Ook een overleden paard kan een waardige uitvaart krijgen, in een heus paardencrematorium. Met een inslaapstal als voortraject en een enorme oven als laatste stap.
De hoeveelheid as van uw overleden dierbare dat vrijkomt na de crematie. De gemiddelde hoeveelheid as die vrijkomt na de crematie van een volwassene is ongeveer 3 tot 3.5 liter.
Voor een gemiddeld paard van 500 kg deel je die 500 kg door 100 en dat vermenigvuldig je dan met 1,5. Je komt uit op een gewicht van 7,5 kg. Deze 7,5 kg is het gewicht aan droge stof dat een paard van 500 kg dagelijks nodig heeft.
Van een volwassen persoon blijft ongeveer 1,5 kg as over na een crematie.
Na crematie wordt de oven geruimd en de asresten verzameld in een aspan. De crematieresten worden daarna verpulverd in een zogenaamde cremalutor, een machine die met loden ballen de poreuze asresten (botjes) fijnmaalt. Vervolgens wordt de as verzameld in een asbus.
Het wit-grijze poeder is de as
Wat men uit de crematieoven haalt na crematie, is een menselijk lichaam maar dan enkel de botten. De vermaling van deze botten of beenderen, zorgen voor het wit-grijze poeder dat we kannen: as.
Op het ander lint komen de namen van wie het rouwwerk is. Een derde rouwlint in het midden is ook mogelijk. Wanneer het een crematie betreft wordt er nooit gekozen voor “Rust zacht” omdat dit verkeerd kan overkomen bij de nabestaanden. Er passen 50 tekens (inclusief spaties) op een rouwlint.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
De kleur van de huid verdonkert ook. Ongeveer een week na de intreding van de dood beginnen gassen, die door bacteriële en chemische processen worden geproduceerd, opzwelling van het lichaam te veroorzaken.
De eigenaar van het crematorium moet de asbus ten minste 1 maand bewaren. Wilt u meteen na de crematie de asbus meenemen naar het buitenland? Dan moet u de officier van justitie om ontheffing van de bewaartermijn vragen. Zonder die ontheffing moet u 1 maand wachten voordat u de asbus mag uitvoeren.
Paarden en pony's
Van paarden is het nog minder bekend hoe en hoelang ze rouwen. Sommige eigenaren beweren dat ze het lang merken aan hun paard, maar het is moeilijk te bewijzen. Paarden zijn vluchtdieren.
Het paard wordt dan opgehaald met speciaal vervoer, onderzocht en afgevoerd. De kosten hiervoor bedragen ongeveer 500 euro. Ook kun je je paard doneren aan de wetenschap bij de Universiteit Utrecht. Het kan zijn dat je dan zelf vervoer moet regelen hiervoor.
Voor de aankoop van een pony moet je rekenen op 1.000 tot 5.000 euro. Een paard dat opgeleid is, kost gemiddeld tussen de 4.000 en 10.000 euro. Voor paarden die al (hoog) in de sport zijn uitgebracht, is 'the sky the limit'.
Er is nog een andere reden waarom de asresten pas na een maand vrijgegeven worden. Het geeft justitie de kans de as te onderzoeken op zaken die kunnen wijzen op een niet-natuurlijke doodsoorzaak. Denk bijvoorbeeld aan gifsporen. Gelukkig is daar in veruit de meeste gevallen geen reden toe.
Per dag doet hij gemiddeld twaalf crematies, maar bezig met de dood of zijn eigen sterfelijkheid is hij niet echt. "Je weet dat er een persoon in de kist ligt, maar je moet er niet te veel bij stilstaan.
Strooi de as laag bij de grond of graaf een kuiltje waar de as in kan. De as kan je bedekken met bladeren. Als je gaat verstrooien op het water, houd er dan rekening mee dat de as een tijdje op het water blijft liggen. Bloemblaadjes of bloemen kunnen dat beeld een beetje verzachten.
De mond kan je na overlijden dichtdoen en met een handdoek-rolletje onder de kin dichthouden. Maar de mond is de sterkste spier van je lichaam en als de spierstijfheid afneemt, gaat de mond weer open staan. Overigens moet je als iemand een kunstgebit heeft, dit weer indoen voor het sluiten.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Het lichaam laat methaanthiol vrij gedurende het ontbindingsproces. Methaanthiol ruikt naar zweetvoeten en rotte witte kool. Dimethyldisulfide is een stinkend gas dat voortkomt via vele bronnen, zoals bacteriën, schimmels, planten, en dieren.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
Volgens de meeste mensen en religies gaat het zo: als je lichaam sterft, treedt je onstoffelijk ziel eruit, om op weg te gaan naar het hiernamaals of een volgend leven. Een aardig idee, dat het helaas zonder wetenschappelijk bewijs moet stellen – en niet omdat wetenschappers hebben nagelaten ernaar te zoeken…
Een Laatste Groet was een Vlaams komisch televisieprogramma dat op maandag werd uitgezonden op de Vlaamse zender Canvas. Het programma werd gepresenteerd door Bart Peeters.