Per kledingstuk komt er gemiddeld 63 kg CO2 vrij, hoeveel kilo Co2 heb jij vandaag aan? Een groot probleem in de sector zijn de goedkope 'fast fashion' winkelketens, zij spelen goed in op de wegwerpcultuur van de westerse bevolking.
Door het wassen van kleding komen er jaarlijks ongeveer 500.000 ton aan microvezels vrij. Dit staat ongeveer gelijk aan 50 miljard plastic flesjes. Microvezels zijn kleine deeltjes plastic die niet afbreekbaar zijn. Verreweg de grootste boosdoener hiervan is de stof polyester.
Het produceren van kleding is slecht voor het milieu
En bij het verven van kleding worden er heel veel chemicaliën gebruikt. Bovendien wordt voor de productie van kleding vaak gebruik gemaakt van fossiele brandstoffen, wat bijdraagt aan de uitstoot van broeikasgassen en klimaatverandering.
Plastic vervuiling
Bij het produceren, dragen, wassen en drogen van synthetische kleren komen kleine plastic vezels vrij. Vooral fleece geeft veel van dit soort microplasticvezels af. Die vezels kunnen vervolgens in de lucht, bodem, zoete en zoute wateren belanden.
De kledingindustrie is vervuilender dan de lucht- en scheepvaart bij elkaar. Door de hoge uitstoot, chemische kleuring en grote mate van overproductie. Daarbovenop gooien we per jaar wereldwijd 764.000 vuilniswagens aan kostbare materialen weg.
De totale industrie draagt bij aan zo'n 32% van de totale uitstoot van de broeikassen. Eén van deze vervuilers is de chemische industrie. De chemicaliën die voor deze vervuiling zorgen worden gebruikt in producten als plastic en kunstmest.
Goedkoop, maar er komen veel schadelijke stoffen bij vrij. Volgens de statistieken van Milieu Centraal is kledij goed voor een uitstoot van 5,3% CO2. Topmerk Nike geeft in zijn duurzaamheidsrapport aan dat 73% van het totale waterverbruik bij de productieprocessen naar de teelt van katoen gaat.
Binnen de modewereld is de spijkerbroek even iconisch als vervuilend: aan de productie van een gemiddeld paar jeans komt zo'n 7000 liter water te pas, een dosis zware chemicaliën en vaak slechte arbeidsomstandigheden.
Kleren die gemaakt zijn van gerecycled materiaal hebben minder impact op het milieu omdat minder nieuwe materialen nodig zijn. In het label staat dan bijvoorbeeld 'gerecycled katoen' of 'gerecycled polyester'. Je kunt ook een keurmerk tegenkomen.
Nieuwe kleren van oude kleren maken
Het goede nieuws is dat het kán, kleding recyclen. Sterker nog: het gebeurt al. Het slechte nieuws: slechts een klein deel van al het materiaal dat wereldwijd voor de productie van kleding wordt gebruikt, wordt uiteindelijk gerecycled: 13 procent.
Om de prijzen zo laag mogelijk te houden, worden veel fast fashion kledingstukken geproduceerd in landen waar de arbeidsomstandigheden slecht zijn, en waar de werknemers uitgebuit worden. Denk aan lange werkdagen, lage lonen, onveilige fabrieken, kinderarbeid en mensenrechtenschendingen.
Door kleding niet weg te gooien, maar tweedehands aan te bieden, draag je niet bij aan de grote hoeveelheden afval die enorm schadelijk zijn voor ons milieu. Koop je iets tweedehands, dan verleng je de levensduur van een kledingstuk.Het wordt niet verbrand en hierdoor komen er minder afvalstoffen vrij.
Als je iets tweedehands koopt in plaats van iets nieuws is dat meestal goed voor het milieu. Er hoeft dan niks nieuws gemaakt te worden en dat scheelt bijna altijd grondstoffen, energie en afval. Maak tweedehands dus je eerste keus! Naast milieuwinst betekent het ook winst voor je portemonnee.
Wat duurzame stoffen betreft, is lyocell – ook wel bekend als Tencel – de absolute top. Naast dat het goed scoort qua duurzaamheid, heeft het ook nog eens hele fijne eigenschappen: het is zacht, zo sterk als polyester en neemt vocht beter op dan katoen. Daarnaast houdt het je net als wol lekker warm.
Veruit de meeste energie die we in Nederland verbruiken (zo'n 85 procent) komt van fossiele brandstoffen: aardolie, aardgas en kolen. Deze fossiele brandstoffen zorgen voor de uitstoot van broeikasgassen, en bovendien veroorzaken ze de nodige vervuiling.
Naast de milieu-impact heeft de kledingindustrie ook een grote sociale impact. Wereldwijd werken miljoenen mensen in slechte arbeidsomstandigheden, met lange werktijden en lage lonen.Kinderarbeid en gedwongen arbeid zijn ook problemen die in de sector voorkomen.
De meest duurzame kleding is dus én op een eerlijke of verantwoorde wijze gemaakt, én van natuurlijke materialen zoals biologisch katoen of andere materialen die minder belastend zijn voor het milieu, zoals hennep, bamboe of tencel (eucalyptus).
De duurzaamheid van Zara
Voor 2025 gebruiken Zara en haar zustermerken alleen nog maar 100% duurzame stoffen, is het motto. Het merk stelt als doel om in 2025 alleen nog maar afval te storten op stortplaatsen van Zara-faciliteiten.
Dit zijn onder meer Hugo Boss, Ralph Lauren en Max Mara. Die laatste twee geven dan ook geen enkele openheid over hun productieproces en beleid. ACNE, McGregor en Tommy Hilfiger lichten hun beleid voor arbeidsomstandigheden redelijk toe.
De zeep wordt niet goed uit de kleding gespoeld, daardoor gaan de kledingstukken stinken. Daarnaast is het gebruik van te veel wasmiddel niet goed voor de wasmachine. Er kan 'vetluis' ontstaan, waardoor de kleding ook gaat stinken.
Je hoeft jeans eigenlijk nooit te wassen. En sterker nog, door te wassen zou je de denimvezels alleen maar onnodig hard laten slijten. Met name tijdens het centrifugeren krijgt de spijkerbroek veel te verduren, waardoor je die beter niet kunt wassen. De stof wordt dunner en kan uiteindelijk scheuren.
Wie niet regelmatig doucht of zich op de juiste manier wast, kan last krijgen van vuil, zweet en dode huidcellen op het lichaam.Jeans nemen geurtjes snel op, waardoor het vies kan ruiken. Verder kan ook het zweet gedurende de dag en druppels urine voor een onaangename stank bij je kruis zorgen.
Tegenwoordig wordt kleding in uiteenlopende (ontwikkelings-)landen over de hele wereld gemaakt, waarbij de top vier (China, Turkije, Bangladesh en India) samen verantwoordelijk zijn voor bijna 75 procent van de totale handel.
Wist je dat we in Nederland jaarlijks ongeveer 145 miljoen kilo kleding bij het restafval gooien? Dat zijn zo'n 24 kledingstukken per persoon. Zonde, want 65 procent van de kleding is prima geschikt voor recycling.
De Chinese textielindustrie is niet alleen een belangrijke economische sector, goed voor 7,6 procent van het totale handelsvolume , maar ook een grootgebruiker van chemi- caliën. Veel van die stoffen zijn schadelijk en persistent.