Als er in een stal met jonge kippen een groter ei wordt gevonden, dan is dat bijna altijd een dubbeldooier. En als er, behalve dat het ei zwaar en extreem groot is, ook nog over het midden van het ei een heel dun ringetje (nauwelijks voelbaar en niet goed te zien) loopt, dan is het vrijwel zeker een dubbeldooier.
Hoewel maar één op ongeveer duizend eieren een dubbele dooier heeft, zijn er zeer veel jonge kippen die beginnen met leggen.
Een ei met twee dooiers wordt ook wel een dubbeldooier genoemd, ofwel een tweeling. Dubbeldooiers komen regelmatig voor. Je kunt ze gewoon in de winkel of bij een eierboer kopen, bijvoorbeeld in een doosje van tien.
Dubbeldooiers zijn eieren met twee dooiers. Vooral jonge hennen leggen meer dubbeldooiers omdat hun hormoonspiegel hoger is. Daardoor is het aantal afgerijpte dooiers op de eierstok hoger. De kans dat op één dag twee dooiers in een ei terechtkomen is dus groter.
3 á 4 minuten voor een zachtgekookt ei. 5 á 6 minuten voor een halfzachtgekookt ei. 8 á 10 minuten voor een hardgekookt ei.
De meest efficiënte manier is om het ei in koud water te leggen. Het ei is oud als de bolle kant sterk omhoog komt drijven. Dit komt door de luchtkamer van het ei: deze wordt groter, naarmate het ei ouder word.
Verse versus oudere eieren
Zo is een vers ei (van ongeveer drie dagen oud) moeilijker te pellen, omdat het eiwit dan nog dicht tegen het vlies zit én het vliesje ook nog dicht tegen de schaal zit. Een ouder ei (vijf dagen of ouder) is daarentegen een stuk makkelijker te pellen.
Ook een ei zo groot als een duivenei maar zonder dooier komt weleens voor. Zo'n ei ontstaat doordat een stukje eiwit zich losmaakt van de wand van de eileider. Om dat eiwit vormen zich vervolgens een eivlies en een schaal. Zo'n ei wordt ook wel een 'scheet' of 'hanenei' genoemd.
In bakrecepten wordt de hoeveelheid eieren wel eens in gram uitgedrukt. Maar hoeveel weegt nu één ei? Standaard mag je ervan uitgaan dat 1 medium ei 50 g weegt en 17 g eidooier en 33 g eiwit bevat. Dat mag je gerust afronden naar 20 g eidooier en 30 g eiwit, dat rekent wat makkelijker.
“Monovulaire” tweelingen bij vogels zijn zeer uitzonderlijk. Bij kippen zou de incidentie slechts 0,11 % zijn, bij duiven is dit nog veel minder, namelijk 0,07 %. Zowel monozygote (één-eiige tweelingen) als dizygote tweelingen (“twee-eiig”, al is dit Nederlandstalige equivalent niet helemaal gepast) zijn beschreven.
Als het ei licht van binnen is, dan is het ei niet bevrucht. Als het ei donker van binnen is, dan zit er een kuiken in. Maar de eieren die je in de winkel ziet komen van speciale boerderijen. Op deze boerderijen hebben ze heel veel kippen die goed zijn in het leggen van eieren.
Je kunt zien of de temperatuur goed is aan het gedrag van de kuikens, zijn ze rustig en relatief stil dan hebben ze het lekker warm (ong 37 graden) en vallen ze gauw in slaap. Piepen ze heel hard dan hebben ze het te koud. Ook moeten ze voldoende ruimte hebben om af en toe bij de lamp weg te kunnen lopen.
Als het kuiken bijna volgroeid is, komt het op een bepaalde manier in het ei te liggen, met snaveltje richting het luchtzakje. Wanneer het volgroeid is, prikt het kuikentje met zijn snaveltje in het luchtzakje en haalt het voor het eerst adem. Zodra het kuiken adem kan halen, kan het kleine wezentje piepen.
De gemiddelde kip legt ongeveer vijf eieren per week. In het eerste levensjaar leggen kippen de meeste eieren. Daarna daalt met ongeveer 20% per jaar de eierproductie. De eieren worden wel steeds groter.
Wanneer het ei onbevrucht is, komt er geen kuikentje uit, maar een ei zoals wij hem eten met eiwit en eigeel. Over dat eigeel gaan we het vandaag hebben, want wist je eigenlijk al hoe het eigeel aan zijn geel-oranje kleur komt? Het eigeel heeft de kleur geheel te danken aan wat de hennetjes eten.
De eierdooier, dooier of het eigeel bij een vogelei is het binnenste gele gedeelte van het ei. De dooier vormt het voedsel van een zich ontwikkelend embryo. De dooier is verantwoordelijk voor ongeveer een derde van het gewicht van het ei.
Het wit van één ei (zo'n 38 g) brengt ongeveer 4,0 gram eiwitten aan, de eidooier van één ei (ongeveer 22 g) zo'n 3,8 gram.
Een dubbeldooier, oftewel een ei met maar liefst twee eigelen wordt voornamelijk gelegd door jonge hennen. Dit komt omdat de hormoonspiegel van deze kippen hoger is, waardoor het aantal gerijpte eicellen op de eierstok (ja, kippen hebben er maar één) ook hoger is.
Een eidooier bevat tussen de 186 – 200 mg cholesterol. Je lever produceert 800 tot 900 mg cholesterol per dag. Dat is meer dan vier keer zoveel cholesterol als er in één ei zit. Hoe meer cholesterol we via onze voeding binnenkrijgen, hoe minder onze lever zelf aanmaakt.
Ook bevruchte eieren zijn overigens gewoon eetbaar en het verschil kun je niet proeven. 'Het ei is gewoon goed. '
Wil je geen gaatje prikken in je ei of wil je er 100% zeker van zijn dat je ei niet gaat barsten? Voeg dan wat zout aan het kookwater toe! Het zout zorgt er voor dat er minder druk op het ei komt te staan. Daardoor breken de eieren niet tijdens het koken, of stolt het eiwit snel waardoor het niet uitloopt.
Het maakt niet uit of je het ei hebt laten schrikken onder koud water; deze methode werkt altijd. Draai de deksel dicht en schud gedurende 10 seconden het potje krachtig op en neer. Haal het ei uit het potje. In de meeste gevallen blijft de schil achter in het potje, soms moet je hem er nog even af halen.
Wie het eiertikken goed wil doen moet het ei bijna helemaal in zijn hand wegstoppen. Alleen het bovenste puntje blijft vrij. Op deze manier kan het ei alleen middenop geraakt worden. Wanneer je de andere hand onder de hand met het ei stopt, heb je het ei helemaal mooi stevig vast.
Ja hoor, de eitjes die je kippen in de tuin leggen zijn net zo eetbaar als de eitjes die je in de winkel koopt. Heerlijk toch, eten uit je eigen tuin kunnen halen! Wel goed opletten dat het ei er niet al te lang ligt, dan kan het slecht geworden zijn. Je kan dat testen door het ei in een badje water te leggen.
Andere deskundigen zeggen dat er geen wetenschappelijk bewijs is over pijn bij eieren leggende kippen, maar dat het niet onredelijk is te denken dat het niet goed is als het formaat kip en de afmeting van het ei niet bij elkaar passen. Kippenhouders zien het soms duidelijk als een kip het niet gemakkelijk heeft.