Het woord does staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Werkwoord . Definitie: als werkwoord is 'does' de derde persoon enkelvoud van het werkwoord 'do'.
'Het' wordt gebruikt bij onzijdige zelfstandige naamwoorden. Voor het woord 'de' zijn twee regels. De eerste regel is dat als een woord eindigt op –ing, -ie, -heid, -a, -nis, -st, -schap, -de of – te het juiste lidwoord 'de' is.
Is het 'de woord' of 'het woord'?
Het is 'het woord', want woord is onzijdig.
Wort is een oer-Germaans woord, dat vermoedelijk teruggaat op een woord dat 'kruid, gewas' betekende. Het heeft dus niet te maken met woord of het Duitse Wort ('woord'), maar wel met wortel in de betekenis 'deel van een plant' en met het Duitse Würze, dat 'kruid, specerij' en ook 'wort' betekent.
Bezittelijk voornaamwoord
Een bezittelijk voornaamwoord is net wat anders dan een persoonlijk voornaamwoord. Het bezittelijk voornaamwoord geeft aan van wie of wat iets is. Als je bijvoorbeeld zegt: “Dat is zijn fiets”, vertelt het woord 'zijn' van wie de fiets is.
I'm wordt een samentrekking genoemd. Het wordt beschouwd als één woord . I am zijn de twee woorden die het ene woord, I'm, vormden. Het hangt ervan af of het woord een bijwoord is of een zelfstandig naamwoord met modifier.
Het woordgeslacht zie je aan een (o), (m) of (v) achter het woord in het woordenboek. Bij onzijdige woorden gebruik je altijd het lidwoord “het” of “een”. Mannelijke en vrouwelijke woorden krijgen altijd “de” of “een” als lidwoord.
Het Engels maakt geen onderscheid tussen mannelijke, vrouwelijke of onzijdige woorden. Het bepaalde lidwoord (in het Nederlands het of de) is in het Engels altijd the. Het onbepaald lidwoord een is in het Engels altijd a, tenzij het volgende woord met een klinker begint. Dan is an het onbepaald lidwoord.
Voegwoorden kunnen nevenschikkend en onderschikkend zijn. Nevenschikkende voegwoorden leggen een verband tussen twee hoofdzinnen, zinsdelen, woorden of woordgroepen, onderschikkende voegwoorden leggen een verband tussen een hoofdzin en een bijzin. Nevenschikkend zijn bijvoorbeeld en, maar, of, dan (wel), dus en want.
Aanwijzende voornaamwoorden
Met welk aanwijzend voornaamwoord er verwezen wordt, hangt af van of het om een 'de'- of 'het'-woord gaat. Aanwijzende voornaamwoorden kunnen overigens ook zelfstandig gebruikt worden. Voorbeelden: dit.
Het woordgeslacht is bepalend voor het gebruik van de persoonlijke en de bezittelijke voornaamwoorden. Naar mannelijke de-woorden wordt verwezen met hij, hem en zijn: Hij is zwaar; Ik heb hem op de kast gelegd; Zijn vorm is wat afwijkend.
De Does ligt op het grondgebied van de huidige gemeenten Kaag en Braassem en Leiderdorp en loopt ongeveer evenwijdig met de A4. De N446 en de Groene Harttunnel van de HSL-Zuid kruisen beiden de Does.
Het woord doen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Bij een vraag in de tegenwoordige tijd gebruik je Does als het onderwerp de derde persoon enkelvoud is (he, she of it) en Do bij elk ander onderwerp. Bij een zin in de verleden tijd gebruik je Did.
In het vakgebied: Sociale wetenschappen. Woordidentificatie verwijst naar het proces van het herkennen en benoemen van woorden terwijl je ze leest of beluistert .
We schrijven erachter aan elkaar als de combinatie een voornaamwoordelijk bijwoord is. Dat is het geval als u de combinatie kunt vervangen door het oorspronkelijke voorzetsel en een naamwoord. Na erachter kan ook een dat-zin of een beknopte bijzin volgen.
Don't is een samentrekking van do not , terwijl doesn't een samentrekking is van does not, en ze fungeren beide als hulpwerkwoorden. In het Engels wordt don't gebruikt wanneer er in de eerste en tweede persoon meervoud en enkelvoud en de derde persoon meervoud wordt gesproken ("I," "you," "we," en "they").
Het woord eentje staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
In feite is dit Imma (ook gespeld als I'ma, I'mma, Ima en I'm a) niet de samentrekking van I'm gevolgd door a, maar een samentrekking van I'm gonna — wat natuurlijk een samentrekking is van I'm going to, wat zelf weer een samentrekking is van I am going to. De progressie van I'm gonna naar Imma omvat twee veelvoorkomende fonetische processen.
De volgende woordsoorten worden onderscheiden: werkwoorden, zelfstandige naamwoorden, bijvoeglijke naamwoorden, voornaamwoorden, bijwoorden, lidwoorden, telwoorden, voegwoorden, voorzetsels en tussenwerpsels.
Het woord ene staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
In de Taaldatabank van het Instituut voor de Nederlandse Taal zijn alle woorden en woordvormen (lezen: lees, leest, las, lazen...) van de 12de tot en met de 21ste eeuw opgeslagen. Die bevat al meer dan 60 miljoen woorden.