Wrattenkruid, ook wel Stinkende Gouwe genaamd, staat erg bekend om zijn gebruik bij wratten. Bekend is het aanstippen van wratten met sap van vers afgesneden stengels. Dit wordt gezien als een goede manier om wratten op een natuurlijke wijze aan te pakken.
Bijnaam: wrattenkruid
In sommige dialecten heet stinkende gouwe dan ook wrattenkruid. Kneus een takje of blad en het felgekleurde sap sijpelt eruit. Leg het snijvlak meteen op de wrat en wrijf het sap er zo goed mogelijk over. Herhaal dit meermaals per dag gedurende een week.
De meeste wratten kunt u zelf behandelen met een vloeistof met salicylzuur. Die verweekt het bovenste laagje van de huid en werkt ontstekingsremmend. Het kan soms wel 3 maanden duren voor de wrat kleiner wordt of verdwijnt.
En de volksnaam “wrattenkruid” verwijst naar het eeuwenoude gebruik om het melksap van de stengel te gebruiken bij de behandeling van wratten, wat overigens niet ongevaarlijk is want de plant is zeer giftig!
Appelazijn is één van de populairste huismiddeltjes bij wratten. Het wordt op verschillende manieren gebruikt. Een veel gebruikte methode is het doordrenken van een wattenbolletje met appelazijn, het op de wrat aanbrengen en met een pleister vastmaken. Dat wordt twee keer peer dag herhaald tot de wrat loskomt.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes. Ze worden veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). Er bestaan meer dan 100 verschillende soorten HPV. Sommige veroorzaken wratten op de huid of slijmvliezen, andere liggen mee aan de basis van baarmoederhalskanker.
Meestal gaan wratten op een gegeven moment vanzelf weg. Een behandeling door de dermatoloog is alleen nodig als wratten pijn doen, in de weg zitten of als ze erg lelijk zijn. Er zijn verschillende manieren om wratten weg te halen. Wat vaak gedaan wordt, is de wrat insmeren of aanstippen met salicylzuur.
De stinkende gouwe bevat oranje-geel melksap en groeit vooral langs heggen en op ruige plaatsen. De plant wordt ook wel wrattenkruid genoemd. De stinkende gouwe komt voor van het Middellandse Zeegebied tot ver in Scandinavië en in Midden- en Noord-Azië.
Gouwe verwijst naar de gele kleur van de vier bloemblaadjes, stinkende lijkt voor zich te spreken maar is wat overdreven. Twintig kinderen van tussen de acht en twaalf jaar vertelden ons wat ze van de aparte geur vonden: niet zo vies, een beetje als een paardenbloem.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
De meeste wratten verdwijnen vanzelf binnen twee jaar. Een enkele keer blijven ze jarenlang zitten. Het is niet bekend waarom de één er snel van af is en de ander niet.
Wratten worden veroorzaakt door het humaan papillomavirus. Wrattenvirussen zijn besmettelijk en verspreiden zich door huidcontact. Dit gebeurt vooral wanneer de huid beschadigd of verweekt is. De tijd tussen een besmetting en het ontstaan van een wrat varieert van 2 tot 6 maanden, maar kan ook langer dan een jaar zijn.
Het wordt afgeraden om de wratten zelf af te krabben, dit is niet zo eenvoudig als het lijkt, en er kunnen wondjes ontstaan die gaan infecteren. Laat de ouderdomswrat zitten en indien u er van af wilt, kunt u deze beter door uw arts laten verwijderen.
Alle delen van de plant bevatten dit uiterst giftige sap. Het sap heeft een zeer sterke geur en een bittere smaak, het heeft een bijtende werking op de huid en kan de slijmvliezen of huid aantasten. Bij het plukken van de plant is het raadzaam handschoenen aan te trekken!
Verruca filiformis is een langwerpige uitstulping van de huid in het gezicht (draadwrat). Het is een variant van de gewone wrat (verruca vulgaris) en komt vooral in het gezicht voor (lippen, neus, oogleden).
Wil je niet wachten tot de wrat vanzelf weggaat, dan kun je bij de huisarts terecht voor een behandeling met stikstof. Na deze behandeling, waarbij de wratten bevriezen, ontstaat vaak een blaar waardoor de wrat verdwijnt.
Bij heel uitgebreide wratten wordt soms een aantal maanden de tablet Neotigason, een afgeleide van vitamine A-zuur, voorgeschreven om de woekering van het wratweefsel tegen te gaan en zelfs te doen verdwijnen.
ziet eruit als een glad, glazig bolletje dat zeer traag groeit; kan variëren van bruin, roze, huidkleurig tot donkerrood; kan licht doorlopen zijn met fijne bloedvaatjes.
De gemene heks met een wrat op haar neus is een spookbeeld van veel kinderen. Wratten worden daardoor vaak als iets 'engs' of 'vies' gezien. Wij kunnen je verklappen: dat valt allemaal wel mee.
Bultjes of puistjes zijn niet altijd genitale wratjes, ze kunnen ook veroorzaakt worden scheren of PPP.
Genitale wratten (condylomata acuminata) zijn meestal vlezige, zachte, huidkleurige wratten die alleen of in groepjes voorkomen. Vaak zijn er eerst kleine wratten die vervolgens groter kunnen worden of zich uitbreiden. Het is één van de meest voorkomende seksueel overdraagbare aandoeningen (soa).