het boek 'Hun namen niet vergeten' beschrijft auteur Channa Kalmann het traditioneel-joodse gezin waarin Marga Minco opgroeide. Het bestond uit vader Salomon, moeder Grietje, zoon David, en dochters Bettie en Sara.
Marga Minco (1920-2023) publiceerde Het bittere kruid (1957), De andere kant (1959), Het huis hiernaast (1965), Een leeg huis (1967), De val (1983), De glazen brug (1986, Boekenweekgeschenk), Nagelaten dagen (1996) en Storing (2004), alsook een aantal jeugdboeken.
In 1986 debuteerde hij met 'Het ei van oom Trotter', een verhaal dat in de klas nooit uitverteld geraakte. Sinsdien is hij fulltime auteur en verschenen er al meer dan 150 titels van zijn hand.
Auteur van jeugdboeken, YA en diverse non-fictie boeken. Doelgroep: 6-106 jaar oud.
In 1998 kwam haar eerste boek uit: Monsters mollen!.
Marga Klompé is een van de belangrijkste grondleggers van de Nederlandse verzorgingsstaat. De Algemene bijstandswet van 1965, die Nederlanders levensonderhoud garandeert, is van haar hand.
Biografie
blijven wonen, van 1950 tot eind 1970 in het Willem Witsenhuis, daarna aan de Tweede Oosterparkstraat. Na de oorlog werd Voeten vaste medewerker voor literatuur bij Vrij Nederland en deed hij freelancewerk voor Het Parool, Het Vrije Volk, De Groene Amsterdammer en andere bladen.
Dit betekent dat alles in de oorlog vernietigd is, kapot en verbrand, maar dat er een huis was dat behouden bleef en dit staat dus voor alles wat de soldaat gemist heet in zijn vier jaar soldaat zijn. Het is ironisch bedoeld, want het huis is niet echt behouden gebleven het is namelijk door hem zelf vernietigd.
| niveau 4 | Het behouden huis.
De hoofdpersoon is 8 jaar oud en woont in met zijn vader, moeder, broertje Alexander en oudere zus Emilie. Op een dag wordt hij wakker en loopt over de gang.