Een ruggenprik kan gegeven worden vanaf 2 of 3 centimeter ontsluiting en werkt door tot aan de persfase.
In geval van een thuisbevalling bellen we bij 5-6 centimeter ontsluiting de kraamverzorgster die ons komt ondersteunen bij de bevalling. Ga je poliklinisch bevallen dan gaan we bij 5-6 centimeter ontsluiting richting het ziekenhuis. De eerste vijf centimeter zijn voor de meeste vrouwen goed te doen.
Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat je het effect echt merkt. Na de ruggenprik wordt regelmatig je bloeddruk gecontroleerd. Ook wordt de hartslag van de baby gecontroleerd met een CTG.
Je kunt jeuk krijgen. Het persen duurt gemiddeld 15 minuten langer dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De kans op een bevalling met een zuignap (vacuümpomp) is iets groter dan bij een bevalling zonder ruggenprik. De arts zet dan een zuignap op het hoofdje van je baby.
Toename aantal ruggenprikken. Tijdens de bijna 840.000 bevallingen die tussen 2015 en 2020 plaatsvonden in Nederland, koos 20,1 procent van de vrouwen voor een ruggenprik. Dit is een stijging ten opzichte van 2010, toen dit op ongeveer 16 procent lag.
De ruggenprik moet helemaal uitgewerkt zijn voordat u naar huis kunt. Ook moet u een keer naar het toilet zijn geweest.
Zo schakelen we de zenuwen, die pijnprikkels van de baarmoeder en de bekkenbodem vervoeren, uit en voel je je weeën niet meer. Na een ruggenprik voel je minder aan de onderkant van je rug, billen en benen. Gemiddeld duurt het 5 tot 15 minuten voordat je het effect echt merkt.
Als je dat soort weeën hebt vordert de ontsluiting gemiddeld met 1 centimeter per uur. Maar vaak pas als de eerste 4 centimeter al behaald zijn. De eerste 4 centimeter zijn bij een eerste kindje heel onvoorspelbaar. Soms duurt het dagen, soms is het in een paar uurtjes gepiept.
We maken de huid van uw onderrug schoon. Als dat nodig is, verdoven we de plek waar u de ruggenprik krijgt met een prikje. U krijgt een injectie met een dunne naald onder in uw rug. Meestal doet dit geen pijn.
Wat is het effect van epidurale pijnstilling? In principe is het mogelijk dat je helemaal geen pijn hebt tijdens de ontsluitingsfase of tijdens het persen. Soms worden je benen slap of krijg je een tintelend doof gevoel in je buikhuid en/of benen. Deze effecten verdwijnen als met de medicijnen wordt gestopt.
'Ouderwets' persen:
Probeer zo lang mogelijk en zo hard mogelijk te drukken in de richting van je onderbuik en anus. Als je de lucht niet meer kan vasthouden, blaas je zachtjes uit en neem je vervolgens weer een hap lucht en herhaal je het hele proces. Tijdens een wee probeer je drie keer te persen.
Bijna alle vrouwen ervaren een bevalling als pijnlijk. Toch is pijn bij de bevalling een normaal iets. De pijn tijdens de bevalling neemt meestal toe als de ontsluiting vordering laat zien. Het is in deze fase vaak te voelen in de onderbuik, de onderrug of soms richting de bovenbenen.
Soms zijn er medische redenen waarom je geen ruggenprik kunt krijgen. Het is het beste om dit voor je gaat bevallen uit te (laten) zoeken. Als je overgewicht hebt kan de epidurale verdoving moeizamer en langzamer verlopen of helemaal niet lukken.
De middenfase wordt gekenmerkt door het vlotter vorderen van de ontsluiting en het sterker worden van de weeën. De weeën komen korter na elkaar. Ongeveer om de 4-5 minuten in het begin van deze fase en om de 2-3 minuten later in deze fase.
Actieve ontsluitingsfase: 4-7 centimeter ontsluiting
Je hebt nu al je concentratie en kracht nodig om je weeën op te vangen. Met 5 cm ontsluiting komen de weeën nu ongeveer elke 2-4 minuten en houden 1-1,5 minuut aan. Vanaf nu zal je ontsluiting gemiddeld 1 cm per uur vorderen bij een eerste kindje.
Ontsluiting is het opengaan van je baarmoedermond, zodat je kindje geboren kan worden. Dit gaat centimeter voor centimeter en bij 10 cm heb je volledige ontsluiting. Om ontsluiting te krijgen heb je weeën nodig. Een wee is een samentrekking van de baarmoederspieren.
Veel patiënten voelen zich nog dagen en soms zelfs maanden na een grote ingreep moe. Als uw lichaam een grote wond heeft zorgen uw hersenen er voor dat u het wat rustiger aan gaat doen. Zo herstelt u sneller.
De eerste twee weken na de punctie kunt u last hebben van hoofdpijn en/of misselijkheid. Als u hier last van krijgt, moet u drie tot vier dagen strikte bedrust houden en veel drinken. Veel drinken betekent minimaal acht glazen per dag. Voor de hoofdpijn kunt u zo nodig paracetamol innemen.
Blijf bewegen. Heel veel onderzoeken hebben al aangetoond dat blijven bewegen helpt om je bevalling te bespoedigen en ervoor zorgt dat je minder pijn voelt. Loop rond, hang om de nek van je partner, heupwieg, kwispel als een hond op handen en knieën, alles wat jou helpt.
Je hebt zelf invloed op de hoeveelheid oxytocine die je lichaam aanmaakt. Als je ontspannen bent, je veilig voelt en je over kunt geven aan hetgeen er gebeurt maakt je lijf meer oxytocine aan. Hierdoor krijg je betere weeën en ontsluit je sneller.
Als je baarmoedermond er klaar voor is, dit noemen we rijp zijn, en je hebt al minimaal 1 cm ontsluiting dan kunnen we strippen. Dit houdt in dat we met 1 vinger in de baarmoedermond de vliezen aan de binnenkant van de baarmoedermond een beetje los woelen.
Heb je echt een razendsnelle bevalling, dan wordt dat een stortbevalling genoemd. Het hele baringsproces duurt dan vier uur of korter. Dat klinkt als een droom, maar er zitten ook wat mogelijke nadelen aan.
Als wij de vliezen breken doet dit geen pijn. Je voelt alleen een beetje warm water lopen. Ook daarna maak je steeds opnieuw vruchtwater aan, zodat je kindje nooit 'droog' ligt. Als je nog geen sterke weeën hebt mag je niet in bad, vanwege de kans op infectie.
Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur. Ben je al eens bevallen dan duurt het gemiddeld 15 minuten, maar soms is ook 1 perswee al genoeg.
Meestal neemt de pijn toe naarmate de ontsluiting vordert. De pijn is voornamelijk onder in de buik aanwezig en wordt soms als rugpijn gevoeld. Ook de pijn tijdens het persen verschilt: soms is het een opluchting om mee te mogen persen, soms doet persen juist het meeste pijn.