Laat in iedere bladoksel slechts één bloem staan en verwijder de rest. De vruchten worden zo groter. Een stuk of vier paprika's per plant is al heel mooi. Als je meer vruchten laat ontwikkelen, belast dat de plant te veel en dat gaat ten koste van de kwaliteit.
De paprikaplant is eigenlijk struikachtige plant die houdt van ongeveer 25 graden. Aangezien in ons klimaat de teelt ongeschikt is voor buitenteelt, vindt de productie plaats in kassen. In de volle grond wordt de plant circa 1 meter hoog, in de kassen tot 4,5 meter.
Je kunt meerdere zaadjes in een potje van 9cm zaaien doen of meteen 1 zaadje per potje. Ik zaai altijd meer dan ik nodig heb en in verband met mijn kleine huis stop ik altijd zoveel mogelijk zaadjes in 1 potje. Ik houd de sterkste zaailingen zelf en geef de rest weg.
Paprika's houden van warmte, dus het belangrijkste is om tijdens de kiemperiode voor een constante hoge temperatuur te zorgen. Bij 20 tot 22 graden duurt de kieming ongeveer 3 weken. Onder de 18 graden staan pepers en paprika's stil en wachten op warmere tijden om weer verder te kiemen of te groeien.
De oogst vindt bij een buitenteelt plaats in september en oktober. In de (ongestookte) kas kun je de eerste vruchten in de meeste gevallen vanaf halverwege juli oogsten. Oogst paprika's door ze voorzichtig van de plant te breken en de vrucht omhoog langs de stengel te buigen.
Mocht je zelf zaden willen oogsten van je zelf geteelde paprika's zorg dan dat je een goede afstand aanhoudt tussen je paprikaplant en peperplant – in principe zullen gekruiste nakomelingen altijd pittig zijn (omdat heet 'dominant' is over niet heet).
Een paprikaplant heeft heel veel water nodig om zijn vruchten te kunnen vormen. Vooral in de zomermaanden kan het gebeuren dat de potgrond sneller uitdroogt. Daarom raden we je aan om steeds met je vinger de vochtigheid van de grond te controleren. Als de grond nog vochtig is, hoef je geen water te geven.
Paprika is, in tegenstelling tot tomaten, niet gevoelig voor regen en hoeven niet opgebonden of gediefd te worden. Soms is het wel handig om de planten van een centrale steunstok te voorzien, zeker wanneer ze zwaar beladen zijn met vruchten.
Paprika planten blijven nogal klein en hoeven daarom niet te worden gesnoeid. Na het overwinteren is het raadzaam de paprika te snoeien. Alle planten tot op het eerste oog na een vertakking terugsnoeien en verrotte en gele bladeren verwijderen. De planten kunnen dan in het voorjaar weer goed groeien en gedijen.
Paprikaplanten die in de volle grond of kas groeien hebben tijdens hun groei geen verdere bemesting nodig maar bij de paprika's die in potten worden gekweekt is het aan te bevelen om na acht weken wat osmocote (kuipplant mest) door de grond te mengen.
De plantafstand in de rij bedraagt 40 cm, de afstand tussen de rijen bedraagt 80 cm. De kiemblaadjes mogen niet onder de grond terechtkomen bij het uitplanten en de planten moeten worden gesteund. De kluit komt 1 cm boven de grond uit. Na het planten worden de paprikaplanten water gegeven.
Na uitgezocht te hebben welke soort paprika je wilt begin je met het zaaien in bijvoorbeeld in kweekbakjes. De beste periode om dit te doen is vanaf eind februari tot mei. Bedek de zaden voorzichtig met wat aarde, niet meer dan 1 cm.
Paprika's zijn klaar wanneer ze rood, geel, oranje of groen kleuren. De kleur van paprika's varieert afhankelijk van de variëteit. Sommige variëteiten zullen zoet zijn, terwijl andere heet zullen zijn. Paprika's worden geoogst wanneer ze volledig rijp zijn.
De groene paprika is de minst rijpe variant. Wanneer een paprika rijper wordt, verandert deze naar geel, oranje en rood. Dit zorgt ervoor dat de smaken veranderen.
Neem de dief vast tussen jouw duim en wijsvinger, en buig deze voorzichtig om tot hij afbreekt. Doe dit met zachte hand zodat je de dieven niet helemaal scheurt want dan krijgen schimmels vrij spel. De kleine dieven aan de bovenkant van de plant (bovenste top) laat je beter staan.
Capsicum cultivars zijn een groep planten die iedereen kent als peper- en paprikaplanten (paprika's worden ook bell peppers genoemd). Wat niet iedereen weet is dat deze groep eigenlijk vaste planten zijn. Je hoeft ze niet jaarlijks terug te zaaien.
In principe heeft elke paprika zaadjes, als je de paprika open snijd zie je bovenaan bij de steel een rondje waar zaadjes aan zitten. Díe haal ik er af en doe ze in een papieren enveloppe en schrijf de naam er op.
Peper- en paprikaplanten zijn eigenlijk heesters die niet winterhard zijn. Je zou ze daarom zelfs in huis kunnen laten overwinteren. Dat is niet gemakkelijk want ze zijn gevoelig voor diverse soorten luis en schimmels.
Paprika- en peperplanten toppen
Je knijpt of knipt de top eruit. Op deze manier zie je binnen een week in de okseltjes van de bladeren nieuwe scheuten ontstaan. Hierdoor wordt het een vollere plant en krijg je meer bloemen en meer oogst. Paprika's en pepers groeien bij mij in de open lucht en dat gaat prima.
Paarse paprika's worden rozerood. Let alleen op bij de chocoladekleurige vruchten, want die bestaan ook in een onrijpe kleur die later rood wordt. Eigenlijk is het dus simpel: is de vrucht nog niet van originele kleur veranderd, dan is hij in principe nog niet rijp maar wel eetbaar.
Paprika kun je gemakkelijk zelf kweken. Het is een heerlijke vruchtgroente die je al in het vroege voorjaar kunt voorzaaien in huis of in een kas. Als het in mei warmer wordt buiten kunnen de stekken naar buiten en in de volle grond. Zo geniet je in de zomer al van zelf gekweekte paprika's.
Alle peper -en paprikaplanten zijn meerjarige planten. Echter in ons klimaat worden ze meestal gehouden als een eenjarige plant. Maar je kan ze ook laten overwinteren. De soort annuum is de grootste groep van het capsicum geslacht.
De paprika plant houdt van veel zon, dus als het plantje een dag of twee in een grotere pot staat mag deze gewoon in de volle zon staan. Let er wel op dat het met zonnig weer niet te warm wordt. Als de temperatuur te vaak boven de 30 graden komt, krijg je hard, leerachtig blad en stopt de plant met groeien.