Volgens de ontwikkelingsorganisatie produceert de wereldbevolking dan jaarlijks 3,4 miljard ton afval, goed voor 34 miljoen volgestouwde vuilniswagens per jaar. Nu is dat ruim 2 miljard ton.
In Nederland produceren we jaarlijks bijna 490 kilo afval per persoon. Rond de 60 procent daarvan leveren we gescheiden in. Papier en glas staan aan kop: daarvan brengen we meer dan 75 procent naar de papierbak of glasbak. Van het gft wordt 65 procent gescheiden, plastic verpakkingen en drinkpakken zijn in opmars.
Zwerfafval op land en in water heeft negatieve gevolgen voor de leefbaarheid en het milieu: het verontreinigt de bodem en het water, trekt ongedierte aan en dieren eten het op of raken er in verstrikt.
Afval is niet alleen een milieuprobleem maar economisch gezien ook een verliespost. Gemiddeld produceren Europeanen 481 kilo huisvuil per jaar. Een steeds groter deel daarvan wordt gerecycled of gecomposteerd, en steeds minder gaat naar de stort.
We produceren met zijn allen ongelooflijke hoeveelheden afval, maar de Denen spannen de kroon met 751 kilo vuilnis per persoon per jaar. Ze worden op de voet gevolgd door de Amerikanen en de Zwitsers.
Als we puur naar hergebruik kijken, staat Duitsland al een paar jaar bovenaan de lijst van de 34 OESO landen die het meest recyclen. De Duitse huishoudens recyclen 65 procent van hun afval.
In absolute termen per persoon was de afvalproductie het hoogste in Denemarken, Malta, Cyprus en Duitsland en het laagst in Hongarije, Polen, Tsjechië en Roemenië. Rijkere staten produceren over het algemeen meer afval per persoon, het toerisme bijvoorbeeld draagt bij aan hogere percentages in Cyprus en Malta.
Roemenië (272 kg per inwoner), Polen (329 kg per inwoner) en Tsjechië (351 kg per inwoner) creëren het minste afval per inwoner in Europa. Toch moet er steeds een kanttekening gemaakt worden bij deze cijfers.
200 jaar: Het duurt zo'n tweehonderd jaar om frisdrankblikjes van aluminium af te breken. Recyclen is een betere optie. 500 jaar: Plastic flessen gemaakt van PET doen er maar liefst 500 jaar over voor ze zijn vergaan.
In 1907 maakt de Belgisch-Amerikaanse Leo Baekeland het eerste volledig synthetische plastic uit aardolie. Hij vernoemt het naar zichzelf: bakeliet. De nieuwe stof geleidt geen stroom en kan goed tegen hitte.
Door de vetvlekken op de dozen zijn die vaak niet meer recyclebaar. Ook andere verpakkingen waar verf-, olie- of etensresten op zitten kun je niet recyclen, zoals gebruikte koffiecupjes (let op: die van Nespresso kun je wel apart inleveren).
In 2016 is dus 12 procent van het ingezamelde gemeentelijke afval direct verbrand en 29 procent eerst nog gescheiden. Van die 29 procent wordt zo'n zeventig procent alsnog verbrand, aldus Guus van den Berghe, programmamanager bij Rijkswaterstaat die zich bezighoudt met CBS-cijfers over afvalscheiding.
Het duurt bijna vierhonderd jaar voordat plastic is afgebroken, dus het meeste plastic bestaat nog in een of andere vorm. Slechts twaalf procent is verbrand.
De plasticvervuiling van de oceanen is gekend als de plastic soep, een immens en mondiaal probleem. Inderdaad, immens groot, zelfs zo groot dat er geen exacte cijfers bekend zijn. Momenteel wordt er geschat dat er ca. 100 tot 150 miljoen ton plastic afval in onze oceanen en zeeën ronddrijft.
China en Indonesië grootste vervuilers
Volgens de resultaten zijn China en Indonesië de grootste vervuilers van de oceanen.
Plastic Yangtze
China produceert 29 procent van alle plastic producten ter wereld, volgens een studie van Columbia University en de Universiteit van Zhejiang. Veel van deze producten zijn bestemd voor de export, maar de stroom van plastic afval uit China is ook enorm.
Afval gescheiden inzamelen en recyclen is aantoonbaar veel beter voor het milieu dan alles bij elkaar inzamelen en verbranden. Afzonderlijk transport levert nauwelijks extra CO2-uitstoot op. En afvalverbranding levert weliswaar energie, maar zorgt per saldo voor extra CO2-uitstoot en verlies van grondstoffen.
Recyclen tot 40 procent voordeliger
En ook bij papier en karton – een afvalstroom die in bijna iedere organisatie aanwezig is – zijn de milieukosten bij recycling lager dan bij verbranding, namelijk zo'n 4 procent.
Gemiddeld is 23% papier, 9% plastic, 8% glas en 6% metaal.
Helaas wordt afval in de meeste appartementencomplexen matig tot niet gescheiden. Het resultaat daarvan is, dat alle duizenden kilo's afval als restafval in de verbrandingsoven verdwijnt. En juist dat restafval is het duurst van alle soorten consumentenafval per kilo. Het kost je VvE dus letterlijk geld.
Plastic is wel altijd een kunststof. Er zijn drie soorten kunststof: thermoplasten, thermoharders en elastomeren.
Bedrijven kunnen zich aanmelden via op de website voor de inzameling van hun afval. Voor het recyclen van sigarettenpeuken werkt het Terracycle vooral samen met casino's en stadions. Plekken waar veel wordt gerookt. TerraCycle recyclet peuken, as, tabak en sigarettendoosjes.
Plastic vergaat niet. Dat betekent dat al het geproduceerde plastic dat in de natuur terecht is gekomen daar op de een of andere wijze nog aanwezig is.
Rood of oranje – kunststof of plastic afval.