Nee zeggen moet je ook doen met emotie.Niet schreeuwend, want dan laat je jezelf als ouder net iets te veel gaan en heeft het als effect dat het kind er bang van kan worden. Ook het: “Schatje, wil je dat nu even niet meer doen” is geen handige manier van nee zeggen.
Leg uit waarom je peuter straf krijgt.
Je kind moet snappen waarom iets niet mag, zodat hij intrinsiek gemotiveerd wordt om het de volgende keer niet meer te doen. Geef duidelijke uitleg. 'Niet zo stout doen', is voor een kind te vaag. 'Je mag niet schoppen, want dat doet pijn,' is beter.
Een stuk of vijf, zes regels is voldoende. Stel alleen regels op over dingen die jij belangrijk vindt. Het kan best zo zijn dat jouw peuter wel met eten mag spelen en zijn buurjongetje niet. Hanteer geen regels alleen omdat andere moeders het ook doen, dan wordt het moeilijk om consequent te blijven.
'Goede straffen' kunnen zijn: een time-out (even stil zitten in de gang of in een hoekje zonder aandacht) of een speeltje afnemen en het een etmaal verborgen voor hem houden. Ook slecht of zeurend gedrag compleet negeren kan bij sommige peuters werken. Een corrigerende tik is geen goed idee.
De naam 'Triple P' staat voor 'Positive Parenting Program' en is een methode voor opvoedingsondersteuning voor ouders met kinderen van 0 tot 16 jaar. Triple P is een laagdrempelig, integraal programma met als doel emotionele en gedragsproblemen bij kinderen te voorkomen door het aanleren van opvoedvaardigheden.
Corrigeer je kind op een korte, duidelijke, maar rustige manier. Dus zonder boos te worden. Ga naar je kind toe, maak contact door te knielen, oogcontact te maken of je kind aan te tikken en geef de grens aan: “Slaan doen we niet, dat doet pijn” of “Bijten mag niet, dat doet pijn”.
Waarom kinderen boos worden
Het iets doet wat het nog niet helemaal kan of wat nog niet goed lukt. Je kind kan nog te jong zijn om de handeling uit te voeren of het heeft gewoon nog wat meer oefening nodig. Je kind wordt boos uit frustratie. Er grenzen opgelegd worden, waar je kind het niet mee eens is.
Hoelang? Je kan een time-out net zoveel minuten laten duren als je kindje levensjaren telt. Een peuter van 2 jaar laat je 2 minuten op de trap zitten, een peuter van drie jaar 3 minuten, enzovoorts. Voor een dreumes moet een time-out niet langer dan 1 minuut duren.
Vanaf het moment dat kinderen nieuwsgierig worden en daar naar gaan handelen, is het belangrijk dat je duidelijk aangeeft wat wel en niet mag. Meestal komt dat moment als je baby tussen de zeven en negen maanden oud is.
Wat is de Gordonmethode? De Gordonmethode is een communicatiemethode die gericht is op luisteren naar het kind en duidelijk communiceren op basis van gelijkwaardigheid en respect. Respect voor elkaars mening en behoefte staan centraal. Conflicten worden zo opgelost dat niemand het gevoel heeft dat hij verliest.
Als je positief opvoedt, geef je je kind een veilige, stimulerende omgeving om in op te groeien. Je helpt je kind dan op een positieve manier bij het aanleren van gedrag en vaardigheden. Dit doe je met liefde, positieve aandacht en ondersteuning.
Het respecteren van de zelfstandigheid van je kind, het bieden van structuur en het stellen van grenzen horen ook bij het opvoeden. Net zoals het stimuleren van de ontwikkeling van je kind, het begeleiden van hoe je met elkaar omgaat en het bijbrengen van kennis, normen en waarden.
Een simpele manier om je kind te laten weten dat hij/zij iets goed heeft gedaan is door hem/haar affectie te geven. Een knuffel, kus of glimlach om de kleine dingen te belonen, zoals stil zitten, een taak zonder gezeur afronden of zelfs samen spelen. Vergeet niet om verbale goedkeuring te geven.
draai je hoofd om en maak geen oogcontact. laat geen boosheid blijken door je manier van doen of je gebaren. doe alsof je druk met iets bezig bent of loop de kamer uit. zorg ervoor dat het ongewenste gedrag van je kind geen materiële beloning of een beloning in de vorm van een activiteit oplevert.
Creëer een plekje waar je kind boos kan en mag zijn, bijvoorbeeld de bank met een paar kussens om op te slaan, zodat hij zichzelf niet bezeert. Geef je kind tijdens de driftbui niet teveel aandacht. Voor sommige kinderen werkt het kalmerend als je hem even stevig vasthoudt en geruststellend toespreekt.
Een positieve straf is het toevoegen van iets dat onaangenaam is. Dit is bijvoorbeeld een klap, een afkeurend gezicht of het geven van een reprimande. Een negatieve straf is het afnemen van iets wat voor de persoon prettig is.
Door rustig te blijven geef je je kind de ruimte om boos te zijn. Heb veel geduld. Bedenk elke keer dat een kind zijn boosheid en emoties uit bij jou waar hij zich veilig genoeg voelt om zijn emoties te tonen. Omdat je tijdens een echte woedebui geen contact met je kind krijgt, laat je hem het beste uitrazen.
Alle vormen van geweld tegen een kind zijn kindermishandeling. En er is nog een vorm van geweld die ook schadelijk is voor kinderen. Als je ouders elkaar slaan, elkaar uitschelden of gemene dingen naar elkaar schreeuwen, en jij bent daar bij, dan is dat ook kindermishandeling.