Buitenslapers en 'bankslapers' Volgens het CBS telde Nederland in 2020 36.000 daklozen, in 2018 zelfs 39.000, ten opzichte van 18.000 in 2009.
Volgens het CBS steeg het geschatte aantal dakloze mensen van 27.000 in 2012 naar 39.000 in 2018. Daarna daalde het geschatte aantal tot 32.000 dakloze mensen op 1 januari 2021.
Dat blijkt uit cijfers van het CBS. Branchevereniging Valente zet vraagtekens bij de daling. Op 1 januari van dit jaar waren 32.000 Nederlanders van 18 tot 65 jaar dakloos, terwijl er in 2020 nog ruim 36.000 daklozen waren. Zij sliepen op straat, bij de daklozenopvang of bij familie of vrienden.
Relatief veel daklozen verblijven in een van de vier grootste gemeenten (Rotterdam, Den Haag, Utrecht of Amsterdam): 36 procent van alle daklozen was in 2020 in een van deze vier steden te vinden.
Wat blijkt: het uitdelen van gratis woonruimte is een snoeiharde bezuiniging. Ambtenaren van de staat berekenden dat een zwerver op straat 16.670 dollar per jaar kost (zorg, politie, justitie). Een appartement inclusief de begeleiding van een hulpverlener kost daarentegen slechts 11.000 dollar per jaar.
Dakloze mannen overlijden volgens het onderzoek gemiddeld rond de leeftijd van 47 jaar, vrouwen zelfs op hun 43ste. Dit staat in sterk constrast met de levensverwachting van de gemiddelde westerling, die rond 77 jaar ligt.
Zo'n 84% is man, en 37% verblijft in een van de vier grootste gemeenten (Amsterdam, Rotterdam, Den Haag en Utrecht). Meer dan de helft van alle daklozen in Nederland heeft een niet-westerse achtergrond.
Alleen met adres een bijstandsuitkering
Alleen met een tijdelijk briefadres kunt u zonder woonadres toch recht op bijstand hebben. Als u geen briefadres krijgt, moet u zich eerst inschrijven in de Basisregistratie Personen (BRP). Pas daarna kunt u een uitkering aanvragen.
Gebrek aan huisvesting wordt op dit moment gezien als de grootste veroorzaker van dakloosheid. Eenmaal dakloos stapelen problemen zich snel verder op. Schulden nemen toe en alle aandacht van de dakloze gaat dagelijks uit naar overleven en het vinden van een verblijf- en slaapplek.
U bent dakloos als u geen vaste woonplaats of verblijfplaats heeft. U heeft dan geen adres om te wonen of te logeren. En u staat ook niet met een adres ingeschreven in het bevolkingsregister. U bent thuisloos als u steeds wisselt van onderdak of woonplaats.
Een meerderheid van de geïnterviewden vindt het betalen van een eigen bijdrage voor de nachtopvang 'redelijk', 'gewenst', 'normaal' of 'logisch' voor daklozen met een inkomen. Het tarief van €5,- en €7,50 wordt als acceptabel beschouwd in vergelijking met de uitkering die daklozen ontvangen.
Heeft u geen huis of dreigt u dakloos te worden? Dan kunt u terecht bij de maatschappelijke opvang voor een tijdelijke verblijfplek. Deze opvang biedt ook zorg, begeleiding en praktische hulp.
In 2017 heeft de Dakloze bevolking in de Verenigde Staten werd geschat op 553.742 mensen op een bepaalde nacht. Dit aantal omvat zowel volwassenen en veteranen die op straat leven als kinderen en gezinnen die in opvangcentra wonen.
Hoe komen jongeren op straat terecht? Veel dakloze jongeren komen uit probleemgezinnen en zoeken hun toevlucht bij zorginstanties. Helaas kom je vanaf je achttiende niet meer in aanmerking voor jeugdzorg. Als je geen sociaal vangnet hebt, eindig je op straat.
Veel dak- en thuisloze jongeren hebben een problematische relatie met hun ouders waardoor ze niet langer thuis kunnen wonen. Het merendeel van de jongeren wordt dan ook dakloos vanuit het ouderlijk huis; vaak worden zij uit huis gezet of lopen ze weg na een conflict (Altena, e.a. 2010).
Zolang er geen beslag wordt gelegd op een deel van de uitkering, krijgen daklozen 710 euro per maand. Een 'normale' uitkering bedraagt 904 euro. Van die tweehonderd euro extra moeten alle vaste lasten betaald worden.
Wanneer je 4 dagen/nachten samen bent in 1 woning, kan er worden geconcludeerd dat je samenwoont. En wat als je niet wilt meewerken? Dan riskeer je een afwijzing van je aanvraag of een beëindiging en/of terugvordering van je uitkering.
Ook steeds meer Nederlanders met een baan lukt het niet om een betaalbare woning te vinden, en eindigen op straat. Hoe is dat mogelijk, in een klein en rijk land als Nederland? De snel groeiende dakloosheid is het resultaat van decennialang overheidsbeleid, zegt stadsgeograaf Cody Hochstenbach.
Overal in de EU neemt dakloosheid toe, behalve in Finland, waar een daling van 45% werd gemeld. In Nederland is het aantal daklozen in tien jaar tijd meer dan verdubbeld naar 39 duizend in 2019. Ook in Brussel is in tien jaar tijd het aantal thuis- en daklozen meer dan verdubbeld.
Het CBS telde in 2019 bijna 40.000 dak- en thuislozen, van wie 11 procent – 4400 – vrouw. Dakloosheid lijkt dus vooral een probleem van mannen. Maar: door de huidige benadering, zowel wat betreft definiëring als aanpak en preventie, blijft de situatie van dak- en thuisloze vrouwen onderbelicht.
Dakloos zijn is niet simpelweg het ontbreken van een dak boven je hoofd, maar het wegvallen van een sociaal vangnet en waardigheid. 'Het is heel vernederend om aan te kloppen bij het Leger des Heils en te vragen: “Mag ik misschien hier slapen vannacht?” Dat is heel diep vernederend.
Zowel in rijke als arme landen stijgt het aantal daklozen. Ongeveer één op zes mensen ter wereld heeft geen behoorlijk dak boven hun hoofd, meestal omdat ze in sloppenwijken wonen. Meer dan 100 miljoen mensen leven op straat.
tussen de 18 en 27 jaar (CBS-cijfers gaan uit van jongeren tussen de 18 en 30 jaar). Het CBS schat dat er in 2018 12.600 jongeren van 18 tot 30 jaar in Nederland dak- of thuisloos zijn.