Een onrustige en overprikkelde baby kan je herkennen aan verschillende zaken. Vaak valt een gedragsverandering de ouders meteen op: de baby is schrikachtig en extreem alert, hij vindt moeilijk zijn slaap of wordt van elk geluidje terug wakker.
Oververmoeidheid herkennen
Wrijft je baby veel in de ogen? Net als gapen, huilen en wegkijken is dit een typisch signaal een oververmoeide baby. Ook rood rondom de oogjes is een bekend teken dat een baby moe of oververmoeid is. Veel oververmoeide baby's komen lastig in slaap.
Is je kind overprikkeld en/of wil je je baby helpen met ontprikkelen, dan kun je bijvoorbeeld een rustige en korte massage geven, lekker in bad of onder de douche, maar ook knuffelen werkt heel ontprikkelend.
De gevolgen van een teveel aan prikkels
Je baby vangt alle prikkels op. En om hem gerust te stellen, praat je tegen hem, geef je hem een rammelaar, haal je hem uit zijn bedje… geef je hem met andere woorden nog meer prikkels. Zo raakt hij uitgeput en huilt hij nog meer omdat hij gewoon overweldigd is.
Verminder niet alle prikkels, zeg ik dan, maar bied fijne prikkels aan die de baby kent uit de baarmoeder. Baby's huilen soms niet omdat ze overprikkeld zijn, maar juist omdat ze onderprikkeld zijn van die prettige sensaties.
Om in slaap te komen hebben sommige baby's het soms nodig om 5-20 minuten te huilen/ jengelen om vervolgens van het ene op het andere moment in slaap te vallen. Zet eventueel een kookwekker om het jezelf gemakkelijker te maken om deze huiltijd door te komen. Spreek met jezelf af hoe lang je kind mag huilen.
Baby's en kinderen worden in het algemeen te weinig gestimuleerd. Voor een ontwikkelende baby, peuter of kleuter is het essentieel dat er veel en zinvolle prikkels binnenkomen. Elk kind is in aanleg een nieuwsgierig kind.
Je kunt je baby een paar minuutjes laten huilen, in de hoop dat de baby zichzelf in slaap 'jengelt', maar als de baby na een paar minuten nog niet slaapt, ga dan naar je baby toe om hem te troosten.
Symptomen autisme kind (0-24 maanden)
Heeft geen interesse in andere mensen bij 12 maanden. Lacht niet naar anderen bij 12 maanden. Reageert niet wanneer hij of zij wordt toegesproken bij 12 maanden. Maakt geen gebaren (wijzen, zwaaien) bij 12 maanden.
Als je kindje oververmoeid is, is het erg onrustig. De eerste stap is dus om je baby te kalmeren. Baker je kindje bijvoorbeeld in, schommel het zachtjes heen en weer of gebruik je zangtalent door een slaapliedje te zingen. Dat biedt de basis om je kindje uiteindelijk weer te kunnen laten slapen.
Al op heel vroege leeftijd zijn sommige baby's erg onrustig en huilen veel. Vaak is dit een gevolg van een onregelmatig slaap- en drinkpatroon. Hierdoor raakt je baby oververmoeid en huilerig. Zo'n onregelmatig patroon kan ontstaan doordat je de lichaamstaal van je baby onvoldoende verstaat.
Zolang je laat merken dat je in de buurt bent, kan het dan geen kwaad om je kindje even te laten huilen. Let wel goed op dat je kleine niet overstuur raakt. Hierdoor kan hij juist minder goed in slaap komen. Zodra het huilen intensiever wordt, is het verstandig om je kindje wel te troosten.
Wees niet verbaasd als je baby niet ongestoord slaapt 's nachts, en allerlei bewegingen maakt met de armen en benen. Geen zorgen. Deze schokkerige bewegingen maken deel uit van de normale ontwikkeling van je baby.
Het geluid en de bewegingen hebben vaak een rustgevend effect op je baby. Ook een manier om je baby te kalmeren: geef je baby een massage. Dat geeft je baby een gevoel van geborgenheid. Laat je baby met zijn buik op je arm liggen en tik je baby zachtjes op z'n billen.
Fladderen bij opwinding is een heel normaal verschijnsel. Bijvoorbeeld als je elkaar na een tijdje weer ziet en jouw kind heel enthousiast is. Bij heftige emoties kan het fladderen nog langer duren. Soms gaat een kind erbij springen of rondjes draaien.
Alerte baby's worden vaak van een kleine prikkeling al wakker, zoals van het laten van een windje. Dit maakt het doorslapen voor deze groep baby's moeizamer. Een baby die te lang wakker is of te weinig slaap krijgt, kan de prikkels tussendoor niet verwerken en bouwt deze prikkels op.
Meestal kan een baby al op de derde dag na zijn of haar geboorte glimlachen. Hoe lief dit er ook uitziet, dit is geen échte glimlach, maar een reflex. Net als de grijpreflex en de zuigreflex. Deze glimlach zie je vaak als je je baby kriebelt, in bed legt of zachtjes tegen hem of haar praat.
Kinderen die gaan huilen als ze in bed worden gelegd zijn meestal kinderen die niet gewend zijn om uit zichzelf in slaap te vallen. Het kortdurende huilen hoort voor hen bij het gewennen aan het zelf in slaap vallen.
Is het alleen wat gepruttel, dan kun je het even aankijken. Als het echt huilen wordt, probeer je baby dan in bed te troosten met wat aaien en door er naast te zitten. Werkt dat niet en gaat je baby harder huilen? Pak je kind dan op om het te troosten en leg het weer neer als het helemaal gekalmeerd is.
Tot je kindje echt een duidelijk dag en nachtritme heeft ontwikkeld maakt het niet zoveel uit waar je kindje slaapt overdag. Volg hier vooral je eigen gevoel in. Slaapt je kindje fijn bij jou in de draagzak of doek, bovenop jou in jouw armen, of juist in zijn eigen bedje. Het is allemaal goed.
Jonge baby's kunnen nog niet zelfstandig in slaap vallen, dit moeten ze nog leren. Hierdoor kunnen ze onrustig worden of gaan huilen als het slapen niet lukt. Ze hebben nog jouw hulp nodig om in slaap te vallen. Zo kan het nodig zijn om je baby in slaap te wiegen of je baby valt in slaap tijdens de voeding.
Hij heeft misschien ook moeite met het verschil tussen dag en nacht en huilen is voor hem een manier om aan zijn nieuwe slaapritme te wennen. Volgens veel kinderartsen is dit gedrag ook een manier waarop baby's hun angsten en frustraties verwerken die ze gedurende de dag hebben opgedaan.
De eerste drie maanden slaapt een baby nog niet zo diep. Op elke slaapperiode volgt een voeding. De hersenen blijven actief als ze slapen. Vandaar dat ze soms even huilen of onrustig zijn maar gelijk weer in slaap vallen.