Omdat ook Nederland onderdeel uitmaakt van de WHO heeft ook Nederland fibromyalgie hiermee erkend als chronische pijnaandoening.
Fibromyalgie staat niet op de lijst met chronische aandoeningen.
Fibromyalgie is chronisch: de ziekte gaat niet over.
Val je tijdens je werk uit door de klachten die fibromyalgie kunnen veroorzaken en ben je minimaal twee jaar ziek, dan kom je misschien in aanmerking voor een WIA-uitkering. De WIA valt uiteen in twee soorten uitkeringen, de IVA en de WGA.
Veel patiënten klagen ook over vermoeidheid, blaas- en darmproblemen, angst- en slaapstoornissen, hart- en bloeddrukproblemen. De aandoening kan invaliderend zijn en bijvoorbeeld tot werkonbekwaamheid leiden.
UWV Fibromyalgie
Het arbeidsongeschiktheidspercentage wordt beoordeeld door een arbeidsdeskundige en een verzekeringsarts van het UWV. Bij fibromyalgie wordt gekeken naar mogelijkheden en niet naar klachten. Indien u 35% of méér arbeidsongeschikt blijkt te zijn, dan kunt u een arbeidsongeschiktheidsuitkering krijgen.
Het Department for Work and Pensions (DWP) erkent fibromyalgie als een echte en potentieel significant invaliderende aandoening . Wanneer een klinische diagnose van fibromyalgie is gesteld, wordt er bij het bepalen van het recht op uitkering volledig rekening gehouden met de functionele effecten ervan.
Patiënten met fibromyalgie worden niet gediscrimineerd volgens de reglementering van de ziekte- en invaliditeitsverzekering. Deze patiënten komen net zoals patiënten met andere aandoeningen in aanmerking voor terugbetaling van onder meer consultaties bij artsen en courante medische onderzoeken en behandelingen.
Als lijder aan fibromyalgie heeft u mogelijk recht op een reeks sociale uitkeringen . De uitkeringen waarop u mogelijk recht heeft vanwege fibromyalgie zijn onder andere: Attendance Allowance (AA) Disability Living Allowance (DLA)
Eerstelijns fysio- en oefentherapie bij fibromyalgie is geen passende zorg en kan daarom niet worden vergoed uit het basispakket van de zorgverzekering. Dat oordeelt Zorginstituut Nederland in het 'Standpunt Eerstelijns fysio- en oefentherapie bij fibromyalgie'.
Omdat ook Nederland onderdeel uitmaakt van de WHO heeft ook Nederland fibromyalgie hiermee erkend als chronische pijnaandoening. Voor veel patiënten is het een geruststelling dat zij een erkende aandoening hebben.
Uit verschillende dossiers is gebleken dat een persoon die zich aandient met een diagnose van lupus of fibromyalgie geen handicappercentage toegekend krijgt.
Het meest gebruikte medicijn bij fibromyalgie is paracetamol. Het is een pijnstiller met relatief weinig bijwerkingen. Wel is van belang per dag niet meer in te nemen dan zes tabletten (van 500 mg), zeker bij langdurig gebruik. Codeïne kan aan paracetamol worden toegevoegd, het versterkt de werking ervan.
Om in aanmerking te komen voor de machtiging voor chronische fysiotherapie heeft u een verwijzing nodig van de huisarts of een specialist. Daarop moet een duidelijke diagnose staan, inclusief de diagnose code. Deze is terug te vinden op een lijst van chronische indicaties die door de overheid is samengesteld.
Uw fysiotherapeut kan helpen om pijn te verlichten en uw spieren flexibeler te maken . Ze kunnen op specifieke delen van uw spier drukken en deze vervolgens strekken of samentrekken. Ze kunnen ook andere hands-on technieken gebruiken om pijn in uw spieren en de weefsels eromheen te verlichten.
Fibromyalgie is een aandoening die wordt gekenmerkt door wijdverspreide musculoskeletale pijn, vergezeld van vermoeidheid, slaap-, geheugen- en stemmingsproblemen. Onderzoekers geloven dat fibromyalgie pijnlijke sensaties versterkt door de manier te beïnvloeden waarop uw hersenen en ruggenmerg pijnlijke en niet-pijnlijke signalen verwerken .
De VA geeft invaliditeitsbeoordelingen voor fibromyalgie van 40%, 20% en 10% op basis van hoe ernstig de symptomen zijn . Als u uw symptomen kunt beheersen met voortdurende medicatie, krijgt u een beoordeling van 10%.
De criteria om fibromyalgie vast te stellen zijn:
De pijn is minstens 3 maanden aanwezig; Er is sprake van minimaal 11 van de gestelde 18 tenderpoints. Deze pijnpunten moeten een duidelijk waarneembare pijn opleveren bij (lichte) druk, uitspreiden naar andere delen en verspreid zitten over het lichaam.
Fibromyalgie-claims voor persoonlijk letsel kunnen vaak een groot bedrag aan compensatie opleveren, maar het exacte bedrag hangt af van de ernst van het letsel en de impact die het op uw leven heeft gehad. De waarde van de compensatieclaim kan per geval sterk verschillen, van ongeveer 100.000 tot meer dan 1,5 miljoen .
Zorgforfait. Het zorgforfait is een jaarlijkse terugbetaling voor chronisch zieken die omwille van hun ziekte sterk afhankelijk zijn van anderen en hierdoor hoge uitgaven hebben voor gezondheidszorg. Het bedrag is gekoppeld aan de gezondheidsindex en wordt jaarlijks op 1 januari aangepast.
De Wereldgezondheidsorganisatie erkent fibromyalgie als ziekte. De Nederlandse overheid neemt dit echter niet over. Mensen met fibromyalgie voelen zich vaak niet serieus genomen door het UWV. Het UWV stelt fibromyalgie niet anders te beoordelen dan andere ziekten of aandoeningen.
Mensen met Fibromyalgie kunnen in verschillende sectoren werken. Over het algemeen is het af te raden om ergens te gaan werken waar er zware fysieke werkzaamheden worden verricht, waar er veel gestaan wordt, waar er veel getild/gedragen wordt en waar er veel herhalende bewegingen zijn.
De Americans with Disabilities Act (ADA) bevat geen lijst met medische aandoeningen die een handicap vormen. In plaats daarvan heeft de ADA een algemene definitie van handicap waaraan elke persoon moet voldoen . Daarom zullen sommige mensen met fibromyalgie een handicap hebben onder de ADA en anderen niet.
Hoewel u mogelijk niet gedekt bent door een verzekering voor ernstige ziekten, tenzij de ziekte bijzonder invaliderend is, komt u mogelijk wel in aanmerking voor een claim voor fibromyalgievergoeding als uw fibromyalgiesymptomen veroorzaakt zijn of verergerd zijn door de nalatigheid van een ander .
Mensen met fibromyalgie hebben mogelijk verlof nodig om afspraken bij te wonen die verband houden met hun aandoening , zoals routinecontroles of behandelafspraken. Soms moet iemand verlof opnemen vanwege de ernst van zijn symptomen. Een geleidelijke terugkeer naar werk en taken kan in deze situaties nuttig zijn.