“Bij CT wordt een dosis röntgenstraling gebruikt die vele malen hoger is dan bij een gewone röntgenfoto. Röntgenstraling is schadelijk en richt zijn schade aan op het moment van toediening. Als standaard zou je kunnen aanhouden dat iemand niet meer dan drie maal per jaar CT-onderzoek mag ondergaan.
In 1993 waren er ongeveer 75.000 verrichtingen, in 2019 is dit opgelopen tot bijna 1 miljoen . Voor het aantal MRI-onderzoeken is een stijging 46.000 onderzoeken waarneembaar in 2019 ten opzichte van 2018, dit is een stijging van bijna 5 procent.
Het laten maken van één of twee, of zelfs meerdere röntgenfoto's per jaar kan geen kwaad. Röntgenstraling is alleen schadelijk als u er vaak en lang aan blootgesteld wordt.
Nee, de straling die wordt gebruikt bij röntgenonderzoeken blijft niet achter in uw lichaam. Na het röntgenonderzoek bent u dus niet radioactief.
Nadelen zijn: een CT-scan betekent een relatief sterke stralingsbelasting: een onderzoek met een CT-scan staat ongeveer gelijk aan 200 röntgenfoto's. het is een kostbaar onderzoek. er is contrastmiddel nodig om de bloedstroom beter af te beelden.
Het voornaamste risico van grote doses straling is het ontstaan van kanker. De hoeveelheden straling die gebruikt worden bij een röntgenonderzoek zijn te klein om aan te tonen dat hierdoor kanker ontstaat.
Ioniserende straling heeft directe en late effecten op ons lichaam. Directe effecten treden op kort nadat iemand is blootgesteld aan een hele hoge dosis radioactiviteit (vanaf 1 gray). Zo iemand kan stralingsziekte oplopen. Dit uit zich in misselijkheid, diarree en een toenemend tekort aan bloedlichaampjes.
Röntgenstraling kan het DNA beschadigen. Te veel ioniserende straling kan namelijk de opbouw van atomen veranderen. Wanneer beschadigd DNA niet goed hersteld wordt, kan dit op langere termijn kanker veroorzaken.
Heb je snel last van tandbederf, dan kan je tandarts aanbevelen om jaarlijks röntgenfoto's te maken, om zwakke plekken te ontdekken en ze te behandelen voor het bederf doorzet. Kinderen en tieners hebben mogelijk vaker röntgenfoto's nodig dan volwassenen, omdat hun tanden en kaken nog niet volledig ontwikkeld zijn.
Een CT-scan geeft een arts een compleet overzicht van bijvoorbeeld het gehele boven- en onderlichaam. Een MRI daarentegen laat meestal maar een beperkter deel van het lichaam zien, bijvoorbeeld alleen de onderbuik en toont organen meer op detailniveau.
Langdurige blootstelling aan MRI-scanner heeft gevolgen voor de gezondheid. De magnetische velden kunnen op lange termijn invloed hebben op het gehoor, bloeddruk en slaap. Bij een MRI-scan wordt er een foto gemaakt van het lichaam zodat de arts je binnenkant goed kan bekijken.
De MRI-scan werkt met sterke elektromagnetische straling. Deze straling is niet gevaarlijk. Er wordt geen röntgenstraling gebruikt. Met een MRI krijgt een arts informatie over eventuele aandoeningen en kan hij een behandeling adviseren.
Voor werknemers die tijdens het werk met ioniserende straling te maken hebben, geldt een maximale effectieve dosis van 20 millisievert (mSv) per jaar. Voor zwangere vrouwen is dat maximaal 1 mSv tijdens de zwangerschap, vanwege de risico's voor de ongeboren vrucht.
Echt serieus wordt het rond de 4000 millisievert. Als een persoon dan niet wordt behandeld, kan hij binnen twee maanden sterven. Bij 10.000 millisievert zal iemand in een of twee weken dood zijn aan interne bloedingen. Het dubbele daarvan tast het centrale zenuwstelsel aan en leidt binnen enkele uren tot de dood.
Behandeling. In principe bestaat er geen behandeling tegen de directe effecten van ioniserende straling. Slechts de secundaire effecten kunnen eventueel bestreden of beperkt worden. Het maakt overigens verschil of de bestraling lokaal of over het gehele lichaam plaatsvond.
De symptomen van stralingsziekte zijn hoofdpijn en vermoeidheid bij lichte vormen. Bij zeer zware gevallen treden zwaardere symptomen op, zoals misselijkheid, overgeven en uiteindelijk de dood binnen een paar weken. Iedereen die wordt blootgesteld aan een extreem hoge dosis straling krijgt stralingsziekte.
Radioactieve of beter gezegd ioniserende straling delen we in in alfa-, bèta- en gammastraling. Alfastraling is de gevaarlijkste van de drie. Alfastraling bestaat uit de kernen van heliumatomen die met 10.000 tot 20.000 km/s rondrazen.
Mensen die regelmatig een tandarts zien een goede mondhygiëne en geen huidproblemen hebben, kunnen het beste elke twee tot drie jaar röntgenfoto's laten maken om te controleren op vroege tandbederf, zegt Dr.
Vaak wordt dan gezegd dat mensen overgevoelig zijn voor elektromagnetische straling. Mensen met IEI kunnen last hebben van jeuk, een brandend gevoel, vermoeidheid, concentratieproblemen, duizeligheid, misselijkheid, spierpijn, spijsverteringsstoornissen, hoofdpijn, pijn in de borst, ...
Nee, de straling van een wifi antenne is in principe niet schadelijk voor uw gezondheid. Er word gebruik gemaakt van elektromagnetische velden om gegevens te verzenden door de lucht. Net als bij andere netwerken, zoals mobiele telefonie. Bij hele hoge sterktes kunnen deze elektromagnetische velden weefsels verwarmen.
Relatie tussen straling en de kans op kanker
Voor stralingsbeschermingsdoeleinden gaat men uit van een lineaire relatie tussen stralingsdosis en de kans op het ontstaan van kanker, zonder een drempeldosis. Boven 100 mSv millisievert (millisievert) is deze relatie aangetoond.
Er wordt vaak gedacht dat de straling die gebruikt wordt bij röntgenonderzoek, gevaarlijk is. De hoeveelheid straling (doses) die gebruikt wordt voor röntgenonderzoek is echter zo klein, dat er geen schadelijke effecten kunnen optreden.
Een CT-scan van de buik maakt een overzicht van de organen, weefsels en vaten in de buik. De CT-scan maakt een dwarsdoorsnede van het orgaan. Op die manier wordt een hele serie gedetailleerde afbeeldingen gemaakt. Dit is met een gewone röntgenfoto niet mogelijk.
We doen dit onderzoek om te kijken of iemand een bepaalde aandoening heeft. Bijvoorbeeld een abces, verwijd bloedvat, gebroken bot, bloeding, tumor, galsteen, niersteen of ontsteking. Met een CT-scan kunnen we ook controleren wat het resultaat is van een behandeling zoals een operatie of een medicijnenkuur.