Het is niet zo dat een trauma uitsluitend bij de geboorte kan ontstaan. Men weet inmiddels dat pre- natale ervaringen, bijvoorbeeld als een kindje onge- wenst is of als de moeder veel stress ervaart tijdens de zwangerschap, ook van grote invloed kunnen zijn op de lichamelijke en fysieke ontwikkeling van een kind.
Voor tien procent van de vrouwen is de geboorte een hele heftige gebeurtenis. Tijdelijke stress, bijvoorbeeld als gevolg van een keizerssnede, duwen op een buik of onbedoelde opmerkingen van hulpverleners, kan ook trauma tot gevolg hebben. Zelfs partners, zorgverleners en baby's kunnen hier last hebben.
Sommige pasgeborenen kunnen zenuwschade oplopen door de bevalling . Een gecompliceerde geboorte kan bijvoorbeeld de aangezichtszenuw, de plexus brachialis of het ruggenmerg beschadigen. Aangezichtszenuwbeschadigingen zijn de meest voorkomende zenuwbeschadigingen die worden geassocieerd met een traumatische geboorte en komen voor bij ongeveer 10 op de 1000 levendgeborenen.
De gevolgen van een trauma tijdens de zwangerschap of geboorte lopen uiteen. Soms zijn gevolgen al direct zichtbaar bij het pasgeboren kindje. Voorbeelden hiervan zijn veel en lang huilen, erg aanhankelijk zijn, eet- of slaapproblemen, problemen met slikken, darmkrampen, overstrekken, onrust en een voorkeurshouding.
Hoewel het waar kan zijn dat een kind zich zijn geboorte niet zal herinneren, zal hij toch gevormd worden door de ervaring . Geboortetrauma komt helaas veel voor en laat blijvende gevolgen achter voor de baby's die het ondergaan.
Samenvatting. Baby's en peuters worden direct getroffen door trauma . Ze worden ook getroffen als hun moeder, vader of belangrijkste verzorger lijdt onder de gevolgen van het trauma. Als hun huis en routine verstoord raken of verstoord raken als gevolg van het trauma, zijn baby's en peuters ook kwetsbaar.
Met het denkende deel van je brein heb je inderdaad geen herinneringen meer aan je geboorte. Maar er is ook een ander deel. In het deel van je brein waar je emoties en gevoelens zijn ontstaan zijn wel degelijk herinneringen aan je geboorte bewaard gebleven.
Wat is een geboortetrauma? Wanneer je als moeder klachten ervaart en deze linkt aan een stressvolle bevalling (of de periode daaromheen), is er sprake van een geboortetrauma. Het gaat dan om nare gebeurtenissen uit het verleden die in het heden nog steeds dezelfde of nòg heftigere gevoelens oproepen.
Opeens heel prikkelbaar zijn en in woede uitbarsten; gedragsproblemen hebben. Seksueel grensoverschrijdend gedrag laten zien. Moeite hebben met sociale contacten, ook in relatie met jou als onderwijsprofessional. Moeite hebben met autoriteit en veel aandacht vragen.
Uit onderzoek blijkt dat 1 op de 3 bevallingen als psychologisch traumatisch wordt ervaren en dat ongeveer 4% van de vrouwen en 1% van hun partners als gevolg daarvan een posttraumatische stressstoornis (PTSS) ontwikkelen.
Uit onderzoek blijkt dat 10 tot 20 procent van de vrouwen haar bevalling als traumatisch ervaart. 1 tot 3 procent van alle vrouwen die zijn bevallen ontwikkelt een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Dat zijn 2.000 tot 5.000 vrouwen per jaar.
Te veel stress
Je lichaam wordt dan moe en heeft te veel spanning. Dat is weer slecht voor de groei en ontwikkeling van je kindje. Overmatige stress kan ook leiden tot problemen tijdens de bevalling, waardoor jij of je kindje in nood komt. Na de geboorte kan je baby ook minder goed omgaan met stress.
Er zijn veel factoren, zowel fysiek als emotioneel, die kunnen bijdragen aan geboortetrauma, waaronder: Een bevallingservaring die niet was wat je had gehoopt . Geboortecomplicaties, waaronder een vaginale scheur of te veel bloedverlies. Een spoedkeizersnede of het gebruik van tangen of andere medische hulpmiddelen.
Hoewel 9% van de vrouwen hun bevalling zelf als traumatisch beschrijft en PTSS-achtige klachten heeft, komt een groot deel daarvan er met de tijd zelf overheen. Vaak blijven ze bepaalde situaties wel vermijden.
Hoeveel pijn de bevalling doet, verschilt per vrouw en per bevalling. De geboorte van het eerste kind kan best pijnlijk zijn, terwijl de tweede meevalt. De pijn tijdens het persen is voor iedereen anders. Sommige vrouwen zijn opgelucht dat ze morgen persen, bij anderen doet het persen juist het meeste pijn.
Een trauma herkennen
Je hebt last van sombere gevoelens en/of huilbuien en vaak ben je voortdurend gespannen. Een traumatische ervaring kan leiden tot het hebben van flashbacks van de gebeurtenis, herbelevingen van de gebeurtenis overdag of in je slaap.
Verdrongen jeugdtrauma kan een significante impact op je leven hebben, zelfs als je je niet bewust bent van het trauma . Als je denkt dat je jeugdtrauma hebt verdrongen, zijn hier enkele manieren waarop je verdrongen jeugdtrauma kunt verwerken en de reis naar genezing kunt beginnen.
Het identificeren van onderdrukte herinneringen kan complex zijn, omdat ze zich kunnen manifesteren door onverklaarbare emotionele reacties, opdringerige gedachten of fysiek ongemak bij het herinneren van bepaalde gebeurtenissen . Vaak kunnen individuen een gevoel hebben van iets dat onopgelost is zonder een duidelijke herinnering aan het incident zelf.
Het geboorteproces is ongetwijfeld stressvol voor pasgeborenen, vooral in gevallen van vroeggeboorte of langdurige weeën . Hoewel niet elke baby trauma ervaart, kunnen complicaties tijdens de geboorte een situatie creëren waarin de baby wordt blootgesteld aan aanzienlijke stress.
Vroeggeboorte en laag geboortegewicht belangrijke risicofactoren. Ongeveer 85% van de perinatale sterfte hangt samen met vroeggeboorte, laag geboortegewicht/groeivertraging, evenals met aangeboren afwijkingen en met een slechte start bij de geboorte ( Bonsel et al., 2010.
Toch is er sprake van een bevallingstrauma als jij je bevalling als heftig hebt ervaren, doordat je bijvoorbeeld het gevoel van controle kwijt was, je erg bang voelde of het idee hebt dat je gefaald hebt.
Het is algemeen aanvaard dat niemand zich zijn geboorte kan herinneren . De meeste mensen herinneren zich doorgaans niets van vóór de leeftijd van drie, hoewel sommige theoretici (bijv. Usher en Neisser, 1993) beweren dat volwassenen zich belangrijke gebeurtenissen - zoals de geboorte van een broertje of zusje - kunnen herinneren als ze al op tweejarige leeftijd plaatsvonden.
Zo blijkt uit onderzoek dat een 6 maanden oude baby een pas aangeleerde handeling ongeveer 24 uur kan onthouden. Een 8 maanden oude baby daarentegen kan zich een aangeleerde handeling een jaar later (bij 20 maanden oud) nog steeds herinneren.
Zoals de Franse schrijver Honoré de Balzac schreef: 'Herinneringen maken het leven mooi, vergeten maakt het leven draaglijk. ' Maar een traumatische gebeurtenis kan niet vergeten worden, omdat deze ook niet herinnerd kan worden. In plaats daarvan kan het trauma door bepaalde 'triggers' weer bij je terugkeren.