Je kunt meerdere zaadjes in een potje van 9cm zaaien doen of meteen 1 zaadje per potje. Ik zaai altijd meer dan ik nodig heb en in verband met mijn kleine huis stop ik altijd zoveel mogelijk zaadjes in 1 potje. Ik houd de sterkste zaailingen zelf en geef de rest weg.
Laat in iedere bladoksel slechts één bloem staan en verwijder de rest. De vruchten worden zo groter. Een stuk of vier paprika's per plant is al heel mooi. Als je meer vruchten laat ontwikkelen, belast dat de plant te veel en dat gaat ten koste van de kwaliteit.
zaai zo vroeg mogelijk, liefst eind januari of begin februari, zo heb je in mei, wanneer de planten naar buiten kunnen al forse planten. kies het zonnigste, warmste en meest beschutte plekje in je tuin voor de paprikaplanten.
De plantafstand in de rij bedraagt 40 cm, de afstand tussen de rijen bedraagt 80 cm. De kiemblaadjes mogen niet onder de grond terechtkomen bij het uitplanten en de planten moeten worden gesteund. De kluit komt 1 cm boven de grond uit. Na het planten worden de paprikaplanten water gegeven.
Een paprikaplant heeft heel veel water nodig om zijn vruchten te kunnen vormen. Vooral in de zomermaanden kan het gebeuren dat de potgrond sneller uitdroogt. Daarom raden we je aan om steeds met je vinger de vochtigheid van de grond te controleren. Als de grond nog vochtig is, hoef je geen water te geven.
Een regenbescherming is niet nodig. Problemen met schimmels zijn er ook niet. Wel belangrijk is dat je een zeer warme, zonnige plaats kiest in uw tuin. Indien het een plant is die de buitenzon nog niet gewoon is, dan kan je best de eerste week de plant afschermen met vliesdoek.
In principe heeft elke paprika zaadjes, als je de paprika open snijd zie je bovenaan bij de steel een rondje waar zaadjes aan zitten. Díe haal ik er af en doe ze in een papieren enveloppe en schrijf de naam er op. Dit laatste is heel belangrijk omdat straks niet meer te zien welk zaadje van welke paprika komt.
Goede buren voor paprika zijn onder meer aubergines, tomaten, bieslook, ui, basilicum, peterselie en majoraan.
Alle peper -en paprikaplanten zijn meerjarige planten. Echter in ons klimaat worden ze meestal gehouden als een eenjarige plant. Maar je kan ze ook laten overwinteren. De soort annuum is de grootste groep van het capsicum geslacht.
De zaden van een paprika hebben weinig smaak en zijn zelden of nooit van nut voor de structuur van een bereiding. Daarom worden ze meestal verwijderd. De zaden van een hete peper, zoals de chilipeper, bepalen mee hoe 'heet' een bereiding smaakt.
Bemesting. Paprikaplanten die in de volle grond of kas groeien hebben tijdens hun groei geen verdere bemesting nodig maar bij de paprika's die in potten worden gekweekt is het aan te bevelen om na acht weken wat osmocote (kuipplant mest) door de grond te mengen.
Paprika's houden van warmte, dus het belangrijkste is om tijdens de kiemperiode voor een constante hoge temperatuur te zorgen. Bij 20 tot 22 graden duurt de kieming ongeveer 3 weken. Onder de 18 graden staan pepers en paprika's stil en wachten op warmere tijden om weer verder te kiemen of te groeien.
Paprika kweken
Een zaaibakje op de vensterbank is ideaal. De zaden kiemen het best bij een temperatuur van 18 tot 25°C. Met voldoende vocht en warmte zullen de zaden kiemen rond de 10 tot 15 dagen. Dat is dus later als de tomaten die zo'n 5 tot 10 dagen nodig hebben.
Tomaat - aardappel, erwt, venkel, diverse koolsoorten.
Paprika planten blijven nogal klein en hoeven daarom niet te worden gesnoeid. Na het overwinteren is het raadzaam de paprika te snoeien. Alle planten tot op het eerste oog na een vertakking terugsnoeien en verrotte en gele bladeren verwijderen. De planten kunnen dan in het voorjaar weer goed groeien en gedijen.
Peper- en paprikaplanten zijn eigenlijk heesters die niet winterhard zijn. Je zou ze daarom zelfs in huis kunnen laten overwinteren. Dat is niet gemakkelijk want ze zijn gevoelig voor diverse soorten luis en schimmels.
Neem de dief vast tussen jouw duim en wijsvinger, en buig deze voorzichtig om tot hij afbreekt. Doe dit met zachte hand zodat je de dieven niet helemaal scheurt want dan krijgen schimmels vrij spel. De kleine dieven aan de bovenkant van de plant (bovenste top) laat je beter staan.
De droogtijd is afhankelijk van de zaden, de gemiddelde droogtijd ligt tussen de drie en zes dagen. Laat ze liever een week te lang drogen dan een dag te kort. Te lang drogen kan geen kwaad, maar als de zaden vochtig blijven gaan ze schimmelen en zullen ze verrotten.
Paarse paprika's worden rozerood. Let alleen op bij de chocoladekleurige vruchten, want die bestaan ook in een onrijpe kleur die later rood wordt. Eigenlijk is het dus simpel: is de vrucht nog niet van originele kleur veranderd, dan is hij in principe nog niet rijp maar wel eetbaar.
De oogst vindt bij een buitenteelt plaats in september en oktober. In de (ongestookte) kas kun je de eerste vruchten in de meeste gevallen vanaf halverwege juli oogsten. Oogst paprika's door ze voorzichtig van de plant te breken en de vrucht omhoog langs de stengel te buigen.
Paprika's zijn klaar wanneer ze rood, geel, oranje of groen kleuren. De kleur van paprika's varieert afhankelijk van de variëteit. Sommige variëteiten zullen zoet zijn, terwijl andere heet zullen zijn. Paprika's worden geoogst wanneer ze volledig rijp zijn.
Paprika- en peperplanten toppen
Je knijpt of knipt de top eruit. Op deze manier zie je binnen een week in de okseltjes van de bladeren nieuwe scheuten ontstaan. Hierdoor wordt het een vollere plant en krijg je meer bloemen en meer oogst. Paprika's en pepers groeien bij mij in de open lucht en dat gaat prima.