Het dragen van de uitvaartkist wordt meestal gedaan door 6 personen, afhankelijk van het gewicht. Het is zeker niet noodzakelijk dat de kist door professionele dragers gedragen wordt. Naasten kunnen heel goed zelf dragen. Vaak is het een bijzonder moment als bijvoorbeeld de kinderen, kleinkinderen, vrienden etc.
Een lege doodskist weegt tussen de 40 en 60 kilo. Zwaardere modellen zoals amerikaanse grafkisten wegen ongeveer 60 tot 80 kilo. Als de overledene in de kist ligt weegt een doodskist dus al snel meer dan 100 kilo.
Meestal wordt een uitvaartkist gedragen aan een aantal handvatten ofwel handgrepen die aan de zijkanten van een kist zijn gemonteerd. Meestal zitten er vier stuks aan iedere kant van de kist, zodat deze met acht personen kan worden gedragen. Dat kan dan vanzelfsprekend ook met minder: bijvoorbeeld zes personen.
De kosten per drager liggen tussen de € 50 en € 100. Dit is onder andere afhankelijk van de afstand waarover de kist gedragen moet worden en of de kist alleen naar het graf gedragen moet worden of ook al op een eerder moment gedragen moet worden. Er zijn zes dragers nodig om de kist van een volwassen persoon te dragen.
Een afscheidsgroet, herinnering of wens. Op de kist, de binnenkant van de deksel of op de wade waarmee de overledene zal worden toegedekt. Iets tekenen of schrijven op de kist kan ook een mooi afscheidsritueel zijn bij het verlaten van de aula.
Op het ander lint komen de namen van wie het rouwwerk is. Een derde rouwlint in het midden is ook mogelijk. Wanneer het een crematie betreft wordt er nooit gekozen voor “Rust zacht” omdat dit verkeerd kan overkomen bij de nabestaanden. Er passen 50 tekens (inclusief spaties) op een rouwlint.
Na verloop van tijd zakken de zijkanten van de kisten in elkaar, maar de (kisten met de) lichamen zakken niet dieper de grond in. Die blijven allemaal liggen op de diepte waarop ze begraven zijn. In een 3-persoons graf worden de kisten vaak geplaatst op dieptes van ongeveer 120 cm, 210 cm en 300 cm.
De personele lasten zijn hoog en die gebouwen zijn duur. De gemiddelde uitvaart kost daarom tussen de 6.000,- en 7.000,- euro. Hoeft u die service en luxe allemaal niet en vervoert uw zoon u zelf naar een begraafplaats, dan is een begrafenis onder de 1.000,- euro uit te voeren.
Wat is de goedkoopste begrafenis? We spreken over de goedkoopste begrafenis wanneer je kiest voor de meest normale en eenvoudige dekking. De gemiddelde uitvaart kost ongeveer € 6.500,-. Wanneer je je wensen zodanig inperkt kun je beschikken over een budget begrafenis voor rond de € 5.000,-.
Een mechanisch apparaat om de kist in het graf te laten zakken. Er zijn twee soorten liften: mechanische en hydraulische. De laatste jaren komen er steeds meer verzoeken van nabestaanden om de kist op de "ouderwetse manier", namelijk met touwen, in het graf te laten zakken.
De hoeveelheid as die resteert na een crematie bedraagt gewoonlijk tussen de 2,5 en 3,5 kg.
Dat hangt ervan af voor hoeveel personen een graf is ingericht. Bij 3 personen is de diepte circa 3 meter. Het kan wat variëren, maar het is in ieder geval wettelijk verplicht is dat (de bovenste) kist minimaal 65 cm onder de grond staat.
"In het crematorium worden kisten verbrand. Bloemen worden weggehaald, maar tekeningen, kaarten en foto's worden in de oven mee verbrand op 850 graden. Het duurt één tot anderhalf uur voordat alles in as verandert. Botfragmenten worden verbrijzeld en de as wordt in een urn gedaan."
Als je door het land heen kijkt naar waar al wel eeuwige grafrust is, zie je dat de prijskaartjes uiteenlopen van 2.500 tot 8.000 euro. Als de grond door de gemeenschap wordt gefinancierd, kan je goedkoper begraven omdat je de kosten al hebt afgedekt.
'Schudden' is in feite een vorm van ruimen van een graf, waarbij de verzamelde resten dieper onder hetzelfde graf ter aarde worden besteld. Die resten tellen dan niet meer als een bijzetting. Zo is er in het graf ruimte gemaakt voor nieuwe begravingen.
Hoeveel betaal je aan grafrechten? Gemiddeld moet je per jaar rekenen op €175 à €185. Dat zegt de Landelijke Organisatie van Begraafplaatsen (LOB), brancheorganisatie van begraafplaatsexploitanten. Maar je mag vaak niet zelf bepalen hoelang je een graf huurt.
Elk geval is anders. De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Grofweg kan je aanhouden dat massief vuren- of populierenhout 10 tot 15 jaar goed blijft. Eikenhout en tropisch hout 25 tot 50 jaar. Wanneer je kiest voor een fineer houten kist, dat is spaanplaat met een heel dun laagje hout eroverheen, moet je rekening houden met een houdbaarheid van een maand.
Gemiddeld duurt het een jaar of 7 voordat een overledene een skelet, dus alleen maar botten, is. Daarom schrijft de wet voor dat iemand die begraven wordt, minstens 10 jaar begraven moet blijven. Dan is een overledene in bijna alle gevallen helemaal een skelet.
De Wet op de lijkbezorging zegt niet hoelang iemand minstens boven de grond moet staan om begraven (of gecremeerd) te mogen worden. De wet formuleert het anders. De wet zegt dat er niet binnen 36 uur na het overlijden mag worden begraven of gecremeerd.
Wens iemand sterkte
Zeg tegen jouw dierbare dat je het verschrikkelijk vindt wat er is gebeurd en je met hem meeleeft. Wens hem alle kracht toe die hij nodig heeft. Geef bovendien aan dat je er altijd voor hem bent en dat hij altijd op jouw steun kan vertrouwen en hulp aan je kan vragen.
Wij vertrouwen het toe aan de aarde en het zal tot stof vergaan. Maar zijn/haar naam zal blijven bestaan .......... Houdt de herinnering aan hem/haar in leven, want hij/zij is pas echt dood als we zijn/haan naam niet meer noemen.