Volgens het bijbelboek Exodus leefde Mozes ongeveer 13 eeuwen vóór Christus, en hij was honderdtwintig jaar toen hij stierf. Hij werd 1613 jaar vóór Christus geboren.
Volgens William G. Dever, een Amerikaanse archeoloog en expert in de oudheid van het Midden-Oosten, ligt de waarheid over de Bijbelse Mozes ergens in het midden. Dat betekent dat Mozes waarschijnlijk niet heeft bestaan zoals in de Bijbel, maar dat 'een op Mozes gelijkende persoon kan hebben bestaan' rond 1300 v. Chr.
Exodus volgens de Bijbel
Volgens sommige geleerden was Ramses II de farao tijdens de Exodus uit de Bijbel, de grote uittocht van de Hebreeuwse slaven onder leiding van Mozes. Mozes werd door zijn moeder in een mandje in de rivier gelegd omdat de farao de opdracht had gegeven alle mannelijke kinderen te doden.
In Nederlandse Bijbelvertalingen staan de letters JHWH voor de vier Hebreeuwse medeklinkers die tezamen de naam vormen van de God van Abraham, Isaak en Israël. Over de betekenis van JHWH wordt al eeuwenlang gediscussieerd. De Godsnaam is volgens joden zo heilig dat hij niet mag worden uitgesproken.
In Exodus 14 vers 21 en 22 staat: “Toen Mozes zijn hand uitstrekte over de zee, zo deed de HEERE de zee weggaan, door een sterken oostenwind, dien gansen nacht, en maakte de zee droog, en de wateren werden gekliefd.
Wanneer we de leeftijden terugrekenen, is Mozes 64 jaar na het sterven van Jozef geboren. Mozes was 80 jaar oud, toen de Israëlieten vertrokken uit het land Egypte. Dus 64 + 80 = 148 jaar na de dood van Jozef.
“Zo'n harem bestond vaak uit honderden vrouwen. Het was in die tijd namelijk zo dat diplomatieke relaties met een huwelijk bezegeld werden.” Dus een overeenkomst tussen de farao en een buitenlandse koning mondde vaak uit in een huwelijk. En dan kreeg de farao er niet alleen een vrouw bij.
Bitja (Hebreeuws: בִּתְיָה, bat-jah, "dochter van JHWH"; afgeleid van het Egyptische bj. tj. t, "koningin") was volgens de Hebreeuwse Bijbel een dochter van een farao.
Moses is een Engelse jongensnaam. Het betekent `gehaalde zoon, brengen`. Extra info: Waar wordt het gebruikt? De naam Moses wordt voornamelijk gebruikt in Engelstalige landen en in de Bijbel.
Hij werd begraven in het dal bij Bet-Peor in Moab; tot vandaag toe weet niemand waar zijn graf ligt. God begraaft Mozes? Volgens joodse en christelijke traditie is Mozes door de HEER zelf begraven.
Het nooit uitspreken van de naam van God in het jodendom is een eeuwenoude traditie die getuigt van een zeer grote eerbied voor God. Meestal verving men de naam Jahweh door 'Heer'. In het Hebreeuws is dat 'Edonai'.
Daar heeft de evangelist twee antwoorden op. Allereerst laat hij Jezus het oude verhaal van Israël helemaal overdoen. Jezus is net gedoopt zoals Mozes en z'n volk door de zee trokken. Nu wordt Jezus veertig dagen verzocht in de woestijn, zoals de Israëlieten veertig jaar in de woestijn zwierven.
De verlossing uit Egypte (1:1-15:21)
Tussen Genesis en Exodus ligt volgens Gen. 15:33; Ex. 12:41 een periode van ongeveer 400 jaar.
Adam werd volgens de bijbelse geslachtsregisters 930 jaar oud, de spreekwoordelijke Methusalem bereikte een leeftijd van 969 jaar en Noach was 600 jaar tijdens de zondvloed en leefde daarna nog 350 jaar. Methusalem zou zowel Adam als Noach gekend en gesproken kunnen hebben.
Een sarcofaag (Oudgrieks: σαρκοφάγος – vleesetend) is een doorgaans stenen kist waarin menselijke stoffelijke resten worden bewaard. Het gaat hierbij specifiek om overblijfselen als gevolg van begraven en niet van cremeren. In het laatste geval is de houder van de resten een urn.
Voor de gemiddelde oude Egyptenaar zou dit iets totaal onwerkelijks zijn, veertig jong vinden en tachtig normaal. In het land van de farao's namelijk lag de levensverwachting voor gewone mensen, zoals boeren en arbeiders, op slechts 20 á 25 jaar.
Juridisch gezien waren man en vrouw zelfs gelijk. Hoewel hun sociale en economische mogelijkheden wat beperkter waren dan van mannen, stonden Egyptische vrouwen al in de oudheid bekend als de meest zelfstandige uit die tijd.
Nederlandse wetenschappers hebben een geschreven versie van het verhaal over Adam en Eva ontdekt die ouder is dan het bijbelboek Genesis. Het verhaal staat op kleitabletten uit de 13de eeuw voor Christus. Daarmee is het zo'n 800 jaar ouder dan Genesis.
Dit zijn de meest duidelijke verzen die zeggen dat de Israëlieten 430 jaar in Egypte waren. Toch wordt door wat Paulus schreef in zijn brief aan de Galaten, meestal begrepen dat de 430 jaar begonnen te tellen toen Abraham in Kanaän aankwam.
Van onze kerkredactie AMSTERDAM - 'De aartsvader en wonderman Mozes, die de Rode Zee in tweeën spleet en op de berg Sinaï de tien geboden ontving van God, heeft in het geheel niet bestaan.
En dan vertellen de evangelisten dat Jezus 'doodleuk' óver die zee wandelt (Matteüs en Marcus). Hij domineert de plek vanwaar het kwaad zijn macht over mensen uitoefent. Dat Jezus over de zee wandelt is een geloofsuitspraak.
Omdat Mozes zich door het opstandige volk heeft laten verleiden om water uit de rots te slaan om ieders dorst te lessen, wordt hij door JHWH gestraft. Hij mag het Beloofde Land niet zelf betreden en slechts vanaf de berg Nebo aanschouwen.