Poepen tijdens de bevalling is misschien iets waar je liever niet over praat, maar toch overkomt het 9 van de 10 vrouwen! Eigenlijk is het dus een heel normaal verschijnsel, en het is niet gek als het jou ook gebeurt.
Hoe verder uw zwangerschap, hoe groter de kans dat uw kind in het vruchtwater poept. Bij 42 weken (2 weken voorbij de uitgerekende datum) heeft 25% van de kinderen in het vruchtwater gepoept. Het overgrote deel van de kinderen heeft hier geen last van.
Tijdens het persen gebruik je dezelfde spieren als tijdens het poepen. Gedurende het persen zet je zoveel mogelijk druk op deze spieren. De kans is daarom aanwezig dat je – naast je baby – ook een beetje ontlasting naar buiten perst. Voor jou is het misschien vervelend, maar voor de verloskundige is het een goed teken.
Tips voor poepen en plassen na de bevalling
Lauw water en een kiwi in de ochtend: door je dag hiermee te starten zou je toiletbezoek soepeler moeten verlopen. Warm washandje: een warm washandje tussen je vagina en anus kan de pijn verlichten wanneer je naar het toilet gaat.
Bij 42 weken (2 weken voorbij de uitgerekende datum) heeft 25% van de baby's in het vruchtwater gepoept. Het overgrote deel van de baby's heeft hier geen last van. Bij 5 op de 100 baby's treden ernstige ademhalingsproblemen op na de geboorte wanneer de baby in het vruchtwater heeft gepoept.
De baby kan voor of tijdens de bevalling in het vruchtwater poepen. Hoe verder je zwangerschap, hoe groter de kans dat de baby in het vruchtwater poept. Bij 42 weken (2 weken voorbij de uitgerekende datum) heeft 25% van de baby's in het vruchtwater gepoept. Het overgrote deel van de baby's heeft hier geen last van.
De afvalstoffen van het gedronken vruchtwater, met daarin dode cellen, lanugo en darmsappen hopen zich allemaal op in het spijsverteringskanaal van je baby. Dit resulteert dus in meconium poep, wat je baby ook al loost in de buik tijdens de zwangerschap.
De eerste keer ontlasting maken na de bevalling kan moeilijk zijn. De knip is vaak pijnlijk, de schaamstreek is gevoelig en u bent bang voor nog meer pijn. Hierdoor kunt u geneigd zijn om de ontlasting uit te stellen. Hou echter uw ontlasting niet op.
Ja, het liefste is je blaas helemaal leeg tijdens de bevalling! Een volle blaas kan namelijk de ontsluiting tegenhouden, ondanks sterke weeën. Ga dus gedurende de ontsluitingsfase regelmatig plassen.
Na de bevalling mag u gewoon douchen. Zolang u nog bloedverlies heeft, mag u niet in bad. Ook mag u zolang u vloeit geen gebruik maken van tampons. Om infectie te voorkomen is het belangrijk om na het plassen even af te spoelen of te vegen met een nat washandje.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Kindje wordt rustiger
De bewegingen van je kindje worden minder. Doordat het hoofdje is ingedaald heeft hij minder ruimte. Toch moet je opletten dat je over de hele dag gezien je baby wel voelt bewegen, maar heel zachtjes, de kracht van de bewegingen neemt dan ook af.
Zeker tijdens groeispurts kunnen darmen aardig geprikkeld raken en juist actiever zijn en veel ontlasting hebt. Dit zorgt er voor dat ontlasting korter in je darmen blijft en er dus minder tijd is om het vocht eruit te halen.
Baby's groeien in de baarmoeder. Hier zitten ze met de navelstreng vast aan de placenta. Zo komen voedingsstoffen en zuurstof van hun moeder in hun lichaam. Ze kunnen nog niet zelf ademen want hun longetjes zitten nog vol met vruchtwater.
Molenaar noemt tien dagen het maximum: "Daarna moet je opgenomen worden, want dan loop je de kans dat de endeldarm scheurt. De ontlasting kan dan in je buik komen en dat is levensgevaarlijk. Als je niet binnen vierentwintig uur behandeld wordt, is het afgelopen."
Meconiumhoudend vruchtwater treedt op in 5,6% tot 24,6% (mediaan 14%) van alle à terme bevallingen (7) en de prevalentie neemt na 42 weken zwangerschapsduur toe tot 25-50% (45, 10, 48, 28, 59).
De adrenaline concentratie zal namelijk stijgen bij, onder andere; pijn, stress, angst en onrust. Dus ook wanneer de omgeving als niet rustig en/of veilig genoeg ervaren wordt. Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten.
Naast het herstel en het wennen aan elkaar, aan het nieuwe leven met elkaar, zijn die eerste weken zeer belangrijk voor de verdere ontwikkeling van je kind. Die eerste zes weken (zo'n 40 dagen) vormen de basis van een belangrijke start van het nieuwe leven.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Poepen (verstopping, angst om te persen en/of aambeien?)
Vaak komt je ontlasting pas na een aantal dagen (3e dag: kraamtranendag) weer een beetje op gang. Dat komt omdat je darmen tijdens de bevalling zijn leeg geduwd en het even duurt voordat de darmbewegingen (peristaltiek) weer op gang komt.
Het is belangrijk dat je binnen 6 uur na de bevalling goed geplast hebt. Lukt het de eerste keer niet, blijf dan elk uur proberen en drink goed. Is het na 6 uur nog niet gelukt om zelf te plassen, bel ons dan, we komen dan je blaas leegmaken.
Tips om de eerste keer seks na de bevalling zo prettig mogelijk te laten verlopen: Wacht in ieder geval 3 weken voordat je weer geslachtsgemeenschap hebt.
Een ongeboren baby reageert sterker met naar de hand toe bewegen wanneer de moeder haar buik aait dan wanneer anderen dat doen. Dit kan verklaren waarom een moeder haar kind voelt bewegen als ze over haar buik aait, terwijl het bewegen stopt als bijvoorbeeld de partner van moeder de buik aanraakt.
Als de baby nog in de buik zit zijn de longen van de baby gevuld met vruchtwater. Doordat de moeder perst komt er druk op de borstholte van de baby te staan, waardoor een deel van dat vruchtwater uit de longen wordt geperst.
De blaas kan dit prima zelf. Mee persen helpt niet, dit kan zelfs de plasbuis een beetje dichtdrukken. Als u klaar bent met plassen en er geen urine meer komt, dan kantelt u rustig uw bekken een aantal keer voor- en achterover.