Een inwendige bloeding herken je vaak aan een shock. Een shock is te herkennen aan onrustig gedrag, het bewustzijn verliezen en een zwakke, maar snelle pols. Bij twijfel ga je direct naar een dierenarts.
Signalen van een inwendige bloeding kunnen zijn:
Bloed bij je ontlasting, door een bloeding in je darmen of je maag. Grote bloeduitstortingen door bloedingen in de grote spieren in het lichaam. Gewrichtsbloedingen, die eerst voor stijfheid in de gewrichten zorgen zonder pijn of zichtbare signalen van bloeding.
Tekenen van inwendige bloedingen kunnen zijn: bleek tandvlees, oppervlakkige of moeizame ademhaling of zwakte . Deze kunnen worden gezien bij shock, zoals hierboven vermeld. Als u inwendige bloedingen vermoedt, breng uw hond dan naar uw dierenkliniek.
Honden kunnen binnen een paar uur doodbloeden als het bloeden niet wordt gestopt. Ze kunnen letterlijk in hun sporen worden neergeslagen. De bloeding is inwendig en er is geen bewijs van bloeding dat door de eigenaar van het huisdier van buitenaf kan worden gezien.
Ernstig bloedverlies in de maag of darmen kan gepaard gaan met bloed braken, rood bloed bij de ontlasting, bloedarmoede, buikklachten, duizeligheid, en zelfs shock. Matig bloedverlies geeft deze klachten in mindere mate, de ontlasting is dan meestal plakkerig en diep zwart gekleurd.
Inwendige bloedingen
Soms zijn er direct na het ongeval nog geen duidelijke verschijnselen, maar kan de toestand van het slachtoffer geleidelijk slechter worden. Tekenen van een inwendige bloeding zijn onder andere: pijn, zwelling, misselijkheid, braken en de tekenen van shock.
Inwendige bloeding
De bloeding kan zijn: langzaam, langdurig bloeden, wat leidt tot bloedarmoede – wat vermoeidheid, kortademigheid, een bleke huid en hartkloppingen (merkbare hartslagen) veroorzaakt snel en ernstig bloeden – wat ervoor zorgt dat u bloed overgeeft of ontlasting heeft die zwart, plakkerig en teerachtig is.
Controleer de slijmvliezen door de bovenlip van de hond op te tillen en even met uw vinger op het tandvlees te drukken. Als u het tandvlees loslaat, zou dat binnen één seconde weer roze moeten worden. Zo niet, dan kan er sprake zijn van een inwendige bloeding.
Bij ernstige, acute maagbloedingen valt in eerste instantie op dat de hond sloom wordt en bleke slijmvliezen krijgt en een snelle hartslag. Na enkele uren produceert de hond zwarte ontlasting en is bij bloedonderzoek bloedarmoede zichtbaar.
Een miltbloeding kan spontaan of traumatisch zijn. De meest voorkomende oorzaak van een spontane bloeding is neoplasie, wat een tumor in de milt is en de meest voorkomende oorzaak van een traumatische miltbloeding is aangereden worden door een auto .
Als de verwonding ernstig genoeg is, kan het 24-72 uur duren voordat het zichtbaar wordt. De grootste zorg zou interne bloeding zijn.
Alle onverklaarbare veranderingen in het normale activiteitsniveau, temperament of mobiliteit van uw huisdier rechtvaardigen een telefoontje naar uw dierenarts. Hier zijn 10 veelvoorkomende tekenen dat uw kat of hond ziek is: Verminderde eetlust gepaard met gewichtsverlies. Slechte adem of vieze geur uit de oren of huid.
Een ontsteking van de dikke darm (colitis) is de meest voorkomende oorzaak van bloed bij de ontlasting. Een hond moet bij een dikke darm ontsteking ook vaak poepen, poept om die reden mogelijk in huis en blijft persen als de darm al leeg is. Behalve bloederig, is de ontlasting vaak ook slijmerig.
Begin met het ontsmetten en reinigen van de hond om zo infectie en vervuiling te voorkomen. Ontsmetten kan gedaan worden met een zoutoplossing, kook water en voeg per liter één eetlepel zout toe. Zodra de zoutoplossing lauw is kan deze gebruikt worden om de wond schoon te spoelen.
Het belangrijkste symptoom van een uitwendige bloeding is bloedverlies. Daarnaast is er ook vaak sprake van pijn. Bij een inwendige bloeding is er geen bloed zichtbaar, maar je kunt het wel herkennen aan de volgende symptomen: Pijn.
Petechiën worden gekenmerkt door kleine puntjes in de huid die niet verdwijnen als u erop drukt. Dit zijn kleine onderhuidse bloedingen, die erg lijken op rode uitslag en ze komen in groepjes van bloedpuntjes op de huid tevoorschijn.
Andere symptomen kunnen zijn: ongebruikelijke zwakte of lusteloosheid die steeds erger lijkt te worden totdat het dier instort. Bleek tandvlees, onnatuurlijk koele ledematen en tekenen van pijn wanneer u de buik van het huisdier aanraakt, kunnen duiden op inwendig bloedverlies .
Bij aanraken van de buik kan het dier de buikspieren abnormaal aanspannen. Bij buikpijn zie je vaak ook verschijnselen als buikborrelen, misselijkheid (smakken, slikken, geeuwen, boeren), winderigheid of gras eten. Sommige dieren laten het eten staan, geven over en/of hebben minder goed gevormde ontlasting/diarree.
Licht verteerbaar voedsel belast de maag van je hond minder. Dit helpt om de spijsvertering te bevorderen en maagklachten te verminderen. Denk hierbij aan gekookte kip met rijst, yoghurt of gekookte aardappelen. Vermijd vet voedsel, bewerkte voeding en voedsel met veel koolhydraten.
Deze honden kunnen weken of maanden leven zonder dat iemand iets merkt. Voor honden met plotselinge inwendige bloedingen hangt de tijd dat ze kunnen overleven af van de hoeveelheid bloed die verloren gaat en hoe snel. Hoe groter het bloedverlies, hoe korter de overlevingstijd als er geen behandeling wordt uitgevoerd.
Symptomen van een hersenbloeding, -infarct
Bewustzijnsveranderingen. Afwijkende bewegingen. Rondjes lopen. Rare oogbewegingen.
Inwendige bloeding: bij een inwendige bloeding kan het bloed niet naar buiten komen. Er is geen bloed van buitenaf zichtbaar. Er ontstaan vaak blauwe plekken. Het bloed vloeit uit het bloedvat en komt tussen het weefsel terecht.
Bij een inwendige bloeding in de buik: Het slachtoffer heeft een slag of stoot gehad ter hoogte van de buik. De buik van het slachtoffer kan blauwe vlekken vertonen en kan hard en gespannen aanvoelen. Het slachtoffer heeft mogelijk veel pijn ter hoogte van de buik en kan de benen hebben opgetrokken.
Zweren bloeden wanneer en omdat ze eroderen in een bloedvat , en bloeden enorm wanneer ze eroderen in een middelgrote of grote slagader. Focale pathologie op het bloedingspunt (zoals arteritis, aneurysmatische dilatatie of gerekanaliseerde trombus) draagt bij aan de timing en het klinische patroon van ulcusbloedingen.
Veelvoorkomende tekenen van een maagbloeding zijn: Bloedbraken (hematemesis) Zwarte teerachtige ontlasting door de aanwezigheid van 'oud' bloed (melena) Scherpe, stekende pijn in de buik of buikkrampen.