Niet altijd is het direct duidelijk dat de klachten worden veroorzaakt door een auto-immuunziekte. U wordt dan in eerste instantie onderzocht door een internist of een internist-immunoloog. Belangrijk om te weten is, dat een auto-immuunziekte niet kan worden genezen.
De meeste auto-immuunziekten zijn gelukkig goed behandelbaar, zegt Leavis. “De basis is vaak prednison, maar we hebben een heel scala aan middelen tot onze beschikking waarmee we het merendeel van de auto-immuunziekten grotendeels onder controle kunnen krijgen.
Veel auto-imuunziektes veroorzaken schade aan verschillende organen zoals de lever, de nier of de longen. Ook kunnen er beschadigingen ontstaan aan uw gewrichten, huid of zenuwen. Voorbeelden van auto-immuunziektes zijn: reumatoïde artritis.
Andere oorzaken van een auto-immuunziekte:
Een belangrijke tweede oorzaak is chronische stress. Als de stress-as, dat wil zeggen het hormonale systeem dat vanuit de hersenen en de hypofyse de bijnieren aanstuurt voor een chronisch verhoogde aanmaak van cortisol zorgt.
Levensverwachting. Zonder behandeling heeft een patiënt met auto-immuunhepatitis ongeveer 20% kans op vijf jaar overleving. Door behandeling met een combinatie van ontstekingsremmende medicijnen en medicijnen die het afweersysteem onderdrukken is dit beeld veranderd.
Een auto-immuunziekte ontstaat als er bij het opruimen van lichaamseigen celresten iets verkeerd gaat. Dit gebeurt bijvoorbeeld als goed werkende cellen worden opgeruimd door het lichaam. Hierdoor beschadigt het orgaan waarin deze cellen voorkomen.
Bij de meeste auto-immuunziekten kan men in het laboratorium aantonen (vooral in de vorm van afweerstoffen = antistoffen) dat het lichaam afweerreacties vertoont tegen bestanddelen van het eigen lichaam (men spreekt van autoantistoffen). Bloedonderzoek is de meest gebruikte manier om autoantistoffen aan te tonen.
Het syndroom van Sjögren (Sicca Syndroom) is een ziekte waarbij klieren ontstoken raken. Deze ontstekingen zijn chronisch. Dit betekent dat de ontstekingen niet meer weg gaan. Bij dit syndroom zijn vooral de traan- en speekselklieren chronisch ontstoken.
Als een van de onderdelen van het afweersysteem niet goed werkt, dan kan er een afweerstoornis ontstaan. Mensen met een afweerstoornis zijn vaker ziek dan anderen. Als ze ziek zijn, verloopt de ziekte vaak heftiger en is soms moeilijker te genezen. Gelukkig zijn afweerstoornissen zeldzaam.
Bij reumatoïde artritis (RA) ontstaan gewrichtsontstekingen. Het is een auto-immuunziekte. Dit betekent dat het afweersysteem zich tegen het eigen lichaam keert. Reumatoïde artritis kan sluipend beginnen of plotseling ontstaan.
De immunologie houdt zich bezig met de oorzaak en behandeling van stoornissen aan het afweersysteem van de mens.
Van bepaalde voedingsmiddelen wordt beweerd dat ze een ongunstige werking hebben (bijvoorbeeld: aardappelen, tomaat, paprika, aubergine). Van gefrituurd voedsel, sojaproducten en aspartaam zou de ziekte kunnen opvlammen.
Fibromyalgie doet in principe niks met je afweer, je behoort niet tot een externe risicogroep. Je hebt dus geen verhoogde kans. Met een auto-immuunziekte heb je wel een verhoogde kans en behoor je tot een risicogroep. Veel mensen geloven dat fibromyalgie een auto-immuunziekte is.
Er zijn een aantal bloedonderzoeken die kunnen aangeven of er in het lichaam ontstekingen zijn. Daarmee kan men echter nog niet bepalen of zo'n ontsteking door systeemvasculitis wordt veroorzaakt of door een bacterie of virus. Dat kan wel met de ANCA-test of door onderzoek van een biopt (stukje weefsel).
Als u een auto-immuunziekte heeft, dan is uw eigen lichaam de ziekteverwekker. Door een foutje in het afweersysteem worden gezonde cellen en weefsels aangezien als bedreigers van uw gezondheid. Uw lichaam probeert u te beschermen, maar maakt u in plaats daarvan ziek.
Belangrijke bloedwaarden bij reuma. In je bloed kunnen stoffen aanwezig zijn die mogelijk op een auto-immuunaandoening wijzen. Als een bloedonderzoek een 'positieve' uitslag heeft, betekent het dus dat je misschien een vorm van reuma hebt. De uitkomsten van alle onderzoeken bij elkaar vormen de uiteindelijke diagnose.
Het afweersysteem speelt een opvallende dubbelrol bij COVID-19. Een effectieve afweerrespons zorgt dat het virus aangevallen en opgeruimd wordt, maar als dat niet goed lukt, lijkt een hyper-activatie van het afweersysteem te ontstaan dat juist tot ernstige problemen leidt.
Het lijkt erop dat het een auto-immuunziekte is, waarbij het immuunsysteem het eigen beenmerg aanvalt. Vaak is de oorzaak niet bekend, maar het kan aangeboren zijn of een gevolg zijn van een hoge dosis straling, bepaalde chemische stoffen en virussen.
Vooraleer dat het geval is, zouden er allerhande uitlokkende omgevingsfactoren een invloed uitoefenen: infecties met bepaalde bacteriën en virussen, bepaalde geneesmiddelen, zonlicht, stress... Wél weet men met zekerheid dat auto-immuunziekten niet besmettelijk zijn.
Eczeem is een auto-immuunziekte. Waarbij iedereen zijn eigen unieke gevoeligheden heeft die een uitbraak kunnen veroorzaken.