De farao droeg een dubbele kroon: de rode kroon van Neder-Egypte (noorden) en de witte kroon van Opper-Egypte (zuiden). Zo werd de samenvoeging van beide gebieden gesymboliseerd. Een ander element is dat de koning een stierenstaart droeg.
De grootste, meest bepalende koning van Egypte was misschien wel Ramses II (1300-1213 v. Chr.). Met een regeerperiode van meer dan 66 jaar was hij de langst zittende farao, en mogelijk ook de oudste. Hij zou 90 jaar zijn geworden.
Ramses II
Ramses II liet zichzelf graag afbeelden als een machtige vorst. Hij zat 67 jaar op de troon, en behaalde vele overwinningen op het slagveld. Hij wordt dan ook beschouwd als de belangrijkste en machtigste farao die het Egyptische rijk ooit heeft gehad.
“Zo'n harem bestond vaak uit honderden vrouwen. Het was in die tijd namelijk zo dat diplomatieke relaties met een huwelijk bezegeld werden.” Dus een overeenkomst tussen de farao en een buitenlandse koning mondde vaak uit in een huwelijk. En dan kreeg de farao er niet alleen een vrouw bij.
Cleopatra VII Philopator: de laatste Farao.
Maatkare Hatsjepsoet ('De Eerste onder de Edele Vrouwen') is na Nefertiti en Cleopatra de bekendste vrouw uit de Egyptische geschiedenis. Ze regeerde van ca. 1479 tot 1458 v.
Cleopatra was de laatste farao van het oude Egypte. Ze regeerde van het jaar 69 voor Christus tot 30 voor Christus. Cleopatra pleegde vermoedelijk zelfmoord toen Caesar Augustus de macht overnam in het oude Egypte.
Egyptisch is de taal die tussen 2700 voor Christus en 1000 na Christus in het oude Egypte werd gesproken. De taal behoort tot de Hamito-Semitische, ofwel Afro-Aziatische talenfamilie. Het Egyptisch is na het Soemerisch de oudst bekende, geschreven taal.
Narmer was de eerste farao van Egypte en waarschijnlijk de stichter van de eerste dynastie. Met Menes liet Manetho zijn bekende geschiedenis van Egypte in dynastieën beginnen, namelijk als eerste vorst van de eerste dynastie. Narmer zou mogelijk geleefd hebben rond 3100 v. Chr.
Embed. Het bouwen van de piramides was ontzettend veel werk. Zelfs met duizenden mannen duurde het wel 30 jaar om een piramide te bouwen. In de tijd dat onze Nederlandse voorouders hun doden begraven in hunebedden en grafheuvels groeit de Egyptische beschaving naar een hoogtepunt.
De farao's beschouwden zichzelf als goden op aarde en daarom hielden zij zich goed schoon . De farao droeg aan de voorkant een heupschort met een driehoekig onderscheidingsteken , versierd met koningssymbolen . Daaroverheen droeg hij een hemd vormig gewaad . De koningin droeg een lange kalasiris met een gordel .
In het Oude Rijk werden farao's begraven in piramiden. In het Nieuwe Rijk werden de farao's begraven in de Vallei der Koningen, nabij Thebe. De mummificatie gebeurde in een Per Nefer, Oudegyptisch voor 'Mooi Huis'. Dit was meestal een tent, want hier bleef de lucht langer fris.
Een sarcofaag (Oudgrieks: σαρκοφάγος – vleesetend) is een doorgaans stenen kist waarin menselijke stoffelijke resten worden bewaard. Het gaat hierbij specifiek om overblijfselen als gevolg van begraven en niet van cremeren. In het laatste geval is de houder van de resten een urn.
Een farao is de naam voor een Oud Egyptische koning. Het woord Farao betekent "man van het grote huis", waarmee de Egyptenaren het grote mooie paleis van de farao en zijn echtgenoot bedoelden.
Farao's worden meestal afgebeeld met attributen die symbool staan voor hun macht: een kromstaf en een vlegel. Bij de Egyptische goden is dat symbool het levensteken (anch) of de zogeheten was-scepter. Dit attribuut betekent heerschappij of macht en werd in de mythologie van de Egyptenaren door de meeste goden gedragen.
En dat betekent dat Nefertiti ook nog steeds niet gevonden is. De Britste egyptoloog Nicholas Reeves, en de Egyptische regering, waren er bijna helemaal zeker van: de laatste rustplaats van koningin Nefertiti zou zich bevinden in een geheime ruimte achter de graftombe van farao Toetanchamon.
Grote koninklijke vrouwe of Hoogste koningsvrouw (Oudegyptisch: ḥmt nswt wrt) is de Egyptische titel die in het Oude Egypte gebruikt werd als aanduiding van vrouw van de farao.
Alles wat ze op aarde deden, deden ze voor een beter hiernamaals. Aan de begintijd werden er piramides gebouwd voor de farao's, maar later waren er meer eenvoudigere koningsgraven. De graven lagen vol met goud en andere dure spullen die waren bedoeld voor het hiernamaals. De graven werden vaak geroofd.
Een farao zijn haar was heilig
Omdat het haar als heilig gezien werd, mocht de haardos nimmer aan het gewone volk getoond worden. Vandaar dat de farao alijd een kroon droeg of een gestreepte lap stof.
Juridisch gezien waren man en vrouw zelfs gelijk. Hoewel hun sociale en economische mogelijkheden wat beperkter waren dan van mannen, stonden Egyptische vrouwen al in de oudheid bekend als de meest zelfstandige uit die tijd.
Hoewel het stoffelijk overschot van de farao uitwijst dat hij 'maar' 1 meter 80 zou zijn geweest, waren de meeste Egyptische mannen in die tijd niet langer dan 1 meter 50. Wetenswaardig is dat mannen die kleiner waren dan gemiddeld (of die zelfs als klein mens konden worden bestempeld) hoog in aanzien stonden.
Hersenen worden bij het mummificeren altijd verwijderd. Die waren namelijk niet belangrijk voor de Egyptenaren. Zij geloven dat je gevoel en je verstand in je hart zitten. Omdat er in hersenen veel vocht zit, kunnen ze niet in het lichaam blijven, want een mummie mag niet nat zijn.
De islam is de staatsgodsdienst van Egypte. Ongeveer negentig procent van de bevolking zijn soennitische moslims. Daarnaast is 10 procent christen. De grootste christelijke groepering is de koptisch-orthodoxe Kerk.