De van de donor verkregen eicellen worden bevrucht met het sperma van de wensvader. Vervolgens worden één of twee van de ontstane embryo's in de baarmoeder van de wensmoeder geplaatst. In Nederland vindt geen anonieme eiceldonatie plaats, een donor is dus altijd een bekende van de wensouders.
Bij eiceldonatie is de vader de genetische ouder van het kind en de moeder een niet-genetische ouder, maar wel de biologische ouder van het kind. Bij adoptie zijn beide ouders de sociale ouders van het kind, maar zij zijn beide niet de genetische of biologische ouder van het kind!
Kans op zwangerschap
Hoe vaak dit goed gaat, is lastig te zeggen, want voor eiceldonatie zijn er geen officiële cijfers bekend. Voor IVF zijn die er wel. In 2016 resulteerde 26,6 procent van de gestarte IVF-behandelingen uiteindelijk in een zwangerschap.
“Donoren krijgen voor een traject gemiddeld 900 euro onkostenvergoeding. Daarvoor moeten ze meerdere keren naar het ziekenhuis, krijgen ze hormoonstimulatie en moeten ze een punctie ondergaan”, vertelt Fauser.
Zo kunnen verschillende eicellen rijpen. Bij een normale cyclus rijpen meestal 1 à 2 eicellen, maar dankzij stimulatie kan één cyclus tot een tiental eicellen opleveren. Er is een kleine ingreep nodig om de eicellen te verkrijgen. De ingreep gebeurt met een pijnstillende inspuiting of onder lichte algemene verdoving.
Sperma-donatie, eiceldonatie of een draagmoeder is dus niet toegestaan.
Betalen voor eiceldonatie is verboden in Nederland, maar een onkostenvergoeding van duizend euro vindt minister Edith Schippers (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) een redelijke vergoeding die binnen de Europese regelgeving past, zei ze een paar maanden geleden.
Als je kiest voor een eicel uit de eicelbank, brengt dat extra kosten met zich mee. Deze worden niet door je zorgverzekering vergoed en bedragen ongeveer €4.800.
Deze eiceldonor moet aan de volgende voorwaarden voldoen: Ze is bij voorkeur jonger dan 36 jaar en is in geen geval ouder dan 40 jaar. De wettelijke minimum leeftijd van de donor is 18 jaar (of 16 jaar en gehuwd).
Onkostenvergoeding eicel/spermadonatie
Het is in Nederland verboden om te handelen in eicellen of zaadcellen. Wel is er een tegemoetkoming in de onkosten die u maakt als donor voor uw bezoeken aan het Centrum voor Voortplantingsgeneeskunde.
De kosten van het invriezen van eicellen zijn vergelijkbaar met de kosten van een ivf-behandeling. Het gehele proces van (medicijnen voor) eierstokstimulatie tot eicelpunctie kost minimaal €3000, waar de kosten van het vriesproces dan nog bijkomen, à €400. Het bewaren van je eicellen kost ook nog ongeveer €40 per jaar.
Vruchtbaarheidsbehandelingen bij IVF Spain kosten gemiddeld 6000 euro. Voor minder bedeelde patiënten is een stichting opgezet die deels in de kosten tegemoet komt. Aan donoren heeft de kliniek geen gebrek.
Je kan eiceldonatie fora vinden op de websites www.deverdwaaldeooievaar.be. Gebruik bij voorkeur een pseudoniem en pas de regels toe die horen bij de sociale media om je privacy te beschermen.
Eicellen worden al voor de geboorte aangemaakt in de eierstokken. Je wordt geboren met ongeveer 1 miljoen eicellen. Vanaf dan sterven jaarlijks ongeveer 10.000 eitjes af. Tegen de puberteit blijven er nog zo'n 400.000 over.
Hoe zit het in Nederland? In het Donorregister is het nu niet mogelijk om aan te geven dat je je baarmoeder wil doneren. Een verzoek voor donatie van iets dat niet in het register staat, verloopt via de Nationale Transplantatie Stichting. Zij moeten in dat geval toestemming vragen aan nabestaanden van de overledene.
Strikt genomen kan men schatten dat voor een heterokoppel het totaalplaatje kan liggen tussen de 5500 euro en 6500 euro, waar een homokoppel of een alleenstaande man zich kan verwachten aan een prijskaartje tussen 11500 en 12500 euro.
Alleenstaande vrouwen of vrouwen in een vrouw-vrouw relatie die aangewezen zijn op eicellen van een donor, hebben ook sperma van een donor nodig. Dat wordt dubbele donatie genoemd. Dubbele donatie wordt niet in alle klinieken gedaan. In sommige klinieken in Nederland is embryodonatie mogelijk.
Er kunnen verschillende redenen zijn om eicellen in te vriezen en te bewaren. Bijvoorbeeld een ziekte of behandeling waardoor de eicellen beschadigen. Om toch later een kans te hebben om met eigen eicellen een kind te krijgen, kunnen vrouwen hun eicellen laten invriezen.
De kandidaat-draagmoeder moet aan heel wat voorwaarden voldoen: Ze moet meerderjarig zijn en in staat om vrijwillig in te stemmen met het draagmoederschap en de hele (medische/andere) procedure. Ze moet passen binnen de leeftijdsgrenzen die het fertiliteitscentrum heeft voor vruchtbaarheidsbehandelingen.
De prijs met tussenkomst van de mutualiteit
Voor buitenlandse patiënten liggen de kosten rond 3.200 euro. Daarbovenop komt nog het bedrag voor de medicatie. Zonder tussenkomst van de mutualiteit zou ivf meer dan 5.500 euro per poging kosten.
IVF en ICSI zijn vruchtbaarheidsbehandelingen waarbij een bevruchte eicel in de baarmoeder wordt geplaatst. De kosten van een IVF-behandeling liggen rond de €1.500 tot €2.000. Een ICSI-behandeling kost nog een paar honderd euro meer. Bij dit bedrag komen nog de kosten van de hormonen die je moet gebruiken.
Het fertiliteitscentrum is altijd op zoek naar nieuwe eiceldonoren. Een behandeling met eicellen van een donor is een optie in volgende situaties: Eicellen zijn afwezig of van onvoldoende kwaliteit. Erfelijke aandoening bij de vrouw die aan het kind kan worden doorgegeven.
dossier Sinds 1 januari 2004 moeten alle consumptie-eieren in de Europese Unie een stempel dragen. Via deze stempel kan iedereen nagaan waar het ei vandaan komt. Elk ei is op die manier volledig traceerbaar van de stal tot in het winkelschap.
Bij embryodonatie is er sprake van het afstaan van boventallige embryo's door een vrouw. Deze vrouw zit op dat moment in een zogeheten fertiliteitstraject en heeft daardoor enkele embryo's 'over'. Door deze embryo's af te staan, kunnen deze gebruikt worden door een andere vrouw die ook in het fertiliteitstraject zit.
De eierstokken worden beiden aangeprikt waarna de eiblaasjes één voor één worden leeg gezogen. Het vocht uit de eiblaasjes wordt opgevangen in reageerbuisjes en na afloop naar het laboratorium gebracht. Daar gaan ze zoeken naar eicellen.