Met het blote oog zijn er al duizenden sterren die kunnen verkocht worden. Met een kleine telescoop kan je meer dan een half miljoen sterren zien. Onze melkweg alleen telt zo'n 100 miljard sterren. Aan 50 dollar per ster ben je dus schatrijk.
Dat kan dus niet, want sterren kun je niet kopen. Er zijn verschillende websites waar je een ster kunt 'kopen'. Voor een klein bedrag euro mag je je eigenaar noemen van zo'n hemellichaam. Bij de aankoop van de ster krijg je een certificaat met de hemelcoördinaten van je ster.
Kortom, een ster kopen is dan wel niet mogelijk, maar een ster benoemen in het Online Star Register is wel de meest bijzondere manier om een bepaalde gelegenheid of gebeurtenis te symboliseren. Een registratie kost €39.
Kan ik de naam van een ster kopen? Het is ook niet mogelijk om de naam van een ster te kopen. De Internationale Astronomische Unie is de enige instelling die het recht heeft om hemellichamen te benoemen.
Een ster vernoemen via NASA
De enige organisatie die namen van sterren publiceert die door de wetenschappelijke gemeenschap aan sterren zijn gegeven, is de IAU (Internationale Astronomische Unie). Dit betekent dat wanneer je een ster wilt benoemen en dit als cadeau aan iemand wilt geven, je niet bij NASA terecht kunt.
Je kan geen ster kopen of er je naam aan geven. Zo eenvoudig is het. Als je aan de nachthemel een extra dimensie wil geven, heb ik een interessante tip. Geregeld komt het ISS langs: een heel helder lichtpunt aan de hemel.
Als we voor het gemak aannemen dat een gemiddeld sterrenstelsel honderd miljard sterren telt, dan zijn er in het waarneembare heelal dus honderd miljard keer honderd miljard sterren. Dat zijn er tien triljard - een één met tweeëntwintig nullen.
Volle Maan. 's Avonds rond 22.30 uur zie je aan de oostzuidoostelijke hemel een wijde samenstand van de maan en de reuzenplaneet Jupiter. De planeet staat op grote afstand links van de maan. Hoger aan de hemel is het Herfstvierkant zichtbaar: de vier helderste sterren van het sterrenbeeld Pegasus.
Vanuit astronomisch oogpunt zijn er 13 dierenriemconstellaties. Die constellaties zijn Ram, Stier, Tweelingen, Kreeft, Leeuw, Maagd, Weegschaal, Schorpioen, Boogschutter, Steenbok, Waterman, Vissen en Ophiuchus.
Het is afhankelijk van je locatie of je een sterrenbeeld of constellatie wel of niet kunt zien. Bepaalde constellaties zijn vanaf de meeste locaties ter wereld zichtbaar, terwijl je mogelijk naar de andere kant van de wereld moet reizen om andere sterrenbeelden te zien.
Als een lichtstraal door die trillende lucht gaat, wordt het licht ietwat gebroken. Het resultaat is een fonkelende ster. Het licht van een ster die laag boven de horizon staat, moet een langere weg door de dampkring afleggen. Daarom zullen die sterren meer flikkeren.
Over Algol. Op dit moment kun je de ster Algol 's nachts zien knipperen. Elke 69 uur daalt zijn helderheid tot slechts 30 procent van zijn normale niveau, en tien uur later is hij weer op vol vermogen. De naam Algol betekent 'demon' in het Oudarabisch en zijn gedrag houdt astronomen al bezig sinds de oudheid.
De ster met de grootste schijnbare helderheid (afgezien van de zon!) is Sirius, de hoofdster in het sterrenbeeld Grote Hond. Sirius is vooral in de wintermaanden goed zichtbaar. Hij staat linksonder het opvallende wintersterrenbeeld Orion.
Vooruitzicht. Astronomen hebben, met behulp van gegevens afkomstig van de ruimtetelescoop Hubble, berekend dat de Melkweg waarschijnlijk over 4 miljard jaar zich zal samenvoegen met het Andromeda-sterrenstelsel. De zon raakt wellicht uit haar koers, maar dat zal verder geen gevolgen hebben voor het zonnestelsel.
VY Canis Majoris (VY CMa) is een type M superreus of hyperreus in het sterrenbeeld Grote Hond (Canis Major). Het is een van de grootste sterren die in het heelal zijn ontdekt. De straal van de rode ster is ongeveer 1420±120 maal zo groot als die van onze zon, waardoor onze zon er enkele miljarden malen in zou passen.
Wetenschappers maakten een kaart met de gebieden waar de Melkweg niet langer zichtbaar is vanaf de aarde. Ook in Nederland is het sterrenstelsel niet te zien. De wetenschappers gebruikten onder meer satellietbeelden om de lichtvervuiling in kaart te brengen.
Als het gas binnenin de ster verbruikt is zal de ster langzaam uitdoven. Dit duurt echter miljoenen tot miljarden jaren, dus dat kunnen wij mensen nooit zien gebeuren. Wat we wel kunnen zien is dat sommige sterren aan het uiteinde van hun leven exploderen (we noemen dit een supernova).
Satelliet(en)
Satellieten zijn op een heldere nacht vaak te zien als een bewegend “sterretje”, een puntje met de helderheid van een ster. Ze bewegen langzaam (veel langzamer dan meteoren) en zijn vaak minutenlang te volgen.
Natuurlijk staan de sterren en de planeten zelf ook niet stil: ze lijken zich langzaam aan de hemel te verplaatsen als gevolg van de draaiing van de aarde. Maar soms zie je een object met vrij hoge snelheid tussen de sterren door bewegen.
Hemellichamen zoals sterren ondervinden hetzelfde effect. Zelf fonkelen zij niet, maar doordat ze door de dampkring schijnen wordt hun licht enigszins afgebogen en gebroken (zoals in een prisma), waardoor de ster licht lijkt te trillen of voortdurend van kleur te veranderen.
Het licht dat een ster uitstraalt, doet er een flinke poos over om de aarde te bereiken. Het licht van een ster die 10 miljoen kilometer wegstaat, is een heel jaar onderweg voor het de aarde bereikt. Dus als wij een ster zien, kan het licht van deze ster al jaren onderweg zijn.
Met het blote oog of met een goede verrekijker
Je kan op heldere nachten met het blote oog soms al onwijs goed sterren zien en voor een beginner is een sterrenkijker of telescoop echt niet nodig. Maar wat wel fijn kan zijn om mee te nemen of te gebruiken, dat is een goede verrekijker.