De zenuwen in ons lichaam geven seintjes uit de hersenen door aan de spieren en de organen. Omgekeerd kunnen de huid en organen seintjes doorgeven aan de hersenen. Hierdoor kun je bijvoorbeeld dingen voelen en pakken en kun je lopen.
Een zenuw is een onderdeel van het perifere zenuwstelsel en bestaat uit gebundelde uitlopers van zenuwcellen. Zenuwen bevatten twee typen zenuwvezels: snelle en trage vezels. Langs een zenuwvezel worden fysiologische signalen doorgegeven door verandering van de elektrische potentiaal over de celmembraan.
Lichamelijke inspanning blijkt bijvoorbeeld de neurogenese te stimuleren. Bij proeven met muizen bleek dat actieve muizen in vergelijking met luie muizen na een maand 2,5 keer zoveel nieuwe zenuwcellen in de hersenen hadden. Beweging bevordert dus de aanmaak van nieuwe zenuwcellen.
U kunt de zenuwgeleiding vergelijken met een elektrische stroom. De impuls springt van knoop naar knoop met een snelheid van ongeveer 60 meter per seconde. De motorische zenuwen brengen de impuls vanaf het ruggenmerg naar de spieren, waarin ze zich vertakken.
Het centrale zenuwstelsel heeft 3 functies: Het is het ontvangstcentrum van alle informatie die de zintuigen opvangen. Het verwerkt de ontvangen informatie en slaat deze op in het geheugen. Het stuurt spieren en organen in het lichaam aan.
Vitamines B en D lijken in belangrijke mate zowel het regeneratieproces van zenuwbanen, alsook het functioneel herstel van het eindorgaan te versterken. Vitamines C en E vertonen een belangrijk antinociceptief effect.
Probeer eens hardop te lachen als je gespannen bent. Zelfs als het geforceerd voelt kan dit een effectieve manier zijn om je zenuwstelsel tot rust te brengen. Zingen, chanten en neuriën werkt ook heel ontspannend. Het reguleert de ademhaling en stimuleert de nervus vagus, waardoor je zenuwstelsel in rustmodus komt.
de motorische zenuwen dienen om de spieren te laten bewegen; de sensibele zenuwen zorgen voor de zintuiglijke waarneming: pijn, tast, warmte- en koudegevoel,… de autonome zenuwen staan in voor de automatische lichaamsactiviteiten, dus los van onze wil, zoals zweten, darmwerking, regeling van de bloeddruk.
Neuropathie. Neuropathie is een aandoening van een of meerdere zenuwen. Hierdoor verandert het gevoel in armen, benen of gezicht en werken de spieren niet meer zoals normaal. Er kan één zenuw niet goed werken (mononeuropathie) of meerdere zenuwen aangetast zijn (polyneuropathie).
De klachten ontstaan meestal geleidelijk na een aantal kuren en worden steeds erger. Bij de meeste mensen verdwijnen de klachten binnen enkele maanden na de behandeling. Soms zijn de klachten blijvend of verdwijnen ze maar gedeeltelijk.
Zenuwpijn kan erger worden of pijnscheuten geven: bij aanraken, kou of wrijven. Probeer daarom de huid niet aan te raken, niet te wrijven en te voorkomen dat de huid koud wordt. Sommige mensen vinden het wel prettig om de pijnlijke plek warm te maken of juist koud. Dat kan helpen om de pijn minder te maken.
Zenuwpijn ontstaat door een beschadiging of irritatie van een zenuw. Bekende symptomen van zenuwpijn zijn heftige pijnscheuten, een brandend gevoel of krampen in de zenuw. De behandeling en diagnose van zenuwpijn is afhankelijk van de oorzaak en locatie van de klachten.
Een zenuwbeschadiging veroorzaakt soms verzwakking van spierkracht, vervelende gevoelloosheid of stekende of brandende pijn. De klachten kunnen zich precies op de plek van de schade bevinden, maar ook ergens anders in het gebied dat door de beschadigde zenuw wordt verzorgd.
Als je een pijnprikkel voelt, voel je deze met de sensorische zenuwen. Deze sturen dan een signalen door naar de hersenen. De hersenen sturen dan signalen terug naar de spieren om te bewegen (bijvoorbeeld je hand wegtrekken van een kokende waterketel). Pijn begint dus bij de zenuwen.
De cellichamen van de meeste sensorische zenuwcellen liggen in de ruggenmergszenuwknoop vlak bij het centrale zenuwstelsel. Een sensorische zenuwcel heeft een lange dendriet (formeel eigenlijk het perifere deel van het pseudo-unipolaire axon) en een kortere axon (feitelijk het centrale deel van het axon).
Pijn heeft een belangrijke functie in het lichaam van ieder mens, het waarschuwt ons bij (dreigende) schade aan ons lichaam. Pijn zorgt ervoor dat we maatregelen nemen en ervoor zorgen dat ons lichaam op tijd kan herstellen.
Op momenten dat de angst overheerst, heeft u bijvoorbeeld last van: hartkloppingen, zweten, koude rillingen, duizeligheid, beven. benauwdheid, een vervelend gevoel in de borst. tintelingen of een doof gevoel in handen en/of voeten.
Stress of spanning kunnen er voor zorgen dat je gaat trillen of beven; dit komt omdat je lichaam energie wil afvoeren.
Het perifere zenuwstelsel heeft twee soorten zenuwen: motorische en sensorische zenuwen. De motorische zenuwen geven informatie vanuit je hersenen door aan je spieren. Motorische zenuwen sturen dus spieren aan. De sensorische zenuwen geven juist informatie door vanuit je lichaam aan je hersenen.
Een aandoening van een zenuw kan een probleem betreffen van zowel de aanvoerende als de afvoerende zenuwbanen. Een aandoening aan een zenuw zal zich uiten in klachten die samenhangen met de betreffende zenuw. Pijnklachten, slechte geleiding waardoor spierslapte, verlamming en tintelingen zijn voorkomende symptomen.
Het gebied van de pijn kan zich uitbreiden, waardoor er steeds meer pijn ontstaat. De diagnose zenuwpijn wordt meestal aan de hand van het verloop van de klachten gesteld. Er wordt dan gekeken naar wanneer je pijn hebt, hoe lang het duurt, waar de pijn zit en wanneer je meer of minder last hebt van de pijn.
Limiteer of vermijd ook de inname van fastfood en suiker.
Kies voor water in plaats van frisdrank, en kies voor gezonde snacks zoals een stuk fruit, groente, of magere yoghurt. Probeer meer thuis te koken en minder af te halen.