In samenstellingen of afleidingen behouden de verkorte namen hun hoofdletter(s) en dus schrijven we Statenlid. Een vergelijkbaar geval is bijvoorbeeld Kamerlid. Kamer verwijst in Nederland naar de Eerste Kamer of de Tweede Kamer der Staten-Generaal, en in België naar de Kamer van Volksvertegenwoordigers.
De correcte spelling is Kamerlid, met hoofdletter.
Vergelijkbare samenstellingen zijn: Kamerdebat, Kamerverkiezing. Ook in Nederland wordt Kamerlid gebruikt, met Kamer als verkorte benaming voor de Eerste Kamer (der Staten-Generaal) of de Tweede Kamer (der Staten-Generaal).
Het meervoud van kamer is 'kamers'. Eén kamer, twee kamers.
De Eerste Kamer is sinds haar instelling gevestigd op het Binnenhof. Tot 1849 vergaderde zij in de Trêveszaal en daarna in de voormalige vergaderzaal van de Staten van Holland waar zij nu nog zetelt. De plenaire vergaderingen van de Eerste Kamer zijn openbaar. De Eerste Kamer vergadert in principe op dinsdag.
Artikel 67, lid 3 van de Grondwet bepaalt dat leden van de Staten-Generaal in de Kamer stemmen zonder last. Hoewel Eerste Kamerleden gekozen worden via de kieslijst van een politieke partij, hebben zij als Kamerlid officieel een onafhankelijke positie ten opzichte van die partij.
De Eerste Kamer is medewetgever en controleur van de regering. Ieder wetsvoorstel dat aangenomen is door de Tweede Kamer, moet ook door de Eerste Kamer worden aangenomen voordat het een wet kan worden. De Eerste Kamer let er met name op of wetsvoorstellen juridisch kloppen, goed uit te voeren en te handhaven zijn.
De Kamer heeft 75 zetels. De leden worden voor vier jaar gekozen door de leden van de Provinciale Staten van alle provincies en, vanaf 2019, ook door de leden van het Kiescollege voor de Eerste Kamer in Caribisch Nederland. Vergeleken met de Tweede Kamer heeft de Eerste Kamer minder rechten en bevoegdheden.
Op 6 juli 1815 nam de grondwetscommissie echter het besluit te spreken van 'Eerste' en 'Tweede' Kamer, waarbij de Eerste Kamer de door de koning benoemde Kamer was en de Tweede de gekozen Kamer. Dit is enigszins vergelijkbaar met het Britse parlement waar de gekozen Kamer 'Lagerhuis' en de adelskamer 'Hogerhuis' heet.
De Eerste Kamer kan geen wijzigingen aanbrengen in een wetsvoorstel, maar een voorstel alleen goedkeuren of verwerpen. De Eerste Kamer mag de regering ook controleren, maar maakt niet zo vaak gebruik van die mogelijkheid.
kamer [de ~] zelfstandig naamwoord.
Kamers en suite (ook wel kamer en suite) of suite is de benaming voor een combinatie van een voorkamer, de kamer aan de straatkant, en een achterkamer, gescheiden door een of twee schuifdeuren.
In deze e-mail geef je aan dat je interesse hebt in de kamer. Je vertelt iets over jezelf (wat je doet, wat je hobby's zijn, enz.). Geef ook aan wat jij zoekt in een groep en wat je verwacht van het wonen met andere huisgenoten. Vraag aan de groep hoe zij de bezichtigingen organiseren en of je kunt komen kijken.
Kamerlid kan verwijzen naar: Een lid van de Belgische Kamer van volksvertegenwoordigers. Een lid van de Nederlandse Tweede Kamer der Staten-Generaal.
Een minister is een persoon die deelneemt aan de regering van een land en tevens politiek verantwoordelijk is voor een beleidsterrein van dat land. Het woord minister is overgenomen uit het Latijn, waar het woord 'minister' dienaar betekent. Oorspronkelijk werd het vooral gebruikt om huisdienaren aan te duiden.
De correcte spelling is middeleeuwen, met kleine letter.
Namen van historische, geologische en andere periodes schrijven we klein. In gespecialiseerde publicaties, zoals wetenschappelijke artikels en historische naslagwerken, kunnen zulke namen wel een hoofdletter krijgen.
Vergeleken met de Tweede Kamer heeft de Eerste Kamer minder wetgevende rechten. Zo heeft zij niet het recht van amendement. De belangrijkste taken van de Eerste Kamer zijn medewetgeving en controle. De Eerste Kamer is bevoegd wetsvoorstellen die de Tweede Kamer heeft goedgekeurd aan te nemen of te verwerpen.
Budgetrecht. De Eerste en de Tweede Kamer hebben het recht om de staatsuitgaven (de rijksbegroting) en de staatsinkomsten (de belastingheffing) te beoordelen en daarna te verwerpen of goed te keuren. Zo bepalen zij samen met de regering hoeveel geld de overheid zal uitgeven en waaraan zij dit zal besteden.
Het Nederlandse kabinet bestaat uit alle ministers van de zittende regering, met hun staatssecretarissen. Een kabinet draagt de naam van de regeringsleider, die minister-president wordt genoemd (bijvoorbeeld: kabinet-Rutte), eventueel met een (Romeins) volgnummer (bijvoorbeeld: kabinet-Balkenende I).
De 75 leden van de Eerste Kamer worden gekozen door de leden van de twaalf Provinciale Staten. De leden van Provinciale Staten worden op hun beurt gekozen door de burgers van de provincie. De twaalf Provinciale Staten treden in feite als één kiescollege op.
In Nederland wordt de Eerste Kamer der Staten-Generaal officieus ook wel de Senaat genoemd. In België is Senaat de officiële naam voor het hogere huis van de volksvertegenwoordiging.
De Nederlandse regering bestaat uit de koning en de ministers. De ministers vormen tezamen de ministerraad, die wordt voorgezeten door de minister-president. Samen met de ministers vormen de staatssecretarissen het Nederlands kabinet.
De Tweede Kamer der Staten-Generaal, kortweg de Tweede Kamer, vormt samen met de Eerste Kamer de Nederlandse Staten-Generaal, de landelijke volksvertegenwoordiging voor Nederland.
De regering maakt wetten in samenwerking met de Eerste en Tweede Kamer (wetgevende macht). Een wet begint met een wetsvoorstel en is klaar na publicatie in het Staatsblad. Daartussen ligt een vast aantal stappen, die alle wetsvoorstellen moeten doorlopen.
De Staten-Generaal zijn sinds 1814 de volksvertegenwoordiging, ofwel het parlement, van Nederland. Bij de Grondwet van 1815 werd een tweekamerstelsel ingevoerd en sindsdien bestaat de Staten-Generaal uit de Eerste Kamer en de Tweede Kamer.