Downforce (vertaald: neerwaartse druk) is het aerodynamische effect dat Formule 1-bolides naar beneden duwt wanneer zij voortbewegen. Hoe meer neerwaartse druk, hoe hoger de snelheid in de bochten en des te makkelijker het is om de banden op temperatuur te brengen.
Downforce. In goed Nederlands: neerwaartse druk. Is vooral in de bochten van cruciaal belang. Omdat de auto neerwaartse krachten genereert via de vleugels en diffuser kan men de bochten sneller ronden.
De wet van Bernoulli stelt dat langzamere voortbewegende lucht meer statische druk genereert. Het gevolg is dan de snellere voortbewegende lucht aan de bovenkant van de vleugel meer druk uitoefent dan de langzame lucht naar boven drukt. Dit drukverschil veroorzaakt downforce.
Meer grip betekent hogere bochtsnelheden, harder accelereren en remmen - en snellere rondetijden. Om dit in perspectief te plaatsen: bij 160 km/u produceert een moderne F1-auto ongeveer 750 kg downforce.
Simpel gezegd: wanneer een bepaalde hoeveelheid lucht met een bepaalde snelheid in een afgesloten ruimte stroomt, en vervolgens gedwongen wordt om door een smallere flessenhals te gaan, neemt de stromingssnelheid toe en neemt de luchtdruk net na de versmalling af.
Porpoising (vertaald: stuiteren) is het op en neer bewegen van een Formule 1-auto op rechte stukken. Dit fenomeen wordt veroorzaakt door he aerodynamische grondeffect. Het grondeffect creëert met name aan de voorkant van de vloer veel neerwaartse druk. Hierdoor wordt de auto naar het asfalt gezogen.
Grondeffect is een natuurkundige principe dat optreedt wanneer een object zich vlak langs een oppervlakte beweegt. Bij luchtvaartuigen veroorzaakt dit effect additionele lift en een vermindering van de luchtweerstand. Een ekranoplan is een luchtvaartuig dat gebruik maakt van dit principe.
Het lijkt onmogelijk, maar door de aerodynamische karakteristieken van de F1-wagens is het wel degelijk mogelijk. De reden dat Formule 1-bolides ondersteboven kunnen rijden, zit hem in de enorme hoeveel downforce die gegenereerd wordt door vleugels, maar ook door bijvoorbeeld de diffuser onder de auto.
De F1-pole werd in 2019 genoteerd door Valtteri Bottas in 1.32.029, met een gemiddelde snelheid van 206,347 kilometer per uur. Formule 1-bolides accelereren in zo'n 2,6 seconden van 0 naar 100 kilometer per uur en bereiken in 10,6 seconden een snelheid van 300 kilometer per uur.
In theorie is het antwoord: ja. De Formule 1 had enkele jaren geleden zelfs het volgende statement op de officiële website staan: "Een moderne Formule 1-auto is vanwege de downforce in staat om 3,5G te creëren, dat is drie en een half keer het eigen gewicht.
Een Formule 1-wagen trekt makkelijk op tot 300 km/h, maar omdat de coureur wordt blootgesteld aan enorme g-krachten kan hij de bochten meestal niet met die snelheid nemen. In een bocht op de baan in Istanbul kan een coureur bijvoorbeeld te maken krijgen met 5,5 g in zeven seconden als hij de bocht neemt met 285 km/h.
Het aantal toeren van de verbrandingsmotor ligt op 15.000 toeren per minuut. Beide getallen zijn dus significant hoger dan die van gewone straatauto's. Door dit hoge vermogen kan een Formule 1-auto binnen 2,6 seconden op 100 kilometer per uur zitten en ligt de top op ongeveer 370 kilometer per uur.
Het klinkt makkelijk: pedaal nummer een is gas, pedaal nummer twee is de rem.
Een F1-auto moet vanaf 2023 dus minimaal 796 kilogram wegen. De power unit is het zwaarste onderdeel van de auto. Deze moet minimaal 150 kilogram wegen. Het lichtste onderdeel is het stuur met een gewicht van 1,3 kilogram.
900°-rotatie
Dankzij de 900°-stuurwielrotatie van uitslag tot uitslag van de Driving Force kun je het stuur tweeënhalf keer draaien. Je kunt dus dezelfde stuurbewegingen maken als in een echte auto.
Op de achterkant vind je de koppeling en de schakelflippers van de Formule 1-auto. De koppeling wordt bij de start van een Formule 1-race gebruikt om vanuit stilstand weg te komen als de lichten uitgaan. Met de rechter schakelflipper schakelt de coureur op en met de linker schakelflipper schakelt de coureur terug.
Zo accelereert deze Bugatti Veyron Super Sport van 0 naar 60 mph in 2,5 seconden! De Veyron Super Sport staat momenteel in The Guinness Book of Records (Guinness World Records) als snelste legale productieauto voor op de weg.
Hoeveel pk heeft een Formule 1 auto? Hoeveel pk's iedere F1 auto precies heeft is niet bekend, maar aan een slordige 1.000 pk kan je zeker denken. Het minimale gewicht van de power unit is wel opgenomen in de reglementen: in 2021 is dat 150 kilo.
Het is bijna onmogelijk om een echte Formule 1-auto te kopen. Maar liefhebber Ron Reinders, die ook actief is in de autosportwereld, kreeg het toch voor elkaar en is inmiddels een echte handelaar op dit gebied en maakt het zo alsnog toegankelijk.
Het hele kort antwoord hierop is dat er teveel ongelukken gebeuren, zoals deze: Doordat het tanken langzamer gaat dan de rest van de pitstop handelingen, ontstaat er vaak ongeduld bij de coureur, die vervolgens met de benzineslang eraan wegrijdt, en dan de hele pitstraat in brand zetten.
Formule 1-auto's zijn sinds een aantal jaren uitgerust met een sequentiële versnellingsbak met acht voorwaartse versnellingen en een versnelling voor achteruit.
Als een standaardauto iets van 6 liter per 100 km verbruikt, verbruikt een F1-auto voor dezelfde afstand 45 liter. Een F1-race is ongeveer 305 km lang en het verbruik wordt meestal sterk gereguleerd door het reglement. Zo mogen teams niet meer dan 100 kg brandstof per uur en 100 kg per race verbruiken.
Af en toe zit er een hobbeltje in de weg of raken coureurs kerbstenen met het midden van de auto. Hierdoor schrapen de beschermdelen over de grond. De frictie tussen de skid plates en de ondergrond zorgen voor de vonken onder F1-auto's.
Een throttle is eigenlijk een gasklep, wat een hydraulisch bediend mechanisme is dat wordt gebruikt om de inlaatgassen naar de motor te verhogen of te verlagen. Als de throttle open staat komt er lucht in het motorblok.
De beweegbare achtervleugel (Engels: driver adjustable bodywork), algemeen bekend als drag reduction system (DRS), is een autosporttechnologie gericht op het verminderen van de luchtweerstand om het inhalen verder te bevorderen in de Formule 1.