Een droogstaande koe heeft een rantsoen nodig met 750 – 825 VEM per kilo drogestof en zo'n 12 procent ruw eiwit. Het voer moet smakelijk zijn, zodat de koeien er veel van blijven vreten.
Om 1 kg FPCM (Fat-Protein Correct Milk), melk met 4% vet en 3.3 % eiwit) te maken, heeft een koe ongeveer 460 eenheden VEM nodig. Een koe die 30 kg melk produceert heeft ongeveer 19.000 VEM nodig. Hiervan is ongeveer 5300 eenheden nodig voor onderhoud, het overige voor de productie van melk.
De Far-off droge koe heeft 9000 VEM en 400-500 DVE per dag nodig met een OEB van 0-150, verder moet het rantsoen zo'n 13-14% RE bevatten (zie tabel 1: streefwaarden droogstandsrantsoen van Veerkracht). Dit betekent dat er per dag 1500 gram RE gevoerd wordt.
Dagelijks gaat het om een drogestofopname van 18 kilo per koe per dag, in de winter is dit 17 kilo droge stof. Ze krijgen jaarrond 7 tot 8 kilo droge stof uit mais, daarnaast dus 5 kilo droge stof uit weidegras aangevuld met kuilgras en krachtvoer.
Voor een droge koe die, volgens het boekje, zo'n 10.500 vem per dag nodig heeft, betekent het dus toch een opname van 12,5 kilo droge stof. Het per- centage eiwit in dat rantsoen is ongeveer 14 procent, het zetmeelgehalte ligt rond de 13 tot 15 procent.
Het grootste deel van haar dagelijks menu bestaat uit vers of gedroogd gras. Dat eet ze wel 6 tot 9 uur per dag. Op haar menu staan verder ook nog mais, krachtvoer, vitamines en mineralen. De voedingsstoffen uit het gras en voer heeft de koe nodig om melk te maken.
Een 'gemiddelde' melkkoe heeft 5500 VEM onderhoudsbehoefte per jaar en 460 VEM per liter melk nodig. Gemiddeld is 15% RE in het rantsoen nodig en 3 gram fosfor (P) per kg drogestof.
Antwoord : Het is moeilijk te zeggen hoeveel ha maïs er nodig is. Dit is afhankelijk van de opbrengst per ha en van de gewenste hoeveelheid in het rantsoen. Die gewenste hoeveelheid ligt echter ook niet vast.
Sperziebonen en snijbonen hebben een hoge voedingswaarde, maar bevatten een bittere stof waardoor de koeien dit product minder graag opnemen. Rauwe bonen bevatten antitrypsine wat de eiwitopname remt. Daarom wordt humaan geadviseerd bonen altijd minimaal 5 minuten koken om de antitrypsine-activiteit te verwijderen.
46 g DVE per kg meetmelk.
Met 8 kg krachtvoer per koe per dag wordt er 29 kg brok per 100 kg melk gevoerd. Dit geeft 9,7 cent krachtvoerkosten per kg melk. De ruwvoerkosten (van eigen geproduceerd ruwvoer) zijn ingeschat op 10 cent per kg drogestof.
DVE staat voor Darm Verteerbaar Eiwit. DVE is de maat voor de hoeveelheid eiwit die beschikbaar en verteerbaar is in de dunne darm. Deze hoeveelheid eiwit is afkomstig van 2 bronnen: eiwit geproduceerd in de pens van de koe (zogenaamd microbieel eiwit) en eiwit uit het voer wat pensbestendig is.
Meetmelk wordt berekend met volgende formule: Mm = [0,337 + (0,116 x % vet) + (0,06 x % eiwit)] x melkproductie. Bedrijven met veel ruwvoer zullen een lagere voederefficiëntie accepteren dan bedrijven met minder ruwvoer.
De droogstandsperiode is een soort van zwangerschapsverlof voor de koe. In deze periode komt de uier van de koe tot rust en wordt zij niet gemolken, met andere woorden: de lactatie van de koe stopt tijdelijk. In deze periode spreken we dus van een droge koe.
Wanneer een koe gekalfd heeft, begint ze melk te geven. Dit doet ze zo'n 350 dagen lang en daarna mag ze zo'n 45 dagen in droogstand. Om vervolgens terug te kalven en een nieuwe lactatie te beginnen. Dit vertelde ik eerder bij de berichten over koeien droogzetten en van kalf tot koe op twee jaar.
Kalveren vragen gras met een eiwit van 16-18% ruw eiwit, pinken 15% ruw eiwit. We rekenen even met een voorbeeld voor 30 pinken weiden, 7 dagen per perceel. De (bruto) opname ongeveer 9 kg ds per dag.
Een koe slaapt ongeveer 1,5 uur en dan heb je het over de diepe slaap. Als we dommelen en dutjes nog meenemen, dan slapen ze zelfs 3 uur.”
Het advies om dieren geen brood te voeren geldt behalve voor paarden, koeien en schapen ook voor eenden en andere vogels, want brood bevat veel zout en dat is erg schadelijk voor ze.
Onderzoekers van het Instituut voor Landbouw en Visserijonderzoek (ILVO) vinden de appels en peren vooral geschikt voor herkauwers. Ze bevatten namelijk veel suiker en energie, en zijn goed verteerbaar.
Als norm geldt, dat een boer omgerekend 2,5 volwassen melkkoeien per ha cultuurgrond mag houden. De meeste bedrijven zitten daaronder. Veel boeren zitten echter boven deze norm. Zij moeten aantonen dat ze overtollige mineralen op een verantwoorde wijze afvoeren.
Hoeveel oppervlakte weide je nodig hebt, hangt af van de kwaliteit ervan. Van een gemiddeld groot runderras hou je drie dieren per hectare. De persoonlijke ruimte per dier is ongeveer 360 m², maar dan moet je zeker ruwvoer bijvoederen.
Het gemiddelde aantal melkkoeien per melkveebedrijf is, op basis van het Bedrijveninformatienet, tussen 2000 en 2021 toegenomen van 57 tot ruim 108 stuks. Uit de CBS landbouwtelling blijkt dat er in 2021 per saldo 414 melkveebedrijven zijn gestopt (3%).
Hoeveel eiwitten heeft een koe nodig? “De norm van vlees- en zuivelkoeien verschilt. Melkveehouders stemmen dit af met hun voerspecialist. Maar het zal over het algemeen gaan om 12 procent tot 16 procent eiwit in het eten.
'Deels halen koeien het vet gewoon uit hun voer', vertelt wetenschappelijk directeur Daniël De Brabander van het Instituut voor Landbouw- en Visserijonderzoek in Melle. 'De vetzuren uit het voeder komen via de pens en de dunne darm in de bloedbaan en stromen vervolgens naar de melkklier in de uiers.
Het eten van gevlekte scheerling, heermoes, herfstijloos, herik, hondspeterselie, scherpe boterbloem (zie foto), Jacobskruiskruid, boekweit, St. Janskruid, rode klaver, stinkende gouwe, veldzuring, vingerhoedskruid, waterscheerling, wolfsmelk en zwarte nachtschade kunnen gezondheidsklachten bij runderen veroorzaken.