Volgens de islam is het voldoende als de overledene volgens de gewoonten ritueel gewassen, na het houden van het dodengebed in de moskee, op de rechterzijde met het gezicht naar Mekka in de aarde wordt gelegd. Het graf wordt dichtgegooid met zand. Dat is in principe voldoende.
Voor de begrafenis wordt verder meestal geen kist gebruikt, maar enkel een afdakje boven het hoofd van steen of houten planken. Dit zorgt ervoor dat het gezicht niet direct met aarde wordt bedekt. Vervolgens wordt het graf drie keer met twee handen vol water besproeid . Tot slot wordt het graf gesloten met aarde/zand.
Als een moslim in Nederland wordt begraven, brengen de mannen (vaak familie) het lijk in een kist eerst naar de moskee voor het Djanazah-gebed, vervolgens naar de islamitische begraafplaats. Dat gebeurt meestal met een rouwauto.
Van cremeren is in de islam geen sprake. Voor moslims is het belangrijk dat zij begraven worden in het land van herkomst en het liefst binnen 24 uur van overlijden. In Nederland geldt over het algemeen dat de overledene niet eerder dan 36 uur na het overlijden, begraven of gecremeerd mag worden.
Een islamitische lijkwade
Na de rituele wassing wordt het lichaam in een witte stoffen doek gewikkeld, ook wel bekend als een kafan (dodenkleed).
Moslims kennen een condoleanceperiode van drie dagen en een rouwperiode van veertig dagen. Om de nabestaanden te ontlasten, zorgen de familie en buren de eerste drie dagen voor hun eten. De weduwe rouwt overigens wel wat langer, namelijk vier maanden en tien dagen. In deze tijd draagt ze geen make-up of sieraden.
Als het leven van een mens eindigt en deze nog maar 40 dagen te leven heeft, valt er een blad met zijn naam erop voor Azraël, de Engel des Doods. Vanaf die dag beschouwen alle engelen deze persoon als dood. Hij heeft dan nog maar 40 dagen in de wereld te leven.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
Wat kan ik dan wel zeggen als iemand overleden is? Gecondoleerd. Veel sterkte in deze moeilijke periode. Mijn oprechte deelneming.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
Wij vertrouwen het toe aan de aarde en het zal tot stof vergaan. Maar zijn/haar naam zal blijven bestaan .......... Houdt de herinnering aan hem/haar in leven, want hij/zij is pas echt dood als we zijn/haan naam niet meer noemen.
U mag een overledene niet eerder dan 36 uur na overlijden laten begraven of cremeren. En niet later dan 6 werkdagen na overlijden. Het weekend en feestdagen zijn geen werkdagen. Na de crematie moet het crematorium de as van de overledene 1 maand bewaren.
Het dodengebed
Het is gebruikelijk dat daar veel mensen bij zijn. Het gebed is uitsluitend voor en door moslims en het is vereist dat alle deelnemers in staat van reinheid zijn (wudu). Het dodengebed duurt maar enkele minuten en wordt meestal gedaan door een imam of een zoon van de overledene.
Volgens de meeste moslims hebben dieren geen “eeuwige ziel” (zoals mensen) en vergaan ze na de dood tot stof, daar waar de ziel van de mens ook na de dood blijft voortleven, hetzij in de hemel, hetzij in de hel.
De Wet op de lijkbezorging zegt niet hoelang iemand minstens boven de grond moet staan om begraven (of gecremeerd) te mogen worden. De wet formuleert het anders. De wet zegt dat er niet binnen 36 uur na het overlijden mag worden begraven of gecremeerd.
Overleden dierbaren die overgegaan zijn naar het Licht, kunnen en komen op bezoek. Veelal zoeken ze contact. Je ervaart dan warmte, liefde en niet meer de onverwerkte emoties en trauma's van die persoon. Vaak kiezen zij ervoor om als tijdelijke gids bij je te blijven en je te ondersteunen.
1- Veel praten over het verlies is de beste manier om het te verwerken. Praten over het verlies is een van de vele manieren om om te gaan met het verlies. Je beperken tot praten is echter niet de meest effectieve manier van verliesverwerking.
Als je thuis een rouwkaart of -brief hebt ontvangen waarin de datum en plaats van de uitvaart worden genoemd ben je uitgenodigd voor de uitvaart. Als er een rouwadvertentie in de krant staat met daarin plaats en tijd van de uitvaart, zijn mensen die het lezen in principe ook welkom.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis. Cremeren is beter voor het milieu. Er is geen graf dat onderhouden moet worden en dat op een later moment weer extra kosten met zich meebrengt.
Elke nacht als we slapen, raken we tijdelijk onze ziel kwijt, aan God. We gaan dan een beetje dood. In de ochtend krijgen we onze ziel terug van God, en die ziel is dan weer rein. Net zo rein als in oorsprong.
De twee engelen zullen vragen: 'Wie is jouw Heer?' , 'Wie is jouw profeet?' en 'Wat is jouw godsdienst?' Indien de vragen juist beantwoord worden, zal de tijd tot de Dag des oordeels aangenaam zijn.