De gewone berenklauw heeft geen rode vlekken op de stengel en wordt tot 2 meter hoog. Contact met de berenklauw is gevaarlijk en kan brandwonden veroorzaken. Ook het sap is giftig, soms zelfs dodelijk. Als het sap in de ogen terechtkomt, kan dit permanente blindheid veroorzaken.
Na genezing kunnen ze een bruinverkleuring (hyperpigmentatie) van de huid achterlaten. Als het sap in de ogen terechtkomt, kan in sommige gevallen permanente blindheid ontstaan.
Iedere zomer komen er meer berenklauwen voor in Nederland. Deze plant valt op door haar grootte en grote trossen met bloemen, maar wist je dat deze plant aanraken niet zonder gevaar is? Deze giftige plant veroorzaakt namelijk brandwonden bij mensen én dieren.
Na 24 uur ontstaan jeukende rode vlekken of blaasjes. Hierna kunnen grote blaren ontstaan. Die blaren lijken op ernstige brandwonden en genezen pas na één tot twee weken. Er kunnen littekens ontstaan en de huid kan bruin verkleuren.
Een berenklauw is niet giftig, maar veroorzaakt wel pijnlijke wonden. Hoe gevaarlijk deze plant is, hangt af van het type berenklauw waarmee je in aanraking komt.
Steek de plant 15-20 cm onder de grond af; dit is net onder het groeipunt (indien nodig enkele keren in het seizoen herhalen). Dit is de meest effectieve methode. Afmaaien is ook een optie; dit moet meerdere keren (minimaal 5 keer) per groeiseizoen herhaald worden. Voer de plantenresten af met het groenafval.
Heb je de berenklauw aangeraakt en is je huid blootgesteld aan zonlicht? Dan kunnen er 24 uur na de aanraking jeukende en rode vlekken ontstaan. Daarna kan je blaren krijgen die lijken op een brandwond. De blaren kunnen uiteindelijk littekens of een bruin verkleurde huid worden.
Het verschil tussen fluitenkruid en berenklauw
Onthoud dat fluitenkruid dunnere stelen en iets fijnere bloemen heeft. Bovendien bloeit deze plant van april tot juni, terwijl de berenklauw van juni tot oktober (de 'gewone' variant) of van juni tot augustus (de 'reuzenvariant') te vinden is.
Wanneer kun je berenklauw plukken? Eigenlijk kun je het beste de berenklauw plukken als deze al gedroogd is, als deze uitgebloeid is dus. Zo voorkom je dat spelende kinderen of honden alsnog het giftige sap op hun krijgen. Ook scheelt dit veel tijd en energie omdat je de berenklauw niet zelf hoeft te drogen.
Bioloog Arnold van Vliet bevestigt dat de reuzenberenklauw zwellingen en brandwonden kan veroorzaken. "Als het sap van de plant in de ogen komt, kan je er zelfs blind van worden. Gevaarlijk, omdat veel mensen dat niet weten.
Hoewel je de gedroogde stengels van de berenklauw kunt kopen, kun je de stengels ook prima zelf zoeken in de natuur. Berenklauw groeit vooral in de berm, op braakliggende stukken grond en in de bosrand. De gedroogde stengels kunnen omstreeks oktober worden geplukt, zodra de stengel en de bloem geheel zijn gedroogd.
Ja, berenklauw is gevaarlijk voor honden. Berenklauw is gevaarlijk voor mens en dier. Gevaarlijk in die zin dat mensen en dieren na aanraking rode plekken, blaren en brandwonden kunnen oplopen.
Gebruik in traditionele geneeskunde. In de traditionele geneeskunde wordt de wortel en het blad gezien als een afrodisiac, een spijsverteringsbevorderaar, een slijmoplossend middel en een kalmerend middel. Soms wordt het nog voorgeschreven bij bronchitis en keelontsteking. Een tinctuur wordt gegeven bij algehele zwakte ...
Na 24 uur: jeukende rode vlekken of blaasjes. Enige uren later: grote blaren. De blaren lijken op ernstige brandwonden (genezen pas na één tot twee weken). Hierna kun je littekens krijgen en kan je huid bruin verkleuren.
De stengels van de gewone jonge berenklauw zijn eetbaar. Je kunt de berenklauw oogsten als de plant circa 20 centimeter is. De stengels doen qua smaak denken aan een combinatie van mandarijn, kokos en komkommer. Ook kun je ervoor kiezen om de plant dan in zijn geheel eten.
Symptomen na contact
Wat veel mensen niet weten, is dat contact met de berenklauw vervelende gevolgen kan hebben. Als je in aanraking komt met de plant, kun je last krijgen van jeukende rode vlekken of blaasjes. Er kunnen zelfs grote blaren ontstaan. De eerste klachten krijg je vaak pas na 24 uur.
Toch kunt u in veel tuincentra, woonwinkels en bij bloemisten gewoon gedroogde reuzenberenklauwen kopen. Deze worden vaak verkocht onder de naam berenklauw, wat een inheemse, veel minder schadelijke soort met kleinere bloemen is.
Waar groeit de reuzenberenklauw? De plant staat meestal langs spoorlijnen en autowegen in ruige beplantingen en in de bermen. Hij levert vooral problemen op langs voet- en fietspaden, water en op rangeerterreinen.
Een schermbloemige soort met een fraai koepelvormig scherm is de Gewone engelwortel, Angelica sylvestris. De planten kunnen erg groot worden en lijken in eerste instantie wat op Gewone berenklauw. Maar de bladeren zijn meervoudig geveerd.
De Reuzen-berenklauw wordt ook weleens met Engelwortel verward. Het verschil zit erin dat de bloemschermen van de Reuzenberenklauw plat zijn en van Engelwortel bol.
Reuzenberenklauw in uw tuin mag u laten staan. Er moet wel worden voorkomen dat er zaden worden gevormd waardoor de planten zich kunnen verspreiden. Het verwijderen van planten is de meest effectieve maatregel om verspreiding naar de omgeving en gezondheidsschade te voorkomen.
Hoe herkent u de berenklauw
De stengel kan 10 cm dik worden en is rood gevlekt. Ze heeft enorme bladeren van 1 tot 1,5 meter lang. De bladeren zijn grof gezaagd, behaard en diep ingesneden. De plant bloeit in de periode vanaf juli tot diep in de herfst met witte bloemschermen, zo groot als een paraplu.
Zevenblad groeit op heel wat plekken. Je vindt de plant in beschaduwde wegbermen, heggen, tuinen, sloten akkerranden, … op vochtige voedselrijke grond.