Herstel. Na een katheterablatie kan het genezingsproces wel drie maanden duren, en na een chirurgische ablatie zelfs wel zes maanden. Vanwege dit genezingsproces kan het boezemfibrilleren de eerste tijd na de ablatie opnieuw optreden.
Gedurende de eerste week niet in bad te gaan zitten, te zwemmen of de sauna te gebruiken. U kunt wel douchen. Na 5 dagen kunt u weer aan het werk, als er sprake is van een ongecompliceerd verloop en herstel van de procedure en u (nog) geen zware lichamelijke arbeid verricht. De eerste 2 weken niet te sporten.
Na elk litteken moet de katheter weer opnieuw op de juiste temperatuur komen. De totale ablatiebehandeling duurt 2 tot 4 uur. Meestal mag de patiënt de volgende dag naar huis. De patiënt moet even rustig aan doen vanwege de wond in de lies, en bijvoorbeeld niet fietsen, zwemmen, sporten of zware dingen tillen.
In principe kunt u uw normale werkzaamheden 24 uur na het onderzoek of behandeling hervatten. Indien u vóór het onderzoek of de behandeling werkonbekwaam was, dan bespreekt u met de arts wanneer u terug aan het werk kan.
Zolang het drukverband/de drukkende pleister in uw lies zit moet u plat blijven liggen. Na 4 uur wordt het drukverband/de pleister verwijderd en mag u weer uit bed komen, nadat uw lies door een arts is gecontroleerd.
Voor een ablatie moet je nuchter zijn en word je volledig in slaap gebracht. De ingreep kan namelijk pijnlijk zijn en duurt gemakkelijk enkele uren. Tijdens het onderzoek word je voortdurend gemonitord door middel van elektroden die je hartritme opvolgen.
Door de temperatuur in de slokdarm te meten met een kleine, flexibele thermometer en door u een maagzuurremmer (Pantomed®) te geven tijdens de eerste maand na de ablatie wordt dit risico nog verkleind. Het risico op overlijden wordt geschat op 1 op 1 000.
Misschien voelt u in de eerste 3 maanden na de ablatie nog hartkloppingen of overslagen. Bij sommige ritmestoornissen kan het weken tot maanden duren voordat het hart tot rust komt en de ritmestoornissen verdwijnen. Het kan zijn dat de klachten kortdurend erger worden.
Patiënten die de ingreep niet onder sedatie door de anesthesie ondergaan krijgen een licht 'roesje'. U kunt dan nog pijn ervaren tijdens de ablatie; daarvoor wordt dan extra pijnstilling gegeven.
Mogelijke risico's ‒ met inbegrip van maar niet beperkt tot de hieronder genoemde ‒ zijn: (na)bloedingen, infecties, gaatje in het hart, hartritmestoornissen (boezem en kamer) tijdens en na de ingreep, vochtophoping in het hartzakje en longproblemen.
Bij een te snel hartritme loopt uw hartslag in rust op tot meer dan 100 slagen per minuut. Het hart kan dan soms niet meer voldoende bloed rondpompen. Daardoor krijgen de organen, zoals hersenen, nieren, lever en de hartspier zelf te weinig zuurstof. Medische hulp is dan noodzakelijk.
De kosten voor de behandeling van boezemfibrilleren kunnen structureel omlaag door de behandeling katheterablatie. Na deze behandeling is de patiënt van zijn medicijnen voor de aandoening af. De kosten hiervan zijn zo'n 3000 euro per jaar per patiënt.
Bij langdurig gebruik verergert alcohol de hartritmestoornissen. Die kunnen zo op termijn overgaan in een persistente toestand van voorkamerfibrillatie. Met mogelijk de gekende gevolgen van een beroerte. Maar ook onrechtstreeks heeft alcohol een nefaste invloed op je hart.
Chirurgische ablatie wordt onder volledige narcose uitgevoerd en vaak in combinatie met een andere ingreep, zoals bijvoorbeeld een bypassoperatie of hartklepvervanging. De ablatie zelf duurt gemiddeld ongeveer een half uur.
Nieuwe behandeling voor hartritmestoornissen beschikbaar in het Catharina Hart- en Vaatcentrum. Als eerste in Nederland hebben cardiologen en hartchirurgen van het Catharina Hart- en Vaatcentrum een nieuwe techniek toegepast bij een patiënt met hartritmestoornissen. De nieuwe techniek is voor patiënten minder pijnlijk.
Als de hartritmestoornis goed te behandelen is, heb je er weinig of soms zelfs geen klachten van. Maar bij sommige mensen komen de klachten steeds terug of zijn erg lastig.
Succesvolle behandeling is te verwachten bij 60-90% van de patiënten. Bij 20% van de patiënten is hiervoor een tweede behandeling nodig. De kans op een blijvend stabiel sinusritme is afhankelijk van verschillende factoren.
Ook OSAS (ademhalings pauzes in de slaap), bloedarmoede, spanning en stress kunnen boezemfibrilleren veroorzaken. Boezemfibrilleren kan ook een reactie zijn op alcohol, koffie, (cola) of bepaalde voedingsmiddelen. De ritmestoornis kan ook ontstaan bij mensen die drugs (cocaïne, amfetaminen) gebruiken.
U bent in het Catharina Ziekenhuis verzekerd van de beste zorg op het gebied van aandoeningen aan hart en vaten. Het Catharina Hart- en Vaatcentrum is het grootste hart- en vaatcentrum van Nederland.
Pure chocolade is goed voor het hart. En onderzoekers weten nu eindelijk hoe dat komt. Pure chocolade bevat stofjes die slagaderen hun flexibiliteit teruggeven en voorkomen dat witte bloedcellen aan de wanden van bloedvaten blijven plakken.
Ook ontstekingen en slaapapneu zijn de oorzaak van ritmestoornissen. Bepaalde medicijnen kunnen ritmestoornissen veroorzaken. Dit staat dan in de bijsluiter vermeld. Stoffen zoals cafeïne (koffie, cola), alcohol en drugs zijn soms ook de oorzaak van een afwijkend hartritme.
Cardio en aerobics training
"Lopen, hardlopen, tennis, basketbal, zwemmen; alles wat je hartslag verhoogt en je aan het zweten krijgt, werkt het best", zegt Shin. Cardio en aerobics maakt je hart efficiënter door meer bloed per slag te pompen, zodat het niet zo hard hoeft te werken.
Hartkloppingen: meestal voelen patiënten een snel en onregelmatig hartritme alsof het hart op hol slaat. Het wordt ook vaak beschreven als een gevoel waarbij het hart in de borst of in de keel klopt. Kortademigheid (toenemend bij inspanning) Pijn op de borstkas.
Boezemflutter is een hartritmestoornis waarbij de boezems van het hart erg snel samentrekken. Ongeveer 300 keer per minuut. Boezemflutter wordt ook wel boezemfladderen genoemd. Boezemflutter is niet levensbedreigend, maar moet wel worden behandeld.
Bij chirurgische ablatie worden met een ablatiepen of -tang strepen getrokken over het spierweefsel van de hartboezems (atria). Op de strepen treedt littekenvorming op, waardoor het spierweefsel niet meer geleidend is.