Empathisch vermogen kun je aanleren en vergroten bij jezelf, als je er weinig van hebt. Empathisch vermogen helpt je signaleren wanneer er 'iets aan de hand' is bij iemand in je omgeving (verdriet, frustratie, boosheid, irritatie, ongemak) en kun je toepassen door op de juiste manier te reageren op zo'n situatie.
Wanneer je het gevoel hebt dat jij niet voldoende inlevingsvermogen hebt kun je er veel aan doen om dit te gaan ontwikkelen. Je gaat dan leren om vanuit het perspectief van de andere persoon naar de dingen te kijken en dingen waar te nemen.
Hoe ontwikkelt een kind inlevingsvermogen ? Inlevingsvermogen is iets dat zich gedeeltelijk vanzelf ontwikkelt bij een kind, maar dat voor een groot deel ook aangeleerd en vooral ook voorgeleefd moet worden. Een kind van twee is in zijn ontwikkeling nog niet zo ver dat hij of zij zich echt in een ander kan verplaatsen.
Mensen met een gebrek aan empathie zijn echt niet geïnteresseerd in anderen. Ze zijn niet in staat om zich in de situatie van een andere persoon te verplaatsen. Ze zullen dus ook niet begrijpen hoe anderen denken en voelen. Bovendien kijken ze niet verder dan hun eigen wereld.
Mensen die weinig empathie hebben, zijn waarschijnlijk opgegroeid in gezinnen waar weinig ruimte was voor emoties en gevoelens. In sommige gevallen werden gevoelens en emoties zelfs niet gewaardeerd of werd het laten zien van emoties als 'slecht' of negatief beoordeeld.
Vanaf de leeftijd van 2 jaar speelt emotioneel begrip een grote rol in empathisch gedrag. Hoewel emotioneel begrip al langzaam ontwikkelt tijdens de eerste levensjaren, is het pas rond het derde levensjaar zodanig ontwikkeld dat gesproken kan worden van begrip.
Een narcistische persoonlijkheid wordt gekenmerkt door opgeblazen gevoelens van eigenwaarde, een enorme behoefte aan bewondering, en een gebrek aan empathie (inlevingsvermogen). Een 'narcist' heeft veel zelfvertrouwen, en voelt zichzelf enorm belangrijk, bijzonder en uniek.
Apathie (a betekent zonder en pathos voelen) is een psychologische term die wijst op ziekelijke onverschilligheid en lusteloosheid. Het apathische gedrag wat iemand vertoont is dus niet vrijwillig of getuigt ook niet van een gebrek aan empathisch vermogen of luiheid.
Empathisch vermogen is het vermogen om je in anderen te verplaatsen. Openstaan voor de emoties, houding en motivatie van de ander en begrijpen wat voor impact jouw handelen en gedrag kunnen hebben op een ander, noemen we ook wel cognitieve empathie. Een ander woord voor empathie is inlevingsvermogen.
Iemand met een gebrek aan empathie weet nauwelijks wat zijn gedrag bij anderen teweegbrengt. Hij loopt er tegenaan dat hij geen goed contact met anderen heeft. Ook ervaart hij vaak onbegrip. Hij begrijpt niet waarom andere mensen bijvoorbeeld geïrriteerd reageren op zijn gedrag.
Ervaar je weinig tot geen gevoelens en/of emoties, dan is er in de meeste gevallen sprake van onderdrukking ervan. Dat kan al vanaf heel jong zijn, en is doorgaans totaal onbewust. Vrouwen hebben vaker een probleem met het toelaten van boosheid, mannen met het toelaten van verdriet.
De uitdaging is een vorm van zelfbescherming om uit je valkuil te komen of om te voorkomen dat je in een valkuil raakt. Wanneer je merkt dat je een hoge mate van inlevingsvermogen hebt, en je neigt tot de valkuil perfectionisme, is het van belang dat je leert loslaten en iemand pas helpt als diegene erom vraagt.
Alexithymie (uitgesproken als: /ˌalɛksiti'mi/, uit het Griekse ἀ-, λέξις en θυμός, letterlijk zonder woorden voor emoties) is een persoonlijkheidstrek gekenmerkt door moeilijkheden in het beschrijven en onderscheiden van gevoelens, een beperkt fantasieleven en een denken dat voornamelijk gericht is op de buitenwereld ...
Empathie is je vermogen om de emotionele toestand van je partner te herkennen en je ermee te identificeren. Daarvoor moet je: je kunnen verplaatsen in het perspectief of standpunt van je partner. inleven en meevoelen met je partners gemoedstoestand.
Voorbeeld: "Ik schrik van wat je zegt, maar ik hoor graag van waaruit je dit zegt. ' of "Ik denk dat ik een andere mening heb, maar ik hoor graag wat jij hierover zegt." Wie empathisch luistert, richt de aandacht op wat de ander 'hier en nu' voelt en nodig heeft, ook al vertelt de spreker een situatie uit het verleden.
De oorzaken van een afwijkende of vertraagde sociaal- emotionele ontwikkeling kunnen zeer divers en complex zijn, waardoor een volledige opsomming dan ook onmogelijk is, maar problemen op sociaal- emotioneel gebied kunnen mogelijk veroorzaakt worden door: de aanwezigheid van een lichamelijke- of verstandelijke handicap ...
Kinderen en jongeren krijgen soms te maken met ingrijpende veranderingen, trauma's of moeilijke (thuis)situaties. Als ze daar problemen van ondervinden, of als dit invloed heeft op hun gedrag, spreken we van sociaal- emotionele problemen of gedragsproblemen.
Verschillen in empathie: de oorzaken
Voor een deel zullen verschillen in empathie zeker erfelijk bepaald zijn. Maar ingrijpende traumatische gebeurtenissen en je hechtingsstijl (hoe je moeder in het algemeen reageerde als je als kind huilde) kunnen daarbij zeker een rol spelen.
Maak oogcontact en richt je volledig op de persoon. Stel hem vragen om hem op zijn gemak te laten voelen, bijvoorbeeld of hij iets wil drinken. Als je het gesprek begint, stel open en neutrale vragen zonder waardeoordeel. Daarmee vergroot je het gevoel van veiligheid en toon je je betrokkenheid.
Op dit moment zal u ook pijn ervaren, een pijn die 'empathische' pijn genoemd wordt. Met empathie wordt immers het inlevingsvermogen naar anderen toe bedoeld. Ondanks het feit dat dit twee volledig verschillende situaties zijn, kan empathische pijn wel dezelfde karakteristieken oproepen als zintuiglijke pijn.