Hoe zien voetwratten eruit? Voetwratten zijn kleine ophopingen van huidcellen die meestal plaatsvinden op de voetzool. Ze zijn wit en kunnen zwarte puntjes (bloedvaatjes) bevatten.De voetwratten zijn vaker plat i.p.v. bolvormig.
Wratten hoeven alleen behandeld te worden als u er veel last van heeft. Voetwratten bijvoorbeeld kunnen pijn doen bij staan of lopen. Wratten kunt u zelf insmeren met salicylzuurzalf of laten bevriezen bij de huisarts. De behandeling van een wrat geeft vaak meer klachten dan de wrat zelf.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
Wratten zijn onschuldig. Ze verdwijnen meestal vanzelf zonder littekens. Na 1 jaar zijn de wratten bij ongeveer de helft van de mensen spontaan verdwenen. Wratten hoeven alleen behandeld te worden als u er veel last van heeft.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes. Ze worden veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). Er bestaan meer dan 100 verschillende soorten HPV. Sommige veroorzaken wratten op de huid of slijmvliezen, andere liggen mee aan de basis van baarmoederhalskanker.
De meeste mensen lopen wratten op door huidcontact, zoals bijvoorbeeld tijdens het geven van een hand. Je kan wratten ook oplopen via een gebruikte handdoek of het aanraken van een deurknop die iemand anders ook heeft aangeraakt.
Voetwratten zijn zeer besmettelijk. De meeste wratten verdwijnen na verloop van tijd weer vanzelf. Uw wrat laten weghalen is dus zeker niet altijd nodig. Maar wanneer de wratten pijn of hinder geven dan is een behandeling aan te bevelen.
Voetwratten zijn gewone wratten die in het eelt van de voetzool zitten. Door lopen worden voetwratten in de voetzool gedrukt; soms doen ze pijn bij het lopen. Waterwratten zijn minder bekend. Ze zijn glad, klein en er zit een putje in.
De meeste wratten verdwijnen vanzelf binnen twee jaar. Een enkele keer blijven ze jarenlang zitten. Het is ook niet bekend waarom de één er snel van af is en de ander niet. Als u wratten heeft, kunt u er het beste van afblijven.
Je kunt een wrat laten weghalen door hem te bevriezen, verbranden of uit te lepelen. Wegsnijden is ook mogelijk, maar dat wordt bijna niet meer gedaan.
De besmetting kan plaats vinden door direct contact met een wrat of door indirect contact met een voorwerp (bijvoorbeeld een handdoek) waarop het virus zich bevindt. Na besmetting kan het virus twee tot zes maanden sluimeren voordat het de cellen van de buitenlaag van de huid sneller laat groeien.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Genitale wratten (condylomata acuminata) zijn meestal vlezige, zachte, huidkleurige wratten die alleen of in groepjes voorkomen. Vaak zijn er eerst kleine wratten die vervolgens groter kunnen worden of zich uitbreiden. Het is één van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen (soa).
Appelazijn is één van de populairste huismiddeltjes bij wratten. Het wordt op verschillende manieren gebruikt. Een veel gebruikte methode is het doordrenken van een wattenbolletje met appelazijn, het op de wrat aanbrengen en met een pleister vastmaken. Dat wordt twee keer peer dag herhaald tot de wrat loskomt.
Een pedicure heeft te maken met een verruca plantaris oftewel voetwrat. Doordat deze vaak onder de voet zit wordt de wrat steeds weer naar binnen geperst bij het lopen en is dan ook vaak pijnlijk. Een wrat is besmettelijk. Dus niet aan krabben of vijlen !!!
Wratten zijn onschuldig en meestal verdwijnen ze binnen twee jaar vanzelf. Zitten ze echter op een vervelende of opvallende plek, dan kunt u ze behandelen met een zalf of aanstipvloeistof met salicylzuur. Als ze daarmee niet weggaan, kan uw arts ze verwijderen met vloeibare stikstof.
Wratten zijn kleine huidgezwelletjes die door het humaan papillomavirus (HPV) worden veroorzaakt. HPV veroorzaakt een woekering van harde proteïnen (keratine) in de bovenlaag van de huid, zodat kleine, onregelmatige bultjes ontstaan die ruw aanvoelen.
De meest voorkomende behandelingen zijn wratten aanstippen en/of cryotherapie (bevriezen). Soms kiest de arts ervoor om de wratten weg te halen.
De meeste wratten kunt u zelf behandelen met een vloeistof met salicylzuur. Die verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Het kan soms wel 3 maanden duren voor de wrat kleiner wordt of verdwijnt.
Bij het gebruik op gezonde huid kan een stekend, brandend en pijnlijk gevoel optreden op de behandelde plek, wat beschadiging van de huid tot gevolg kan hebben. Als u een bijwerking ervaart, stop dan onmiddellijk met de behandeling en was de huid direct met zeep en water om verdere irritatie van de huid te voorkomen.
Wil je niet wachten tot de wrat vanzelf weggaat, dan kun je bij de huisarts terecht voor een behandeling met stikstof. Na deze behandeling, waarbij de wratten bevriezen, ontstaat vaak een blaar waardoor de wrat verdwijnt.
Bij heel uitgebreide wratten wordt soms een aantal maanden de tablet Neotigason, een afgeleide van vitamine A-zuur, voorgeschreven om de woekering van het wratweefsel tegen te gaan en zelfs te doen verdwijnen.
Een ontstoken wrat kan een paar dagen worden afgeplakt met een pleister om verspreiding te beperken. Eventueel kunt u de wrat uitdrukken of aanprikken met een houten prikker en vervolgens desinfecteren met povidonjodium. Het risico op genezing met littekenvorming neemt dan wel toe.