Arboartsen zijn basisartsen en staan net als bedrijfsartsen geregistreerd in het BIG-register. Zij hebben alleen niet de specialisatie 'arbeid en gezondheid bedrijfsgeneeskunde'. Arboartsen mogen, alleen onder toezicht van een bedrijfsarts (supervisie) hetzelfde werk doen als bedrijfsartsen.
Verschil tussen bedrijfsarts en huisarts
Het verschil tussen een bedrijfsarts en een huisarts? Een huisarts kijkt naar de gezondheid van de zieke werknemer maar is in tegenstelling tot de bedrijfsarts niet bevoegd om een oordeel te vellen over de arbeidsgeschiktheid van de werknemer.
De bedrijfsarts mag ook niet met uw huisarts of specialist over uw klachten praten. Dat mag alleen als u heeft gezegd dat dat mag. De bedrijfsarts kan u een advies geven tijdens het open spreekuur. U kunt zelf dit advies met uw werkgever bespreken.
De bedrijfsarts is degene die de werkgever adviseert of een werknemer in staat is is om zijn of haar werk te doen. Een huisarts kan de werknemer ook een advies geven, maar voor de werkgever is het advies van de bedrijfsarts altijd leidend.
Een bedrijfsarts is de enige persoon die kan bepalen of je wel of niet in staat bent om te werken. Deze overruled dus altijd het advies van de huisarts.
Het is absoluut onverstandig om aan te geven dat je écht niet meer wilt werken en/of terugkeren of dat je weigert om mee te werken aan het re-integratieplan dat de bedrijfsarts voor je heeft opgesteld. Als je je niet kunt vinden in dat plan, kun je aangeven wat je er niet prettig aan vindt.
Wanneer verplicht bedrijfsarts tot werken? Dat de bedrijfsarts verplicht tot werken komt nooit voor. Deze persoon heeft namelijk een adviserende rol. Hij of zij zal aan u als werkgever daarom aangeven of de werknemer wel of niet in staat is om te werken volgens de beoordeling.
In principe is er geen reden om de bedrijfsarts niet te vertrouwen. Is de bedrijfsarts in een positie om jou te helpen? Jazeker, voor hem is het ook belangrijk om een kloppend en adequaat advies te geven. De bedrijfsarts moet met jou een vertrouwensband opbouwen om jou goed te kunnen beoordelen.
De bedrijfsarts moet zich houden aan wettelijke privacyregels en mag geen medische informatie of andere privé-informatie van de werknemer aan jou verstrekken. De bedrijfsarts mag je wél informeren over de functionele beperkingen en mogelijkheden van de medewerker en de gevolgen daarvan voor zijn werk.
De arbodienst of bedrijfsarts mag (medische) gegevens van u opvragen bij uw behandelend arts (huisarts of specialist) als dit nodig is voor uw verzuimbegeleiding. Maar uw behandelend arts heeft medisch beroepsgeheim. Daarom mag uw arts de gevraagde gegevens alleen doorgeven als u hiervoor toestemming heeft gegeven.
Dit mag de bedrijfsarts wel delen: welke werkzaamheden je nog wel/niet kunt uitvoeren. welke invloed dit heeft op het type werk dat je doet. de verwachte duur van het verzuim.
Het korte antwoord is ja. De bedrijfsarts mag lichamelijk onderzoek doen. Iedere arts, en dus ook de bedrijfsarts, is gerechtigd lichamelijk onderzoek te doen. De vraag is echter of lichamelijk onderzoek nodig is.
60.000 – 80.000 euro (bruto). Een fulltime dienstverband komt neer op 36-40 uur per week; er zijn geen avond- weekend- of nachtdiensten. Het inkomen van een zelfstandig gevestigd bedrijfsarts kan oplopen tot 150.000 euro (bruto) per jaar.
Bij ziekte of gebrek is het uitsluitend aan de arbo- of bedrijfsarts (zie uitleg hieronder) om te oordelen over arbeidsmogelijkheden. Hij (of zij natuurlijk) is de enige medisch specialist waarvan het besluit leidend is.
Om bedrijfsarts te worden doorloop je de opleiding 'specialisme arbeid en gezondheid -bedrijfsgeneeskunde', wat valt onder de sociaal-geneeskundige opleidingen. De opleiding is een combinatie van theoretisch en praktijkonderwijs. Aiossen worden dan ook betrokken bij het handelen in de praktijk.
Arboartsen zijn basisartsen en staan net als bedrijfsartsen geregistreerd in het BIG-register. Zij hebben alleen niet de specialisatie 'arbeid en gezondheid bedrijfsgeneeskunde'. Arboartsen mogen, alleen onder toezicht van een bedrijfsarts (supervisie) hetzelfde werk doen als bedrijfsartsen.
De bedrijfsarts werkt altijd onafhankelijk en is dus onpartijdig naar zowel de medewerker als de werkgever. De bedrijfsarts heeft geheimhoudingsplicht en mag nooit medische- en privégegevens van zijn patiënten delen.
Het gesprek:
Geef dat wel meteen aan het begin aan. De vragen van de bedrijfsarts gaan over wat je wél kan. Leg duidelijk uit wat voor jou mogelijk is en wat je daarvoor nodig hebt, bijvoorbeeld een rustige werkplek. Vertel ook waar je grenzen liggen, bijvoorbeeld maximaal 2 uur per dag werken.
Zowel werkgever als werknemer hebben een probleem als zij bij burn-out willen komen tot een ontslag. Zolang de werknemer ziek is, geldt het wettelijk opzegverbod (art. 7:670 lid 1 BW). Als een werknemer toch meewerkt aan zijn ontslag of tijdens burn-out zelf ontslag neemt, loopt hij zijn rechten op een uitkering mis.
Iemand met burn-out klachten heeft last van de volgende drie kenmerken: Spanningsklachten, zoals: lichamelijke vermoeidheid, concentratieproblemen, geheugenproblemen, onrustig slapen, piekeren en/of een gejaagd gevoel. Verliezen van grip op de situatie en een gevoel van machteloosheid.
Bedrijfsarts bepaalt of je ziek bent
Dat betekent dus dat ook een huisarts of een andere behandelaar niet kan bepalen of je wel of niet kan werken Een huisarts bijvoorbeeld kijkt alleen of je ziek bent. Een bedrijfsarts beoordeelt of je hierdoor je werk wel of niet kan uitvoeren.
Het wettelijk uitgangspunt is dat een werknemer in beginsel zelf bepaalt wanneer en of er sprake is van ziekte en van herstel. Bij twijfel vanuit de werkgever is het oordeel van de bedrijfsarts leidend. Indien nodig kan er ook nog een deskundigoordeel bij het UWV aangevraagd worden.