'In de Spaanse wet telt eerst de achternaam van je vader gevolgd door die van je moeder,' vertelt Xana. 'Ze kijken dan naar de eerste achternaam van beide ouders. Mijn moeders naam is Evelien Chicano Ramos en mijn vaders naam Antonio Ferreira Fernandes. In mijn geval werd het dus Xana Ferreira Chicano.
De eerste achternaam is de naam van de vader, de tweede van de moeder. In principe hebben kinderen dus nooit exact dezelfde achternaam als de ouders. In Spanje verandert een achternaam niet, zoals dat bij een Nederlands huwelijk wel kan.
Spanjaarden hebben een persoonlijke naam (namen) gevolgd door twee achternamen – de familienaam van de vader van de vader en dan de familienaam van de moeder van de vader van de moeder . Bijvoorbeeld: Hector Marίa GONZALEZ LÓPEZ. Mensen kunnen twee persoonlijke namen hebben (bijv. Hector Marίa). De tweede persoonlijke naam weerspiegelt niet altijd het geslacht van de persoon.
In 1889 werd pas officieel in het eerste Spaanse Burgerlijk Wetboek vastgelegd dat men twee achternamen zou krijgen, die van de vader en die van de moeder. In artikel 114 stond toen duidelijk dat 'wettige kinderen het recht hebben om de achternamen van de vader en de moeder te dragen'.
Als je in Spanje geboren wordt krijg je drie namen: je voornaam (als die uit twee namen bestaat heb je er zelfs drie) + je eerste achternaam (de achternaam van je vader) en je tweede achternaam (de achternaam van je moeder).
Normaal gesproken hebben Spaanstaligen één nombre en gebruiken ze geen tweede naam zoals wij dat doen. Dat gezegd hebbende, kan het van plaats tot plaats verschillen. Bedenk echter dat het in de Spaanse cultuur heel gebruikelijk is om 2 nombres te hebben: Ana María, Juan Luis…etc.
In Spanje is het gebruikelijk dat veel achternamen eindigen op "ez", zoals Rodriguez, Martinez en Hernandez. Dit suffix vindt zijn oorsprong in het Latijnse suffix "-icius" of "-itius", dat werd gebruikt om een "zoon van" of "afstammeling van" aan te duiden . In de loop van de tijd evolueerde het suffix naar de "ez"-uitgang die we vandaag de dag in veel van onze achternamen zien.
De vaderlijke naam staat meestal eerst, de moederlijke naam meestal als tweede. De achternaam van een getrouwde vrouw omvat traditioneel haar vaderlijke achternaam en de vaderlijke achternaam van haar man, verbonden door de. Alfabetiseer Spaanse namen op volledige achternamen .
Nederland (Países Bajos)
Groningen = Groninga. Friesland = Frisia.
De oorsprong van Spaanse achternamen
De oorsprong van deze namen kan worden herleid tot verschillende regio's in Spanje, Portugal en Latijns-Amerika . Aanvankelijk werden achternamen gebruikt om personen te onderscheiden op basis van hun beroep, geboorteplaats, fysieke kenmerken of zelfs de naam van hun vader.
In Spaanstalige landen gebruikt een man gewoonlijk zijn voornaam/namen met de achternaam van zijn vader, gevolgd door de meisjesnaam van zijn moeder . Voorbeeld: JUAN MANUEL SANTIAGO PEREZ (SANTIAGO is de achternaam van zijn vader; PEREZ is de meisjesnaam van zijn moeder.)
Spaanse achternamen zijn vaak indrukwekkend lang. Dat komt omdat een kind bij de geboorte de achternamen van beide ouders krijgt . De eerste achternaam is die van de vader, de tweede van de moeder. In principe hebben kinderen dus nooit precies dezelfde achternamen als hun ouders.
Welke moet wettelijk gezien als eerste voor de achternaam van de baby? Er is geen WETTELIJKE vereiste voor welke naam als eerste komt in de VS. Hoewel veel mensen de naam van de vader als eerste zetten, klinkt het soms gewoon beter met de naam van de moeder als eerste. Je kunt het doen zoals je wilt.
De twee achternamen verwijzen naar elk van de ouderlijke families . Traditioneel is de eerste achternaam van een persoon de eerste achternaam van de vader (apellido paterno), terwijl hun tweede achternaam de eerste achternaam van de moeder is (apellido materno).
Kun je zomaar in Spanje gaan wonen? Ja, dat kan. Als inwoner van de EU heb je het recht om in ieder land van de Europese Unie te gaan wonen.
Volgens het 'Instituto Nacional de Estadística' zijn Lucía, María, Paula, Daniela en Sara in 2012 de meest gebruikte namen voor meisjes en Daniel, Hugo, Alejandro, Pablo en Álvaro voor jongens.
Het lijkt erop dat het komt omdat het menselijk brein dezelfde hoeveelheid informatie wil communiceren, ongeacht de taal, en Spaans heeft gewoon meer lettergrepen per woord. In Spaanse films, net als in Engelse films, spreken ze snel, gebruiken ze veel slang, mompelen ze, is er achtergrondgeluid...
Als we kijken naar de 17 verschillende autonome regio's in Spanje valt op dat de meeste ingeschreven Nederlanders en Belgen te vinden zijn in de Valencia regio (Comunidad Valenciana) gevolgd door Andalusië, Catalonië, de Canarische Eilanden en de Madrid regio (Comunidad de Madrid).
Aangezien Nederlanders zichzelf ' nederlanders ' noemen, is er geen reden waarom de Engelsen niet het equivalent 'netherlanders' zouden kunnen gebruiken, in dezelfde trant als 'greenlanders' of 'new zealanders', maar dat is een andere vraag.
'In de Spaanse wet telt eerst de achternaam van je vader gevolgd door die van je moeder,' vertelt Xana. 'Ze kijken dan naar de eerste achternaam van beide ouders. Mijn moeders naam is Evelien Chicano Ramos en mijn vaders naam Antonio Ferreira Fernandes. In mijn geval werd het dus Xana Ferreira Chicano.
Het Spaanse alfabet telt in totaal vijf klinkers, namelijk de 'a', 'e', 'i', 'o' en 'u'. Waar je deze letters in het Nederlands zowel kort als lang uit kunt spreken, is dit in het Spaans niet het geval.
De keuze voor een gecombineerde achternaam doen de ouders samen bij de gemeente. Als ouders geen keuze maken, dan krijgt bij een getrouwd stel het kind automatisch de achternaam van de vader of de duomoeder. Als de ouders niet getrouwd zijn, krijgt het kind automatisch de naam van de moeder.
De meest voorkomende Spaanse mannelijke voornamen zijn: Juan, Jorge, Pablo, Alejandro, Alvaro, Hugo. De meest voorkomende vrouwelijke Spaanse voornamen zijn: Lucia, Maria, Paula, Daniela, Sara, Julia.
De achternaam van de vader gaat vooraf aan die van de moeder. De twee achternamen kunnen worden verbonden door de letter "y", wat "en" betekent. Bijvoorbeeld, Juan Gomez y Conde heeft Juan als voornaam, Gomez als achternaam van de vader en Conde als achternaam van de moeder. Geen van beide namen wordt beschouwd als een tweede naam.