Ongeveer de helft (53 procent) van de vrouwen die hun bevalling als (heel) zwaar hebben ervaren, hebben gebruik gemaakt van een vorm van pijnbestrijding. Bij vrouwen die de bevalling niet of niet zo zwaar vonden, is dat ongeveer een kwart (24 procent).
Een veel voorkomende manier van pijnbestrijding tijdens een bevalling is de ruggenprik, welke zeer effectief is en op het moment van de meeste pijn wordt toegediend. Hoewel dit helemaal veilig is voor zowel moeder als kind, kiezen er toch steeds meer vrouwen voor om zonder pijnbestrijding te bevallen.
Bij vrouwen die hun eerste kind kregen steeg het percentage ruggenprikken van 7,7% naar 21,9%. Voor vrouwen die hun tweede of volgende bevalling doormaakten steeg het van 2,4% naar 6,8%. De percentages bevallingen met een vacuümpomp of een keizersnede groeiden niet of nauwelijks.
1) Sommige vrouwen kiezen ervoor om zonder epidurale te bevallen. Waarom doen ze dat? Sommige vrouwen zijn bang voor de verdoving zelf. Anderen hebben al een eerste bevalling achter de rug waarin alles draaide rond de medische kant van het verhaal en ze willen een andere, meer natuurlijke bevalling ervaren.
Er zijn 122.550 vrouwen onder verantwoordelijkheid van de 2e lijn bevallen. Van deze vrouwen hebben er 31.788 (20,0%) vrouwen epidurale analgesie gekregen tijdens de ontsluiting. Dit is een lichte stijging ten opzichte van 2013 toen 18,5% van de vrouwen deze vorm van pijnstilling heeft gekregen.
Van vrouwen die al eerder bevallen waren kreeg 14% een keizersnede, en in andere landen was dit tussen de 12 en 50%. Van vrouwen die bevielen van hun eerste kind werd 33% ingeleid in Nederland en 14% tot 36% in andere landen.
Epidurale ruggenprik
Je hebt dan wel nog controle over de spieren in je onderlichaam. Na ongeveer een kwartier begint de ruggenprik te werken. Wanneer het tijd is om te persen, wordt er minder van de verdovende vloeistof toegediend zodat je beter kunt aanvoelen wanneer het tijd is om te persen.
De meeste vrouwen ervaren pijn in de onderbuik, onderrug en in de bovenbenen. Tijdens het persen kan ook je vagina pijn doen.
Volgens sommige internetberichten bezorgt het ter wereld brengen van een kind de vrouw 57 'del'.
Met de epidurale verdoving zorgen we ervoor dat je de weeën nog voelt maar geen pijn meer hebt. Het is mogelijk dat je helemaal geen pijn meer hebt tijdens de ontsluitingsfase of tijdens het persen. Soms kunnen je benen slap worden of krijg je een tintelend gevoel in je buikhuid of benen.
Zenuwschade komt heel zelden voor na een ruggenprik. Meestal is er een goed herstel binnen enkele weken. Blijvende letsel zijn zeldzamer. Het gebied van je lichaam dat hierdoor schade lijdt, kan klein zijn of groot wanneer er meerdere zenuwgebieden bij betrokken zijn.
Toename aantal ruggenprikken
Tijdens de bijna 840.000 bevallingen die tussen 2015 en 2020 plaatsvonden in Nederland, koos 20,1 procent van de vrouwen voor een ruggenprik. Dit is een stijging ten opzichte van 2010, toen dit op ongeveer 16 procent lag.
Heel precies is het niet te omschrijven, omdat ze voor iedereen anders voelen. Maar een wee kun je misschien nog wel het beste vergelijken met heftige menstruatiepijn. Je voelt die pijn in je onderbuik of vagina, maar er zijn ook weeën die uitstralen naar je rug of benen.
Spinale anesthesie wordt meestal gegeven bij een keizersnede. Bij spinale anesthesie spuit de anesthesioloog via een dunne naald een kleine hoeveelheid verdovingsvloeistof tussen de wervels in de vloeistofruimte die zich om de grote zenuwen heen bevindt. De spinale ruggenprik zelf doet bijna nooit pijn en duurt kort.
“Mannen ervaren pijn minder intens. Sommige vrouwen geven overigens aan dat nierstenen pijnlijker zijn dan bevallen.” Dokter Paul Christo, pijnspecialist in het Johns Hopkins Hospital noemt dit “waarschijnlijk de ergste pijn die je je kunt voorstellen.
"Een vaginale geboorte is niet voor alle vrouwen geschikt. We moeten af van het automatisme van de vaginale bevalling", zegt kersvers hoogleraar gynaecologie Bas Veersema in "Nieuwe Feiten" op Radio 1. "Het lichaam van een vrouw is eigenlijk steeds minder geschikt geworden om een kind te baren".
Ademhalen tijdens de bevalling
Bij scherpe weeën en wanneer je nog niet mag persen, start je met puffen (roosademhaling). Je ademt in één keer goed in door de neus en in twee keer uit door de mond, gevolgd door één lange uitademing waarmee je je longen leegmaakt.
Meestal wordt de pijn erger als de ontsluiting toeneemt. De pijn is vooral onder in de buik aanwezig en voelt soms ook als rugpijn. Ook tijdens het persen kan de pijn verschillen. Sommige vrouwen vinden het prettig als ze mee mogen persen, bij andere doet persen juist het meeste pijn.
U krijgt een injectie met een dunne naald onder in uw rug. Meestal doet dit geen pijn. Als de naald goed zit, spuiten wij het verdovende middel in. Het kan gebeuren dat de injectie niet in een keer goed gaat.
Een lotusgeboorte, ook wel lotusbevalling genoemd: steeds vaker gehoord in het land. Maar wat is het eigenlijk? Het is de baby verbonden laten aan de placenta totdat de navelstreng vanzelf loslaat. Dit heeft bij ons 6 dagen geduurd, maar meestal laat de navelstreng wel wat eerder los – op dag 3,4 zo.
Zo schakelen we de zenuwen, die pijnprikkels van de baarmoeder en de bekkenbodem vervoeren, uit en voel je je weeën niet meer. Na een ruggenprik voel je minder aan de onderkant van je rug, billen en benen. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat je het effect echt merkt.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg. Aan het eind van de persfase is het (achter)hoofdje van de baby zeer goed zichtbaar..