Bierbostel is een lastige grondstof, omdat het uit gekookte granen bestaat. De gluten zijn kapot, waardoor het brood uit elkaar valt. Nu gebruiken we dus dertig procent bierbostel en zeventig procent volkoren meel. Ons brood is vezelig en het vult goed.
Nee, bierbostel is het gerstgraan dat overblijft na het brouwen van bier. Voor de bierbrouwer zijn het slechts de moutresten, voor onze bakkers is het een duurzaam, ambachtelijk en gezond ingrediënt.
Bierbostel maakt brood niet alleen lekker, maar ook gezond! Er zit namelijk minder suiker en meer vezels in bierbostel dan in normaal broodmeel. Bovendien zitten er geen conserveringsmiddelen in. Maar schrik niet als het brood soms anders smaakt.
Bierbostel, een bijproduct van de bierbereiding, is het hele jaar beschikbaar. De prijs van bierbostel is redelijk constant: rond de 52 euro per ton in het najaar.
Brood gemaakt met bostel, het achterblijvende moutrestant van het bierbrouwproces, smaakt niet alleen heel erg lekker ambachtelijk, maar is ook nog eens erg gezond vanwege de vele vezels en door het bier ook nog eens langer houdbaar.
Je kunt in principe de bostel gewoon invriezen om deze op een later moment te gebruiken om dat geliefde brood te bakken. Als je een grote hoeveelheid overhoudt, dan kun je deze zelfs over meerdere porties verdelen en zo invriezen. Een keer brouwen is dan meerdere keren een brood bakken.
Bierbostel kenmerkt zich in een gemiddelde voederwaarde van ongeveer 940 VEM en een bovengemiddeld ruw eiwitgehalte van 240 gram per kilo droge stof. Dit eiwit is hoogwaardig voor de koe en bevat met 135 gram een relatief hoog aandeel DVE (darm verteerbaar eiwit).
Bierborstel komt vrij bij het brouwen van bier. Bij het brouwproces worden de koolhydraten uit het graan via tussenstappen gewonnen en gebruikt voor de vergisting tot alcohol. De overblijvende zaadhuid, het eiwit en vet samen is de bierborstel.
De aanbevolen hoeveelheid bierbostel in het rantsoen ligt in de regel tussen 7 en 10 kg per koe per dag. Sommige melkveehouders hebben vanwege het gematigde aanbod van bierbostel het aandeel ervan in het rantsoen verlaagd.
Bierbostel, ook wel bekend als draf, is een bijproduct dat ontstaat tijdens het productieproces van bier in de brouwerijen. Het is omwille van zijn hoge voederwaarde een interessant product voor de geitenhouderij en het wordt gerekend tot de categorie van vochtrijke krachtvoeders.
De schuimkraag werkt als een isolerend deksel dat voorkomt dat het koolzuur minder snel vervliegt. Op deze manier wordt het bier afgeschermd van de lucht. Zonder koolzuur zal het bier zijn verfrissende pareling kwijt raken en dus minder in de smaak vallen.
Bier bevat heel veel eiwit
Die eiwitten vormen ketens. En die eiwitketens vormen een soort netje waarin de koolzuurbelletjes worden vastgehouden. Hoe sterker de eiwitten met elkaar verbonden zijn, hoe groter de eiwitketens worden en hoe sterker het schuim in je bier is.
Ook heeft een koe eiwit nodig om melkeiwit te maken; melk bevat ongeveer 3,5% eiwit. Daarvoor gebruikt de koe eiwit dat ze op eet, maar ze maakt ook eiwit aan met behulp van de bacteriën in haar pens.”
Hoe komt de koe van voer, via pens en darm, opgenomen in het bloed, naar melk? Een koe breekt eiwit in het rantsoen af tot aminozuren en maakt daar melkeiwit van. Een koe kan er ook lactose en vet van maken. In de tabel staan aminozuren voor de productie van melkvet en lactose staat in het rood weergegeven.
Hoeveel eiwitten heeft een koe nodig? “De norm van vlees- en zuivelkoeien verschilt. Melkveehouders stemmen dit af met hun voerspecialist. Maar het zal over het algemeen gaan om 12 procent tot 16 procent eiwit in het eten.
Schuim op bier ontstaat door de reactie van suiker en gist, daarbij ontstaat de alcohol uit het bier, maar ook koolzuurgas. Wanneer dat vrijkomt, kan er door de oppervlaktespanning van het bier een schuimkraag ontstaan, dat maakt het bitterder en ook zorgt het ervoor dat er geen grote schuimkraag ontstaat.
Door het vrijkomen van koolzuur ontstaan er gasbelletjes in het bier. Boven het vloeistofniveau blijven de belletjes in stand door de in het bier opgeloste eiwitten die een soort vlies om het belletje vormen. Deze structuur is niet blijvend en langzaam zakt het schuim in elkaar.
Wijze van inschenken
Schenk het bier rustig en in één beweging tegen de wand van het glas in, in een hoek van ongeveer 45° (tenzij anders vermeld wordt op het etiket) en niet te hoog boven het glas. Als het bier van op enige hoogte wordt ingeschonken zal er meer koolzuur vrij komen en is je schuimkraag te hoog.
Bierglazen kunnen het best met de hand afgewassen worden. Zo heb je minder kalkaanslag, blijft het glas langer mooi en behoudt het bier beter zijn schuimkraag. Gebruik het best warm water (met een beetje soda) en een afwasborstel om ervoor te zorgen dat alle onzuiverheden zoals bierresten en (huid)vetten verdwijnen.
Alle bovenstaande punten zijn belangrijk bij het tappen van speciaalbier.In de schuimkraag van speciaalbier zitten veel aroma's. Die sluit je af door af te schuimen. Wil je de smaak van het speciaalbier goed laten beleven, dan schuim je speciaalbier niet af.
Mouten. Het productieproces van mout is mouten en vindt plaats in een mouterij waar graankorrels ontkiemen en vervolgens gedroogd worden. Bij het ontkiemen van het graan ontstaan er enzymen die het zetmeel uit het graan gedeeltelijk omzetten in vergistbare suikers.
In principe kan iedere graansoort gemout worden, maar bekend zijn haver, dan maakt men er daarna havermout van, of gerst, dat wordt dan gebruikt voor de productie van bier.