Als de zenuwen zijn aangetast kun je last krijgen van: extreem zweten. helemaal niet zweten. krachtverlies in armen of benen, moeilijk lopen.
Een zenuwbeschadiging veroorzaakt soms verzwakking van spierkracht, vervelende gevoelloosheid of stekende of brandende pijn. De klachten kunnen zich precies op de plek van de schade bevinden, maar ook ergens anders in het gebied dat door de beschadigde zenuw wordt verzorgd.
In de meeste gevallen is de zenuwschade tijdelijk en geneest dit binnen drie maanden. Blijvende last is zeldzaam.
“Het netwerk van zenuwbanen kunnen we in beeld brengen met behulp van verschillende MRI-scans. We zien dan in hoeverre de zenuwbanen intact zijn en kunnen in kaart brengen welke hersengebieden meer of minder met elkaar in verbinding staan.
Spontaan herstel van de zenuw kan 1 tot 2 jaar duren. Als de zenuw is doorgesneden of gescheurd doen we altijd een operatie. Hoe goed de zenuw herstelt hangt af van hoe erg de zenuw beschadigd is en uw lichamelijke conditie. De zenuw werkt meestal nooit weer helemaal goed.
MRI-scans zijn beter voor het maken van afbeeldingen van weefsel dat water bevat . Een MRI kan beter zijn in het detecteren van afwijkingen van het ruggenmerg, uitpuilende tussenwervelschijven, kleine hernia's, beknelde zenuwen en andere problemen met zacht weefsel. MRI's kunnen ook worden gebruikt in gevallen waarin röntgenfoto's gecontra-indiceerd zijn, zoals bij zwangere vrouwen.
Het herstel van de zenuw kan afhankelijk van de plek van beschadiging maanden tot anderhalf jaar duren. Sommige patiënten voelen tijdens het herstel elektrische prikkels in de baan van de zenuw.
Gedurende het herstel van de zenuw kan de uitgroeiende zenuw zeer gevoelig zijn. Vaak is het gevoel dat terugkomt redelijk tot goed. De uitkomst bij aansturing van spieren wisselt, maar is over het algemeen minder goed dan het herstel van gevoel.
Neuropatische pijn is een vorm van zenuwpijn die ontstaat door een beschadiging van een zenuw. De zenuwpijn komt alleen voor aan één kant van het lichaam. Neuropatische pijn is een chronische vorm van zenuwpijn.Het kan maanden tot jaren aanhouden.
Er kunnen verschillende oorzaken zijn waardoor zenuwen beschadigd raken en zenuwpijn veroorzaken. Een verwonding of operatie. Sommige ziektes, zoals diabetes, gordelroos, multiple sclerose, vaatziekten of sommige lever- en nierziektes. Medische behandelingen, zoals chemotherapie of bestralingen.
Is de irritatie van de zenuw te groot dan zal de zenuw langzaam afsterven (dagen tot maanden). Hierbij treden wisselend pijnklachten en pijnvrije periodes op. Is de zenuw eenmaal geheel afgestorven dan zal het dode zenuwmateriaal een ontstekingsreactie in de omgeving van de kies veroorzaken.
Onzeker lopen bij een perifere neuropathie komt veel voor, omdat je dan niet goed je voeten kan voelen. Mensen met deze aandoening voelen dan ook veel minder goed de grond aan hun voeten bij iedere pas die ze maken. Ook is het evenwicht vaak verstoord, wat een vervelende combinatie is.
Met een EMG-onderzoek meet de arts de werking van de zenuwen en spieren. Het onderzoek bestaat meestal uit twee delen. Eerst plaatst de arts plakkertjes (elektroden) op de huid. Hij prikkelt de zenuw met een klein elektrisch stroompje en meet of de spieren daarop reageren.
krachtverlies in armen of benen, moeilijk lopen. minder gevoel (van temperatuur of pijn) in handen of voeten. pijnscheuten, tintelingen, krampen. ongewild urineverlies of moeite hebben met plassen.
Zenuwpijn vanuit de wervelkolom: Bij zenuwpijn vanuit de wervelkolom heeft u vaak specifieke uitstralende pijn in de armen of benen. Dit kan bijvoorbeeld komen door een hernia in de rug of een vernauwing van het kanaal waar de zenuwen doorheen lopen. Om dit te onderzoeken kan een MRI-scan gemaakt worden.
Zowel de zenuwvezels als de isolatiemantel worden beschadigd (neurotmesis). De zenuwvezels gaan opnieuw groeien, maar doordat de isolatie ontbreekt, ontstaat er een kluwen van zenuwvezels (zenuwlittekenweefsel of neuroom). De zenuwvezels bereiken de spier niet, en bij dit type letsel treedt geen spontaan herstel op.
De zenuwschade kan allerlei klachten veroorzaken, zoals minder gevoel, tintelingen en pijn. Hoewel de pijn zelf niet gevaarlijk is, kan dit je wel ontzettend beperken in je dagelijks leven. Doordat je bijvoorbeeld steeds slechter gaat lopen, slecht slaapt of somber of angstig wordt.
Met een operatie is een beschadigde zenuw te herstellen. De zenuw herstelt meestal niet volledig. U moet rekening houden met verminderd gevoel of u heeft meer gevoel zoals pijn, jeuk of tintelingen.
prikkelingen of tintelingen. doof gevoel. veranderd gevoel, bijvoorbeeld het gevoel alsof u op watten of kussens loopt. pijn door aanraking.
Een MRI-scan kan de hersenstructuur, ligging, grootte, ruimte innemende processen, (hersentumoren en ontstekingen) afwijkingen van gezond weefsel en littekens (focaal letsel) waarnemen. Een MRI-scan kan geen axonaal letsel of diffuus axonaal letsel in beeld brengen, of dat laatste zeer moeizaam als wittestofafwijking.
De rol van MRI in postoperatieve zorg
Direct na de operatie kunnen ontstekingen en veranderingen in weefsel het lastig maken om MRI-resultaten nauwkeurig te interpreteren. Meestal raden artsen aan om een paar weken tot enkele maanden te wachten voordat ze een MRI ondergaan, tenzij er sprake is van urgente symptomen die onmiddellijke evaluatie vereisen .
Diagnostische tests voor een beknelde zenuw
Een CT-scan kan worden uitgevoerd om de structuren in de wervelkolom beter te visualiseren en te helpen bij het vinden van de zenuwcompressie . Als het vermoeden bestaat dat een letsel aan zacht weefsel een zenuw beknelt, zal een MRI-afbeelding een zeer gedetailleerd beeld van het betreffende weefsel opleveren.