De zwaartekracht aan het oppervlak van de planeet bedraagt 0,38. Iemand die op aarde 40 kilogram weegt, zou op Mars 0,38 x 40 = ruim 15 kilogram wegen.
De zwaartekracht op Mars is in vergelijking met Aarde slechts 40%. Dus dan weeg je niet 70 kg maar 28 kg. Toegevoegd na 30 minuten: Zelfs iets lichter nog volgens de NASA. Volgens NASA is de zwaartekracht op Mars 0,38G ipv de 1G op Aarde.
Als je op Aarde een massa hebt van 80kg, is je gewicht dus 80 x 9,8 = 784N. Op de Maan is je massa ook 80kg, maar je gewicht is 80 x 1,6 = 128N, ongeveer een zesde deel van je gewicht op Aarde. Toch is het feit dat een personenweegschaal een resultaat in kilogrammen geeft niet helemaal fout.
Hoeveel weeg je op andere hemellichamen? Belangrijk! Je massa (in kg) blijft overal in het zonnestelsel hetzelfde, of je nu op de maan rondhuppelt dan wel platgedrukt wordt door de verpletterende zwaartekracht van de zon. Alleen voelt het aan alsof je massa op de maan ongeveer zes keer lager is.
Ook de maan heeft zwaartekracht, maar de maan is kleiner en lichter dan de aarde en als we ons op de maan zouden kunnen wegen, zouden we maar ongeveer één-zesde wegen van ons gewicht op aarde. Maar waarom valt de maan dan niet op de aarde, zoals een appel uit een boom? Dat komt omdat de maan nooit stilstaat.
Als een astronaut in het ISS op een weegschaal zou gaan staan, dan geeft de weegschaal 0 kilogram aan! Je zegt dat de astronaut “gewichtloos” is. Gewichtloos betekent: zonder gewicht.
De zwaartekracht op Venus is ongeveer 9/10 van die op aarde (090,4% om precies te zijn). Je zou op Venus dus iets meer dan 81 kg wegen.
Massa is een natuurkundige grootheid die een eigenschap van materie, de hoeveelheid van een stof, aanduidt. Massa wordt uitgedrukt in kilogram.
Die wolken werken als een soort spiegel, ze weerkaatsen het licht van de zon. Maar Jupiter is geen ster, het is een planeet, gemaakt van gas. Je kunt er dus niet op lopen. Jupiter is erg groot, maar dat betekent niet dat hij langzaam beweegt.
De duur van de zonnedag op Mars (vaak sol genoemd) is 24 uur, 39 minuten en 35,24409 seconden. Op Aarde is dit respectievelijk 23 uur, 56 04.2s en 24h 00m 00.002. Dit geeft een omrekeningsfactor van 1,027491 dagen per sol. Een Marsdag (een sol) is dus 2,7% langer dan een dag op Aarde.
Hij heeft een middellijn van 6.794 kilometer. Dat is slechts iets groter dan de helft van de middellijn van de aarde. De zwaartekracht aan het oppervlak van de planeet bedraagt 0,38. Iemand die op aarde 40 kilogram weegt, zou op Mars 0,38 x 40 = ruim 15 kilogram wegen.
Mocht de mens ooit op Mars willen staan dan zal een afstand van zo'n 60 miljoen kilometer afgelegd moeten worden. Op dit moment wordt verwacht dat een vlucht naar Mars ongeveer acht maanden zou duren. Dit duurt niet veel langer dan een sonde erover doet om op Mars te komen.
Planeet Mars
Net als de aarde is Mars een rotsplaneet. Het oppervlak is droog en onvruchtbaar en bedekt met rood stof – vandaar de bijnaam 'de rode planeet'. De zwaartekracht op Mars is slechts 38 procent van die op aarde, en de atmosfeer is erg ijl.
Jupiter is de grootste planeet van ons zonnestelsel en is een gasplaneet. De planeet bestaat voornamelijk uit waterstof. Jupiter is veruit de grootste en zwaarste planeet in ons zonnestelsel.
De massa van een voorwerp bepaal je door het voorwerp te wegen. Wegen doe je met een weegschaal of met een balans. Het symbool voor massa is m. De maat waarin je meet noem je de eenheid.
Massa geeft de hoeveelheid materie weer. Hoe groter de massa van een voorwerp, hoe meer de zwaartekracht eraan trekt. Massa wordt gemeten in de eenheid 'kilogram'. Massa is een grootheid.
Dichtheid is de hoeveelheid massa die aanwezig is in een bepaald volume. Het vertelt je dus hoeveel van een stof er in een bepaalde ruimte zit. De formule om de dichtheid te berekenen is p=m ÷ v.
De ster met de grootste schijnbare helderheid (afgezien van de zon!) is Sirius, de hoofdster in het sterrenbeeld Grote Hond. Sirius is vooral in de wintermaanden goed zichtbaar. Hij staat linksonder het opvallende wintersterrenbeeld Orion.
Iemand van 60 kilo zou op de maan dus maar 10 kilo wegen. Daardoor kun je op de maan ook veel hoger springen – en veel zwaardere voorwerpen optillen. Op dezelfde manier zul je op een planeet als Jupiter, met een gigantische massa, meer dan twee keer zo veel wegen als hier op aarde.
Staande op de grond of zittend op een stoel word je door de zwaartekracht van de aarde aangetrokken. Wat je ervaart als een gevoel van gewicht is de reactiekracht die opgewekt is waar je staat of onder je zitvlak. Zonder ondergrond is er geen gewicht en zou je je gewichtloos voelen.
Gewicht is G= m.a. Omdat a (dat is de valversnelling (op aarde 9,81/s2) hoger wordt door je sprong neemt ook je gewicht toe uitgedrukt in N(ewton), je massa blijft daarbij gelijk ook al geeft je weegschaal een hoger getal aan, want je weegschaal geeft je gewicht deze is 'ongelukkkigerwijs' niet uitgedrukt in N maar in ...
Volgens meteorologen begint de ruimte overigens pas op 10.000 kilometer: daar eindigt namelijk de atmosfeer. Volgens sommige natuurkundigen begint de ruimte op 20 miljoen kilometer afstand: vanaf daar heeft de zwaartekracht van de aarde niet meer de overhand.