Zij rees uit de baren van de zee op als de schoonste van alle vrouwen, blank als het schuim, waaruit ze geboren werd, en beminnelijkheid en lieftalligheid lagen op haar glimlachend gelaat en over haar gehele wezen. Zo kreeg ze de naam Aphrodite, “de uit schuim geborene”, of Anadyomene, “de opduikende”.
Ares wordt meestal uitgebeeld met een speer in de ene hand en een schild in de andere. Op zijn hoofd heeft hij een gepluimde helm. Mensenoffers werden in het oude Griekenland vrijwel nooit gebracht. Alleen in de tempels voor Ares en Enyo kwam dit voor.
Aphrodite trouwde met de smid van de goden, Hephaistos, maar had daarnaast verschillende verhoudingen met andere goden en stervelingen. Bij Anchises kreeg zij een zoon, Aeneas, de held uit het beroemde heldendicht Aeneïs van Vergilius. Aphrodite stond aan de wieg van de Trojaanse oorlog.
Uit haar verhouding met Ares kreeg Aphrodite zes kinderen: Eros en Anteros (de liefde en de wederliefde), Harmonia, Deimos en Phibos (de angst en de vrees) en Priapus.
Aphrodite is in de Griekse mythologie de godin van de vrouwelijk schoonheid, liefde, seksualiteit en vruchtbaarheid. Er zijn verschillende verhalen over de geboorte van de godin die net als de andere hoofdgoden haar woonplaats op de berg Olympus had. De Romeinse equivalent van de godheid is Venus.
Eros was de Griekse god van de vleselijke liefde. In het Latijn heet hij Amor (liefde) of Cupido (begeerte). Eros was het hulpje (volgens sommigen de zoon) van Aphrodite, de godin van de liefde en de vruchtbaarheid. Hij was degene die mensen verliefd maakte door een pijl in hun hart te schieten.
Paris heeft de appel en moet kiezen tussen Hera, Athena en Aphrodite, 1599 – Hendrick van Balen Drie godinnen die op de bruiloft aanwezig waren, meenden dat zij aanspraak maakten op de titel die op de gouden appel stond: Hera (in de Romeinse mythologie Juno). Pallas Athena (Minerva) en Aphrodite (Venus).
De geboorte van Aphrodite op Cyprus
Volgens Hesiodus zou Aphrodite uit het zeeschuim zijn ontstaan, na een gevecht tussen Uranos en Kronos bij het eiland Cyprus.
Ares was de god van de oorlog en het geweld. Hij was een zoon van Zeus en Hera. Bijna altijd was hij op stap met Eris, zijn zus en godin van de tweedracht.
Freya, ook wel Frea of Freyja genoemd, is de noordse godin van de vruchtbaarheid, de liefde en de wellust.
Venus is te herkennen aan haar lange, golvende haar, dat vaak tot aan haar heupen liep. Toch droeg ze het soms gebonden, vooral omdat dit op beelden makkelijkere te maken was. Venus had niet echt vaste attributen. Vaak werd ze afbeeld met een appel, een spiegel, een roer of een dolfijn.
De oude Grieken hadden de aarde eveneens aan een godheid opgedragen: de godin Taia (Gaia). Zo bezien zijn Gaia (Terra/ Tellus) en Venus dan de enige "vrouwen" te midden van de zeven "mannen" in ons Zonnestelsel. In de mythologie werd Gaia geboren uit Chaos. Zij was zowel de moeder als de vrouw van Uranus.
Losbandige oppergod
Zeus was de machtigste god van het oude Griekenland. Veel van de Griekse stadstaten werden democratisch bestuurd, maar er was geen democratie op de Olympus, waar Zeus als koning over de Griekse goden heerste.
Mars is een Romeinse god. Hij is de god van de oorlog en de vruchtbaarheid. De oude Romeinen dienden hem. Ze geloofden dat Mars de zoon was van Jupiter, de Romeinse oppergod.
Aphrodite - De Griekse Mythologie
Er zijn twee versies van haar geboorte, de ene versie zegt dat zij de dochter van Zeus en Dione is, terwijl in de andere versie Aphrodite uit de zee oprees uit het schuim, toen de geslachtsdelen van Uranus in zee vielen nadat zij door zijn zoon Cronus werden afgesneden.
De eerst bekende opgetekende Griekse verhalen over het ontstaan van hemel en aarde komen voor in de 8e eeuw v. Chr. en zijn geschreven door Hesiodos. De Griekse mythen en sagen zijn verzameld en doorgegeven door Homerus, die leefde in de 8e of 9e eeuw v.
Een van de belangrijkste godinnen uit de Griekse mythologie is Pallas Athena, ook wel kortweg Athena of Athene genoemd. Athena was de godin van de hemel, wijsheid, krijgs(kunst) en de vrede. Het Romeinse equivalent van de godheid is Minerva.
Het stelt de zonnegod Apollo voor, een Griekse god die ook door de Romeinen werd vereerd. Apollo was de zoon van Leto en oppergod Zeus en de tweelingbroer van Artemis, godin van de jacht (haar Romeinse naam was Diana).
Onderwereld (mythologie)
De onderwereld of het schimmenrijk is de plaats waar men volgens de Griekse mythologie naar toe ging nadat men dood ging. Hij wordt bewaakt door Cerberos, een driekoppige hond. De god van de onderwereld is Hades. Wanneer men stierf ging je, begeleid door Hermes, naar de Styx.
In de Griekse mythologie is Demeter de vierde echtgenote van Zeus (ook haar broer!). Samen hebben ze een dochter: Persephone (ook wel Kore genoemd). Demeter is een zeer toegewijde moeder, wat in haar naam terug te vinden is: Mètèr = moeder. Op een dag plukt dochter Persephone bloemen in een weide.
Volgens anderen wierp zij zich van een toren, of maakte een einde aan haar droefheid, door zich door ophanging van het leven te beroven. De door Paris bij Helena verwekte zonen kwamen, volgens sommige verhalen, om, door het instorten van een kamer, kort na hun vaders dood.
Op een bepaald moment won de nieuwsgierigheid het en opende Pandora de doos. In een klap kwamen daar alle tegenslagen en onheil uit die een mens maar kunnen treffen: ziektes, verbittering, pijn en alle mogelijke kwaad. Als laatste kwam echter de hoop eruit, in de vorm van een vogel.
Ilias. In de Ilias krijgt Hektor vaak het epitheton de 'helmboswuivende' mee. Hij is een zoon van de Trojaanse koning Priamos en Hekabe, en daarmee een broer van Paris, Helenos, Troïlos en van Kreousa, Kassandra en Polyxena.