Onder meer in India en enkele staten in de VS is commercieel draagmoederschap toegestaan. Ook mag men daar soms anoniem eicellen en zaadcellen doneren. Nederlandse wensouders gaan daarom weleens naar het buitenland om via een draagmoeder een kind te krijgen.
Het Nederlandse recht kent geen speciale afstammingsrechtelijke regeling voor draagmoederschap. Dit betekent dat de algemene bepalingen van het afstammingsrecht, het gezagsrecht en het kinderbeschermingsrecht van toepassing zijn. De rechtspositie van een kind dat geboren wordt na draagmoederschap is daarom onzeker.
Naar verwachting bedragen de kosten tussen de 25.000 – 30.000 euro. De behandelingen geven een kans op zwangerschap en zijn uiteraard geen garantie op een succesvolle invulling van uw kinderwens.
Wensouders verbieden de draagmoeder zich te laten vaccineren en dreigen zelfs met het afbreken van de zwangerschap wanneer zij dit wel doen. Zij hebben immers betaald voor een gezond kind, en willen alle risico's in deze productieketen uitsluiten. Daarnaast wordt er ook een prijskaartje gehangen aan het kind.
De draagmoeder is met laagtechnologische draagmoederschap dus de biologische moeder van het kind. Dat is vooral bedoeld voor wanneer de wensouders twee mannen zijn, of wanneer de wensmoeder geen kinderen meer kan krijgen.
Er geldt een leeftijdsgrens van 40 jaar voor de wensmoeder en de draagmoeder moet jonger zijn dan 45 jaar.
Het paar (de 'wensouders') dat een kind wenst kan een andere vrouw vragen een kind voor hen te dragen. Zo'n zwangerschap komt meestal tot stand door middel van zelfinseminatie met sperma van de wensvader, maar ook met behulp van ivf (in vitro fertilisatie) is dit mogelijk.
Er zijn daar bemiddelingsbureaus die wensouders koppelen aan draagmoeders, waarna zowel de draagmoeders als de bemiddelingsbureaus een flinke bom geld vangen. Je bent gemiddeld 100.000 dollar kwijt voor het hele proces.
Een draagmoeder is een vrouw die zwanger is voor een ander: de wensouder(s). De draagmoeder staat het kind na de geboorte af aan de wensouder(s). Niet-commercieel draagmoederschap is toegestaan in Nederland.
“De receptioniste van de vruchtbaarheidskliniek lachte me keihard uit toen ik belde en vroeg of het mogelijk was om als alleenstaande man een embryo te maken met een eiceldonor.” David Watkins is één van de eerste alleenstaande mannen in Engeland die via een draagmoederconstructie een kind heeft gekregen, dat hij ook ...
De optie waarbij een vrouw (surrogaat) ermee instemt een zwangerschap te dragen voor een wensouder(s) en waarbij de draagmoeder genetisch verwant is aan de baby. Bij traditioneel draagmoederschap worden de surrogaten-eieren gebruikt, waardoor ze de biologische moeder is van het kind dat ze draagt.
Een draagmoedersurrogaat is niet genetisch gerelateerd aan de baby die ze draagt. De gebruikte eieren zijn van de aanstaande moeder of een eiceldonor. Nadat het ei is bevrucht, wordt het embryo geïmplanteerd via een minimaal invasieve procedure die in-vitrofertilisatie (IVF) wordt genoemd.
Als wensvader spreek je over een co-ouderschap met de wensmoeder(s). Het kind zal zowel bij de moeder(s) als bij de vader(s) wonen. Dit kan een 50/50 verdeling zijn maar andere verdelingen zijn ook mogelijk. Bijvoorbeeld dat het kind alleen in vakanties en/of weekenden bij de vaders zal wonen.
Bij hoogtechnologisch draagmoederschap wordt een IVF-behandeling uitgevoerd, waarbij de eicellen van de wensmoeder in het laboratorium worden bevrucht met het zaad van de wensvader. Eén embryo wordt vervolgens in de baarmoeder van de draagmoeder geplaatst.
Een draagmoeder vinden
Het is een vriendin, een zus of de moeder van een van de wensouders. Fertiliteitscentra nemen geen rol op in het vinden van een draagmoeder. Wie een behandeling wil met de hulp van een draagmoeder, brengt zelf een kandidaat-draagmoeder mee.
Strikt genomen kan men schatten dat voor een heterokoppel het totaalplaatje kan liggen tussen de 5500 euro en 6500 euro, waar een homokoppel of een alleenstaande man zich kan verwachten aan een prijskaartje tussen 11500 en 12500 euro.
Nadat Kim Kardashian twee moeizame zwangerschappen achter de rug had, kozen zij en Kanye om nog twee kindjes via draagmoederschap te krijgen. Na North en Saint kwamen Chicago en Psalm via een draagmoeder op de wereld. Ondanks alle vreugde, kende het draagmoederschap voor Kim ook een schaduwkant.
Geef haar de ruimte die gevoelens te uiten en haar echt te horen in haar pijn, verdriet en vreugde. Door vragen te stellen kan je haar helpen nadenken over wat voor haar op dit moment belangrijk is.
Bij intra-uteriene inseminatie (IUI) of kunstmatige inseminatie worden de meest zaadcellen uit het sperma geselecteerd en via een fijn buisje hoog in de baarmoeder gebracht. Daar zoeken ze verder hun weg naar de eicel(len).
Stiefvaders, vervangvaders, vervangouders, stiefouders.
Waarom is adopteren zo duur? De adoptieprocedure is naast langdurend ook erg prijzig. Afhankelijk van de bemiddelaar en het land van herkomst kan een adoptie 15.000 tot 40.000 euro kosten. Een relatief klein gedeelte, 1.595 euro, is bedoeld voor de voorlichting in Nederland en de aanvraag van de beginseltoestemming.
Het adopteren van een kind is een ongesubsidieerde activiteit. Aspirant adoptieouders dragen zelf de kosten van de eigen adoptieprocedure. Ook de vergunninghouder ontvangt geen subsidie. Alle betaalde gelden betreffen kosten ten behoeve van de procedure.
Wat zijn de kosten van adoptie? De kosten kunnen variëren, maar toch moet je al gauw denken aan bedragen tussen de 20.000 en 40.000 euro, afhankelijk vanuit welk land je adopteert. Dit zijn wel kosten voor het hele proces, inclusief reiskosten. Deze kosten zijn uiteraard verspreid over aan aantal jaren.