We kunnen de ziekte van Bechterew helaas niet genezen. Een goede behandeling kan er wel voor zorgen dat u zo goed mogelijk blijft functioneren. Medicijnen kunnen de ontsteking afremmen en de pijn en stijfheid bestrijden. Hierdoor kunt u u gemakkelijker bewegen.
De ziekte van Bechterew is niet te genezen, maar met een goede behandeling zijn de klachten goed te beperken. De levensverwachting is over het algemeen normaal.
De ziekte van Bechterew en sporten en bewegen
Beweging vermindert je klachten, maar in de loop van de dag kunnen ze door inspanning weer toenemen. Door regelmatig bewegen kan het verstijving- en vergroeiingproces bij mensen met Bechterew worden vertraagd. Rust daarentegen doet de pijn en stijfheid juist toenemen.
Zaken die voor gezonde mensen heel normaal zijn, zoals kunnen werken, sporten of andere hobby's uitoefenen, zijn voor patiënten met Bechterew soms bijna onmogelijk. Wordt de patiënt op de juiste manier behandeld, dan kan hij vaak weer wel goed functioneren.
Bechterew kan erfelijk zijn. Mensen die een bepaald kenmerk in het bloed hebben, lopen meer kans op het ontwikkelen van de ziekte, maar hebben ook meer kans op de huidziekte psoriasis, op ontstekingen in de darmen, urinewegen of ogen.
Axiale spondyloartritis en osteoporose
Mensen die axiale spondyloartritis (zoals de ziekte van Bechterew) hebben, krijgen vaker dan gemiddeld last van osteoporose. Ook dan is het van belang om in de voeding rekening te houden met voldoende vitamine D, calcium en andere mineralen.
Omgaan met klachten
Rust roest en dat geldt zeker voor onze ziekte! Luister naar je lichaam en probeer een goed evenwicht te vinden tussen voldoende rust en beweging. De kinesist kan je hierbij helpen en begeleiden. Probeer zelfs bij pijn verstandig en rustig te blijven bewegen.
Voorbeelden zijn aceclofenac, celecoxib, diclofenac, etoricoxib, fenylbutazon, ibuprofen, indometacine, meloxicam, naproxen, piroxicam. DMARD's zijn middelen die ontstekingen afremmen. Ze worden onder andere gebruikt om bij de ziekte van Bechterew de gewrichtsontsteking op de lange termijn te verminderen.
Wat is axiale spondyloartritis? Bij axiale spondyloartritis zijn gewrichten in de rug en in het bekken ontstoken. Vooral de gewrichten tussen de onderrug en het bekken (SI-gewrichten). Ook andere gewrichten kunnen ontstoken raken, zoals knieën, enkels en schouders.
Op den duur kan er verstijving van de wervelkolom ontstaan. Ook andere, voornamelijk grote, gewrichten zoals knieën en schouders kunnen ontstoken raken. De ziekte van Bechterew is een auto-immuunziekte. Dit wil zeggen dat uw afweersysteem de ontstekingen in uw gewrichten zelf zonder reden veroorzaakt.
Axiale spondyloartritis is een reumatische aandoening waarbij de gewrichten van het bekken en de wervelkolom ontstoken zijn. De ziekte van Bechterew is de bekendste vorm van axiale spondyloartritis. Het is een ongeneeslijke ziekte.
Den Broeder: “Ja, stress geeft meer activiteit van de reuma. Onderzoek, onder andere ook uitgevoerd in de Sint Maartenskliniek, heeft laten zien dat stressvolle gebeurtenissen leiden tot een gemiddeld hogere ziekteactiviteit. Probeer dan ook stress te voorkomen of er goed mee om te gaan als je ontstekingsreuma hebt!”
Daarnaast zijn er patiënten met ontstekingen van onder andere de gewrichten, ontstekingsreuma genoemd. In veel gevallen ontstaan deze doordat het eigen afweersysteem het lichaam aanvalt (auto-immuunziekten). Er zijn verschillende ziektebeelden zoals reumatoïde artritis, sclerodermie, sarcoïdose en Bechterew.
Oefeningen in het water hebben laten zien dat bij patiënten met de ziekte van Bechterew gewrichtspijn afneemt en beweging toeneemt. Rekoefeningen - voor de spieren in de romp om borstuitzetting te verbeteren. Diepe-ademhalingsoefeningen - om borstuitzetting te verbeteren en u te helpen beter te ademen.
Is deze ziekte erfelijk? Het is niet precies bekend wat de oorzaak van de ziekte van Bechterew is. Mogelijk spelen zowel erfelijke factoren als omgevingsfactoren een rol bij het ontstaan van de ziekte van Bechterew. Dit noemen we multifactoriële overerving.
Positief: HLA -B27 is aanwezig op witte bloedcellen. De kans op een autoimmuunziekte is verhoogd en vooral op de ziekte van Bechterew of uveïtis (oogontsteking). Ook kan HLA -B27 wijzen op psoriasis (huidontstekingen) en colitis ulcerosa (darmontstekingen).
Een veel gestelde vraag is: hoe lang duurt het herstel van het SI-gewricht? Gemiddeld herstelt u binnen twee tot drie weken en zullen de klachten dan ook verdwijnen. Indien de weefsels zijn beschadigd, dan kan herstel vervolgens tot wel 6 weken duren.
De ziekte van Bechterew komt in Nederland naar schatting voor bij 1 per 1000 personen1. SpA start meestal rond de leeftijd van 25 jaar, en bijna altijd voor de leeftijd van 45 jaar. Er is ook een duidelijke familiale aanleg.
Bij axiale spondyloartritis heb je last van gewrichtsontstekingen, vooral in de gewrichten in je bekken (de SI-gewrichten) en je wervelkolom. Hierdoor heb je last van pijn en stijfheid, meestal rond je heupen, de bilstreek, in je (lage) rug en soms in je nek.
Daarom is het bij reumatische klachten extra belangrijk om voldoende magnesium binnen te krijgen. Voldoende magnesium in het lichaam voorkomt artrose, artritis en osteoporose, of voorkomt dat het erger wordt.
Ibuprofen, naproxen en diclofenac zijn goede pijnstillers. Ze geven wel vaak vervelende bijwerkingen. Sommige bijwerkingen zijn ernstig. Vraag daarom eerst advies aan uw huisarts, als u twijfelt of u een NSAID mag gebruiken.
Ontstekingsremmende pijnstillers verminderen zowel de pijn als de ontstekingen. Ze worden vaan in combinatie met andere medicijnen (zie hieronder) voorgeschreven. Voorbeelden zijn: Ibuprofen®, Naproxen®, Diclofenac® en Indometacine®. Deze groep bestaat uit snelwerkende ontstekingsremmers.
Waar komt het door? De oorzaak van vermoeidheid is nog niet gevonden. Wetenschappers doen onderzoek naar vermoeidheid bij reuma en daardoor zijn er wel vermoedens over de oorzaken. Vermoedelijk komt het doordat ontstekingsstoffen die je lichaam bij ontstekingsreuma aanmaakt, ook je hersenen bereiken.
Bij een gewrichtsontsteking kunnen de bezinkingssnelheid (BSE)- en de CRP-waardes in het bloed stijgen. Hoe ernstiger de ontsteking, hoe hoger de BSE- en CRP-waardes. Je arts gebruikt deze waardes vooral om het verloop van de reumatische ontstekingen te volgen en niet zozeer om de diagnose te stellen.
De uitslag van het meeste routine onderzoek is dezelfde dag of enkele dagen later bekend. Er zijn ook laboratoriumtesten waarbij het enkele weken duurt voordat de uitslag bekend is.