De gebruikelijke dosering voor de hond is 1-4 mg/kg, 3-4 x per dag. De gebruikelijke dosering voor de kat is 1-4 mg/kg, 1-2 x per dag. De tabletten kunnen worden verdeeld in 2 of 4 gelijke delen om nauwkeurige dosering te verzekeren.
De dosis kan verminderd worden en/of de frequentie van geven verhoogd bij gelijktijdig gebruik van andere analgetische maatregelen. In chronische gevallen (kanker, arthrose) kan het effect van Tramadol in een aantal gevallen pas na 14 dagen merkbaar zijn!
Tramadol bij hond en kat
Geef nooit tramadol aan uw hond of kat zonder instructies van uw dierenarts. Heeft uw het dier per ongeluk gegeten, overleg dan met spoed met uw dierenarts. Het medicijn kan namelijk ook ernstige bijwerkingen geven, zoals problemen met ademhaling of hartslag.
Metacam en Rimadyl zijn zogenaamde NSAIDs, of wel niet-steroide ontstekingsremmers. Deze middelen hebben een koortsverlagende, pijnstillende en ontstekingsremmende werking. Dit zijn echte medicijnen die je alleen op recept via je eigen dierenarts kunt krijgen.
Bij een hoge dosis of overdosis tramadol kunnen bijwerkingen optreden, zoals versnelde hartslag, verlaagde bloeddruk, flauwvallen, verstoord bewustzijn en ademhalingsproblemen. In ernstige gevallen leidt een overdosis tramadol tot ernstig verstoord bewustzijn en stokkende ademhaling.
Tramadol is een sterke pijnstiller. Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving.
De maximale dosering bedraagt 400 mg per dag, behalve in speciale klinische omstandigheden. De NHG-Standaard geeft aan (bij misselijkheid of slikproblemen): start met zetpil 100 mg 1–2×/dag. Verhoog zo nodig geleidelijk tot maximaal 100 mg 4×/dag (max. 400 mg/dag).
Daarnaast kan de pijnervaring voor de hond verergeren wanneer hij tegelijkertijd andere stress ervaart. Om stress te verminderen bij een hond met pijn kan de eigenaar rustig bij het dier gaan zitten, zorgen voor zo min mogelijk geluiden, honden en katten gescheiden houden en een donkere omgeving creëren.
De arts zal bij pijn altijd de oorzaak van de pijnprikkel bij uw hond proberen weg te nemen. Daarnaast is het bestrijden van pijn met medicijnen van groot belang. Pijnstilling is, net als bij mensen, belangrijk om de 'normale' dingen te kunnen doen: goed slapen, drinken en eten.
Eventuele signalen van pijn bij honden:
een vocale reactie zoals janken, blaffen of grommen, bijvoorbeeld bij aanraking of bij het omdoen van halsband of tuig. hijgen. trillen of bibberen. verhoogde hartslag en ademhaling.
De meest voorkomende bijwerkingen van tramadol zijn misselijkheid, braken en obstipatie. Ook kan slaperigheid, verwardheid en hoofdpijn voorkomen. Minder voorkomende bijwerkingen zijn diarree, flauwvallen en vermoeidheid. Hartkloppingen, benauwdheid en jeuk of uitslag zijn ook minder voorkomende bijwerkingen.
Tramadol is een sterke pijnstiller die de arts voorschrijft bij ernstige pijn. Gebruik dit medicijn alleen als andere pijnstillers niet voldoende werken. Tramadol kan vervelende bijwerkingen geven. Bij meer dan één op de tien gebruikers ontstaan bijwerkingen, zoals duizeligheid, misselijkheid en braken.
Al eeuwenlang bekend om de ontstekingsremmende werking is Kurkuma (geelwortel). Kurkuma kan bij honden probleemloos worden toegediend. Ook zalmolie staat bekend om de ontstekingsremmende werking en verlicht klachten bij bijvoorbeeld artritis en reumatische aandoeningen.
Paracetamol maximaal 5 dagen geven aan honden. De gebruikelijke dosering bij honden is 15-20mg per kg lichaamsgewicht 3-4x per dag. Het is belangrijk bij gebruik bij de hond dat de voorgeschreven dosering strikt wordt gevolgd. Geef niet meer en niet langer dan voorgeschreven.
De aanbevolen dosis bedraagt 2-4 mg tramadolhydrochloride per kg lichaamsgewicht om de 8 uur of zoals nodig voor de intensiteit van de pijn. Het minimale doseringsinterval bedraagt 6 uur. De aanbevolen maximale dagelijkse dosis bedraagt 16 mg/kg.
Paracetamol is een veelgebruikte pijnstiller bij mensen. Het is bij mensen een veilig middel, maar kan bij dieren tot vergiftiging leiden. Het is daarom nooit verstandig om als pijnstiller bij dieren een paracetamol te geven! Paracetamol is vooral giftig voor katten, en in mindere mate voor honden.
Kreupele honden willen vaak graag lopen, ze kwispelen en springen en rennen en ze piepen zelden. Maar een hond die mankt moet aan de korte lijn en mag niet te lang lopen. Liever 4 keer per dag 10 minuten dan een keer een half uurtje. Als uw hond kreupel loopt mag u best even wachten met het bezoek aan uw dierenarts.
Raadpleeg bij twijfel altijd je dierenarts. Hoewel honden niet kunnen huilen zoals mensen, kunnen ze wel geluid maken dat klinkt als 'janken' en jammeren. Bijvoorbeeld als ze pijn of verdriet hebben, alleen zijn of een traktatie willen. Vergelijk bepaalde uitdrukkingen van een hond niet met menselijke emoties.
Het is onmogelijk om echt te bewijzen of geesten bestaan en of honden ze kunnen zien als ze dat doen. Wat waar is, is dat honden dingen kunnen zien, ruiken en voelen die mensen niet kunnen.
Mogelijk is uw hond angstig of is hij erg geschrokken. Vuurwerk en onweer worden door veel honden als spannend ervaren en kunnen de aanleiding zijn om te gaan trillen. Ook dierenartsbezoek heeft soms een tril-effect bij de hond.
Dit kan meerdere oorzaken hebben, het kan een ziekte zijn, ouderdom of een acute hernia. Om erachter te komen wat je hond precies heeft, kun je natuurlijk het beste een bezoekje brengen aan de dierenarts. In sommige gevallen zegt de dierenarts al gauw dat je je viervoeter beter kunt laten inslapen.
Wanneer een hond door een of beide achterpoten zakt of zijn achterpoten helemaal niet meer kan bewegen, is sprake van een zwakte (parese) of verlamming (paralyse) van de achterhand. De oorzaak kan zowel in de rug (wervelkolom) als bij de heupen of poten zelf liggen.
Gelijktijdig gebruik van alcohol of andere centraal depressieve stoffen (zoals anesthetica, antipsychotica, anxiolytica, hypnotica en sedativa) kan de depressieve werking van tramadol op het centrale zenuwstelsel versterken (meer kans op ademhalingsdepressie, versterkte sedering).
Het effect van codeïne en tramadol is dan ook minder sterk dan morfine zelf, vandaar dat ze zwakwerkende opioïden worden genoemd. De pijnstiller codeïne zorgt ervoor dat de pijnprikkels de hersenen niet of bijna niet bereiken. Codeïne wordt soms ook in lichtere dosis voorgeschreven bij een kriebelhoest.
Als alternatief voor de pijnstilling zonder invloed op het zenuwstelsel zul je dan toch weer terug moeten naar het gebruik van de zogenaamde NSAID's (ontstekingsremmende pijnstilling): zoals diclofenac, ibuprofen of naproxen.