Zeus is de oppergod in de Griekse mythologie en de hoofdbewoner van de berg Olympus. Hij is de zoon van de titanen Cronus en Rhea. In afbeeldingen is hij vaak te zien met de bliksemschichten die hij van de cyclopen ontving. Verder zijn onder meer de adelaar en de eik onlosmakelijk met hem verbonden.
1600 tot ca. 1100 v. Chr.), werd hij de centrale figuur van het Griekse pantheon en stelde hij de overige goden op de achtergrond. Naar het voorbeeld van hoofden van aanzienlijke geslachten op aarde stelde men Zeus voor als het hoofd van de godenfamilie.
Zeus heeft vele heldhaftige kinderen, zoals: Athene, Hermes, Herakles (ook wel Hercules) en Perseus. Kinderen die Zeus met Hera heeft gekregen zijn Hebe, Hephaistos, Eileithyia en Ares. De god Zeus heet bij de Romeinen "Jupiter", bij de Noormannen (ook wel Vikingen) "Thor" en bij de Germanen "Odin".
De godin Hera is de zus en echtgenoot van oppergod Zeus. Ze is de godin van het huwelijk en staat symbool voor vruchtbaarheid. In haar hand heeft ze doorgaans een staf en een pauw. In veel mythologische verhalen komt de huwelijksgodin over als een erg jaloerse vrouw.
Voor zijn huwelijk met Hera was hij eerst getrouwd met Metis, daarna met Themis. Hij was geïnteresseerd in Demeter, maar op een keer na bood zij weerstand aan hem. Zijn derde vrouw was Mnemosyne. Hij had een affaire met Leto kort voor zijn huwelijk met Hera.
Danaë (mythologie) - Wikipedia.
Zeus. Zeus is de machtigste van alle goden op Olympus. Maar ook de bekendste god. Als je de machtigste god bent ben je een oppergod.
geboren zijn op Creta als zoon van Cronus en Rhea, waar hij verborgen werd in een grot om te verhinderen dat zijn vader hem zou inslikken, zoals hij met al Z. ' broers en zusters had gedaan. De Nimfen en Cureten beschermden hem, terwijl hij door dieren (o.a. de geit Amalthea) werd gevoed.
Eros was de Griekse god van de vleselijke liefde. In het Latijn heet hij Amor (liefde) of Cupido (begeerte). Eros was het hulpje (volgens sommigen de zoon) van Aphrodite, de godin van de liefde en de vruchtbaarheid. Hij was degene die mensen verliefd maakte door een pijl in hun hart te schieten.
Tijdens de afwezigheid van haar man, vertrok Helena op een dag met Paris, de zoon van de laatste Trojaanse koning: Priamus. Toen deze Paris de godin Aphrodite eerder tijdens de bekende twist om de appel als mooiste godin had verkozen, had zij hem als dank de mooiste vrouw ter wereld beloofd.
Cronus – De vader van Zeus (Griekse mythologie) In de Griekse mythologie is Cronus (of Kronos) de jongste der Titanen. Hij is een zoon van Ouranos (Uranus) en Gaea. Door zijn vader wordt Cronus op een dag naar de aarde gegooid, omdat deze jaloers op hem is.
De godin Athena (bij de Romeinen Minerva) werd geboren uit het hoofd van Zeus, haar vader. Ze was de godin van de beheerst gevoerde oorlog, en daarnaast van de wijsheid en de kunst. Zij was populairder dan de strijdlustige god Ares.
Hij was een zoon van Kronos (Lat. Saturnus) en Rheia, twee van de twaalf Titanen, de machtige zonen en dochters van Ouranos, de hemelgod. Kronos was de opvolger van Ouranos. Het equivalent van Zeus in de Romeinse godsdienst is Jupiter.
Zeus was de god van de hemel. Hierdoor was hij ook een weergod: hij kon het laten regenen, donderen en bliksemen. Vaak werd hij vereerd op bergtoppen. Als oppergod was Zeus ook god van de heerschappij en van de gerechtigheid.
Ten slotte komen we aan bij de belangrijkste god van de Romeinse mythologie: Jupiter. Als het Romeinse equivalent van Zeus was hij de oppergod en heerste hij over de hemel, het onweer en, nog belangrijker, de regen.
[mythologie] (Latijn: Iupiter) In de Griekse mythologie zoon van de Titanen Kronos en Rhea. Nadat hij de Titanen, onder wie zijn ouders, had verslagen, werd hij de eerste onder de goden. Hij woonde op de top van de berg Olympos in Thessalië, samen met de andere goden.
De Griekse Zeus werd geassocieerd met wind, regen en bliksem, net als de Thracische Sabazios. Ook de Luwische Tarhund, de Hettitische god Teshub, en de Noord-Europese god Thor zijn typische stormgoden.
De eerst bekende opgetekende Griekse verhalen over het ontstaan van hemel en aarde komen voor in de 8e eeuw v. Chr. en zijn geschreven door Hesiodos. De Griekse mythen en sagen zijn verzameld en doorgegeven door Homerus, die leefde in de 8e of 9e eeuw v.
Zeus is de Griekse oppergod, heerser over hemel en aarde.
Hij was de God van het licht en de donder en bliksem en hij toonde die macht met zijn karakteristieke attributen: de bliksemschicht, de scepter, de adelaar en de Aegis; het vel van de geit Amalthea, een ondoordringbaar schild.
De mythologische held Perseus weet Medusa echter uiteindelijk te doden, op aansporen van Athena. Zie in dit verband van Antonio Canova het marmeren beeld Triomferende Perseus, dat de held laat zien nadat hij het monster heeft verslagen.
Thor is de Noorse god van donder en bliksem.
Hera wordt vaak uitgebeeld terwijl ze op een troon zit, of gekleed in een gewaad met een kroon op haar hoofd. In haar hand heeft ze heel vaak een granaatappel, die de vruchtbaarheid symboliseert.
In de Griekse mythologie was Poseidon een zoon van de Titanen (reuzen) Kronos en Rheia en de broer van oppergod Zeus. Poseidon (Neptunus bij de Romeinen) had een drietand als attribuut. Hiermee kon de onstuimige god water in beroering brengen en rotsen doen splijten.
De oude Grieken hadden de aarde eveneens aan een godheid opgedragen: de godin Taia (Gaia). Zo bezien zijn Gaia (Terra/ Tellus) en Venus dan de enige "vrouwen" te midden van de zeven "mannen" in ons Zonnestelsel. In de mythologie werd Gaia geboren uit Chaos. Zij was zowel de moeder als de vrouw van Uranus.